There will come a ruler whose brow is laid in thorn

Het was avond, niet laat, maar niet vroeg. De zon zakte achter de bergen en legde een roze gloed overgaand naar paars en nachtblauw over het gebied. Het laatste licht hing in de lucht en zorgde ervoor dat je nog een tafereel kon onderscheiden. Een kattin die zichzelf zat te wassen met vier prachtige kittens aan haar buik. Onder haar likken door zag je haar ogen naar iemand flitsen.

Vlinder keek rond of ze Rascal ergens zag. Ze had zonet wat gedut en niet gehoord of hij nu al terug was gekomen of niet. Graag wilde ze samen met hem naar de zonsondergang kijken. Hij ging nu jagen voor hen beiden en het gebied ontdekken. Vlinder was altijd benieuwd waar hij nu weer geweest was. Wat voor avonturen hij had meegemaakt en wie hij was tegen gekomen.

+ Mijn man en mijn kittens

De avond begon te vallen. Hij had een uur of twee geleden de grot verlaten om het avondmaal te gaan zoeken. En nu hij het gevoel had dat hij vier extra monden moest voeden, nam hij altijd de tijd om een goede prooi te vangen. Hij had al snel twee muizen weten te vangen, maar dat vond hij niet genoeg. En wie wist moest die Cyanide ook nog een graatje meepikken, dus was hij op zoek naar een wat vollere prooi. Hij liep tussen de enorme bomen door die ouder waren dan welke boom hij ooit had gezien. Hoog in de takken hoorde hij de vleugels van vogels wel klapperen, maar hij zou nooit omhoog gaan om te jagen. Nee, hij bleef graag laag bij de grond, zoals wel meer knaagdieren. Hij had zijn oog op een rode eekhoorn die af was gedaald, op zoek naar nootjes. Perfect. Rascal zakte in een jachthouding en wist zich geduldig te positioneren. Het was in één sprong voorbij voor de eekhoorn.

Rascal, tevreden met zijn buit, keerde terug naar de grot en al snel spotte hij daar Vlinder. Ze was net wakker leek het, glanzend in de avondzon die onder de toppen van de bomen begon te zakken. Hij legde de prooi neer voor de grot, waarna hij naar haar nest wandelde. ‘Goedenavond, schone slaapster,’ snorde hij plagend. Hij vond het helemaal niet erg om het werk te doen. Vervolgens ging zijn blik langs de vier kittens, waarna hij zijn staart over hun heen liet glijden, uitdagend om er misschien mee te spelen. Zijn blik ging vervolgens weer naar Vlinder. ‘Al honger?’

Het tot nu toe nog naamloze katertje opende zijn kittenblauwe oogjes toen pootstappen hun nest benaderden. Hij draaide zich om in het nest, zodat hij de kat die erbij kwam aan kon kijken. Oh, wat had hij bij? Het rook best goed maar hij kende het nog niet echt! "Dada!", piepte het jonge katertje vrolijk ten begroeting van de kater die voor hem zijn vader was, en met een grote glimlach en een nieuwsgierige blik keek hij toe hoe papa en mama met elkaar spraken. Hij vond dat heel mooi om te zien. Alles was nog zo fascinerend voor het jonge katje, die zijn ogen nog niet zo lang open had.

Ah, dat was best een prima dutje geweest. De naamloze baby rekte zich met een zachte geeuw uit en knipperde een paar keer met haar oogjes, die inmiddels een dag of twee open waren, en ging rustig zitten. Met haar rug leunde ze tegen de vacht van haar moeder aan, terwijl haar nu al grote weliswaar kitten blauw oogjes de grot rond keken. Toen pas had ze door wat haar gewekt had: het was hun vader. Haar gezicht bleef expressieloos van de blijdschap die ze ergens wel voelde, ze keek hem enkel nietszeggend met haar grote kraaloogjes aan. Wat haar echter wél in beweging bracht, was dat wat hun papa mee had genomen. De kleine baby probeerde onhandig over de staart van haar mama te klimmen om het te inspecteren.