Yanthe 2180 Actief You make me understand how wonderful it is for little lizards when they find that one special rock that's perfect for sunning themselves on
| |
| Onderwerp: [open] I'm almost there zo 9 aug 2020 - 12:19 | |
| Het begon duidelijk te worden, haar buikje was te herkennen door andere katten. Ze had het eerder aan Wolfstar gemeld, zodat hij het tijdens de volgende ceremonie kon meedelen aan de andere katten van de clan. Lizardpath zat echter wat met gemengde gevoelens. Ze was uiterst blij dat het bijna zover was, maar tevens maakte ze zich ook zorgen. Waren dit de gevoelens die door ene toekomstige queen haar kopje gingen of was dit enkel bij haar? Vanavond na de ceremonie zou ze haar intrek nemen in de nursery, dan was het voor echt, dan kon ze niet meer terug. Nu genoot ze nog even van de vrijheid die ze had, later zou ze verbonden zijn aan de nursery. Ze stond op een klein heuveltje en richtte haar blik op heide. Windclan territorium was prachtig, haar Windclan familie was geweldig en ze zou haar kittens dan ook laten opgroeien in deze omgeving. Hun vader mocht dan wel iets anders willen, maar Lizardpath zou er voor zorgen dat ze in een veilige omgeving zouden opgroeien.
Open
|
|
Lianne 539 Actief the only thing i can give you
is darkness and isolation
| |
| Onderwerp: Re: [open] I'm almost there di 11 aug 2020 - 23:10 | |
| Laat was het uur waarop Vulture zich door de hoge heuvels van Windclan repte. Bristle begon oud en sterk genoeg te worden om wat langer in haar eentje door te brengen, en het was nou net die momenten waar Vulture zo naar begon te verlangen. Hij telde de dagen af naar die momenten dat hij weer alleen kon zijn. Was dat slecht? Gemeen? Hij had daar geen antwoord op en hield zichzelf voor dat honger, de nood naar prooi, hem zo ver van zijn pleegkind dreef. Als hij een succesvolle jacht achter de rug had kon hij terugkeren met vette prooi voor haar. Dan leek het minder alsof hij haar moedwillig achterliet. Hij hield echt van haar, heus. Maar na zoveel tijd in zijn eentje wist hij niet beter. Met een zucht kwam hij tot stilstand, een heuvelrug in zijn kielzog. Door de plukjes heidegras wat de heuvels bedekte leek het net alsof ze behaard waren. Twijfelend keek hij om zich heen. Waar nu heen? Hij had weinig kans om een konijn te pakken maar een muis..
|
|