annemarie en haar dagenlijkse leven

annemarie werd wakker en deed langzaam haar oogjes open ze tilde haar kop op en keek de kamer rond ze had deze nacht op de bank liggen slapen wat erg comfertabel was
ze stond langzaam op en liep van het kussen af ze sprong op de rugleunig an de bank en keek door het grote raam ze zag allemal mensen en outo,s aan de overkant van annemarie,s huis lag een groot grasveld maar dan moest je eerst nog een weg oversteken en daar was annemarie te klein voor.
ze draaide zich om sprong voorzictig van de rug leuning op de bank en dan weer op de grond.
annemarie liep langs de tafel van het drie treden trapetje af en door de duer toen ze in de keuken was liep ze naar haar voer bakje en at wat droogvoer en nam een slokje water
ze keek op toen hoorde ze geluid.
maar het was haar tweebeen baasje ze liep op haar af en de tweebeen pakte haar liefdevol op en gaf annemarie een knuffel de tweebeen liep met haar weer naar de kamer en deed de deur open de tweebeen zette haar rustig op de grond en annemarie liep van de planken naar het grind ze klom op de schutting en ging daar zitten zonnen.

"Ben je een gevangen kat?" Steelpaw keek vanuit de boom naar de kat.
"Hebben die ranzige tweebenen je gevangen genomen en een halsband omgedaan."
Steelpaw spuugde op de grond bij het woord tweebeen.
Hij liep naar haar toe en zei"Wegrennen snel ik hou ze bezig ,die vuile smerige tweebenen."
Steelpaw spuugde nogmaals.

annemarie schrok en keek om haar heen wat was dat en nog belangrijker wie was dat waar had die gene het over
'' hallo wie is daar?'' vroeg annemarie nieuwsgierig en keek nogmaals om haar heen '' hallo? ik weet niet wat je bedoeld''
annemarie keek verwonderd om haar heen.

"Ik ben Steelpaw, een clankat. Ben jij dan geen clankat.?"
Hij schrok en dook naar achter. Hij had informattie gegeven aan een poesiepoes.
"Jij bent een poesiepoes. jij bent een huisdier."
Hij liep naar voren en keek dreigend haar aan en zei"Jij bent een vuile zielige tweebeens speeltje, die zijn nergens goed voor.""Hij rochelde en spuugde in haar richting.

'' die zijn nergens goed voor?'' nergens goed voor?'' zei ze kwaad '' en waar ben jij dan wel goed voor zeg'' zei annemarie op een harde toon '' ik laat me heust niet kisten door zoon bullebak als jij zeg!!'' annemarie was misschien een klein poesje maar ze had een hele grote mond dat was zeker. ze keek fel uit haar ogen en had een dik opgezette vacht ze leek nu groter maar het was niet veel want annemarie was heel klein omdat ze net geen kitten meer was.

Steelpaw zette zich op en was 3x zo groot als de kitten en zei"'Ze hadden me mishandeld en verwond.Dus dat is mijn mening. Maarin ieder geval ik heb je hulp nodig."
Hij keek weer normaal en zijn spieren waren weer uitgezet. Zijn vijandige blik was gesmolten en zijn hart was gekalmeerd door een mooie gedachte"Sunpaw".
Hij keek naar de poesiepoes en wachte op antwoord en sprak een laatste keer"Je bent fel en komt voorjezelf op, Respect"

annemarie keek belangstellend naar de vreemde kat en ging zitten ze legde haar staartje over haar pootjes ze vroeg '' hoe bedoel je verwond? dat zou mijn lieve baasje nooit en te nimmer doen zij houd heel veel van mij en ik van haar!''
toen zag annemarie een wazige blik in de kat zijn ogen en werd de kat ontspannen annemarie was nieuwsgierig waar aan dacht maar vroeg het niet toen zij de kat dat hij haar hulp nodig had annemarie vroeg aan de kat '' waarom zou jij mijn hulp nodig hebben?''.

"Mijn vacht is te lang en aangezien jij enje baasje en goede band hebben zou je het voor elkaar krijgen dat hij het wat korter kan maken. Anders zal ik niet goed kunnen jagen en zal er minder prooi voor mijn clan zijn."
Hij keek de poesipoes vriendelijk aan en zei"Tweebenen hielden mij tegenme wil gevangen en trouwens mijn naam is Steelpaw"

annemarie keek geamuseerd naar steelpaw als dat hij zij dat hij hete en zei '' je vacht is te lang? daar moet jij toch wel mee kunnen leven?''
annemarie keek aan haar kant van de schutting en zag door de schuifpui dat haar baasje in de kamer aan het tv kijken was en keek weer naar steelpaw '' steelpaw? heet je hi wat een aparte naam zeg prettig kennis te maken ik heet annemarie ''.

"Nee, het kan alleen langer worden en met dit warme weer is het irritant en door mijn vacht ritselt elk blaadje aljeblieft help me"
Hij keek haar aan en wa blij om vriendeijkheid te zien in elke kat.
Steelpaw zat neer en zei"Dan help ik je ook ergens mee ooit nu of later ik help je"
Hij hield vol en hoopte op goedkeuring

okee goed dan annemarie keek bedenkelijk hoe ze dit ging doen en keek toen naar steelpaw ze keek op met een plan gezicht ze had wat bedacht ze zei '' ik weet het al ,want mijn baasje is meer kat dan mens en ze is geobsedeerd door een katten spel achter de computer ze zal ze heus niet vangen dat weet ik zeker, kom maar mee maar blijf eerst in de bosjes tot dat ik je roep dan kun je komen''.

"Oke" Steelpaw zette zijn schattige ogen op en deed heel zielig.
Hij strompelde met moeite en deed alsof hij struikelde over zijn vacht en dook de bosjes in en wachtte op het volgende sein van Annemarie. Hij was blij dat te horen dat ze hem wou gaan helpen.

annemrie sprong van de schutting en keek naar steelpaw en zei lachend '' zo hoef je heus niet te doen hoor echt niet!''
annemarie keek nog even naar steelpaw en trippelde toen naar de veranda ze ging voor de schuifpui zitten en zei hard ''moon?! moon?!'' de eerst keer lukte het niet en annemarie ging het harder proberen ''MOON?! MOON?!'' dit keer werkte het de tweebeen die achter in de kamer zat keek gespitst rond en liet haar ogen rusten op de deur ze stond op van de bank deed de tv uit en liep naar de schuifpui ze deed hem open en ging naar buiten ze deed de deur dicht en ging op haar hurken zitten voor annemarie de tweebeen zei '''' wat is er schat? wil je naar binnen?'' ze haalde annemarie liefdevol aan en liet wat speelse onverstaanbare mouwtjes horen ze zat lekker met annemarie te spelen annemarie liet een opvalend gemouw horen en zwiepte met haar staart '''' wat is er annemarie? de tweebeen keek in annemarie,s ogen en de tweebeen zei '''' wat heb je gevonden schat laat maar zien'''' annemarie liep richting steelpaw toe en annemarie zei tegen steelpaw '' kom maar de kust is veilig ze zal je niks doen echt waar''

Steelpaw liep de bosjes uit en deed alsof hij telkens struikelde over zijn lange haren.
Hij keek schattig naar degene die Moon werd genoemd en bedelde met zijn schattige ogen.
Via vreemde gebaren probeerde Steelaw duidelijk maken dat zijn vacht telang was.
Hij hoopte dat hij begrepen werd anders was veel verloren onder andere zijn eer.

de tweebeen (moon) ging op het twee treden trappetje zitten en keek naar steelpaw en toen weer naar annemarie en zei tegen annemarie '''' heb je een speel kamaratje? o jee zijn vacht is erg lang zeg'''' de tweebeen keek bedenkelijk en zei '''' ik ben zo terug annemarie wacht even'''' moon stond op en verdween in het tweebeen huis.
annemarie keek naar steelpaw en zei '' ik zei toch dat je haar kon vertrouwen Very Happy

''.

"Ik hoop dat ze alleen me vacht knipt en als dank blijf ik dan wel even."
Hij keek blij dan kan hij eindelijk weer goed zien, goed jagen en niet struikelen.
Steelpaw rekte zich uit en zei"Hoe kan jij een soort van communiceren met die tweebenen en als je hulp nodig hebt ofzo dan kan je altijd een roos neerleggen bij een boom bij vierbomen en bij (onverstaanbaar gefluister, gaat over Steelpaw's geheime plek).
In ieder geval je kan het nu ook vragen""
Steelpaw wachtte op degene die moon werd genoemd.

annemarie liep naar een teil met water nam een paar likjes en liep weer terug ze ging voor steelpaw zitten en antwoorde op steelpaw,s vraag '' hoe ik kan communiceren? gewoon simpel je zegt het gewoon en dan gaan ze vragen wat je wil je loopt er naar toe en ze doen het voor je en als ze het niet doen ga je heel hard en irritant mauwen maar moon weet meestal al gelijk wat ik bedoel en doet het ook gelijk''
annemarie likte haar poot en ondertussen liep moon weer door de kamer en kwam naar buiten ze had drie voorwerpen in haar hand en moon zei '''' kijk eens hier lossen we het wel mee op''''.

Steelpaw ging liggen als teken dat Moon kon beginnen en zoals Annemarie zei begon hij te miauwen en riep"Kan je plz beginnen ik heb niet veel tijd"Hij zettte hele lieven oogjes op als teken dat hij smeekte en een beetje wanhopig is. Hij liet ook een soort van snik horen en wachtte geduldig op wat Moon zou gaan doen. Hij hoopte niks pijnlijks.

annemarie liep met haar vlank langs moons benen en moon gaf haar een aai over haar hoofdje en moon zei '''' ja jij mag ook annemarie maar ik denk dat het bij je vriendje harder nodig is''''
annemarie liep weer naar steelpaw en ging zitten
moon hurkte zich pakte steelpaw voorzichtig en goed op en zette hem op de tuin tafel ze liet hem de dingen zien die ze ging gebruiken want een kat kan daar bang van worden dacht moon ze liet de borstel zien en de grotere borstel en de schaar en legde uit hoe dat werkte en vroeg aan steelpaw '''' ben je er klaar voor steelpaw?''''
moon wachtte op een knikje van steelpaw.

Steelpaw begreep wat ze bedoelde en knikte. Hij schrok hij verstond een Tweebeen, als je goed luisterde hoorde je een klein beetje wat ze bedoelden. Nu was het afwachten tot Moon zou beginnen en Steelpaw zei tegen Annemarie"Jouw tweebeen is inderdaad aardig."
Hij knikte nogmaals naar Moon. Hij hield zijn kaken op elkaar afwachtend.

Onderwerp: Re: annemarie en haar dagenlijkse leven