annemarie en haar dagenlijkse leven

annemarie sprong op een stoel naast de tafel en toen op de tafel en ging naast steelpaw zitten en zei '' maak je geen zorgen het doet geen pijn alleen als je een klit hebt dat is een knoopje in je haar'' annemarie likte haar pootje
en moon ging aan de slag ze zei '' kijk dit is een borstel met haartje er tussen dat zorgt ervoor dat het niet zoon pijn doet als je een klit hebt en dit is een gewone borstel om de laatste klitten er uit te halen en dit is een schaar om je haar te knippen, ik ga nu met die eertse borstel je vacht kammen moon pakte de eerste borstel en begon steelpaw te borstellen en klitten er uit te halen behalve de klitten zal het voor een kat een behaaglijk gevoel zijn moon borstelde hem overal en toen met de andere borstel en toen knipte ze steelpaw er kwamen heel wat haren vanaf en moon was bijna klaar de laatste paar haren en ja steelpaw had een prachtig toch nog een klein beetje lang vachtje en moon keek tevreden naar steelpaw ze zei ''zo dit moet goed zijn'' steelpaws vacht was nu ook heel erg zacht en een beetje pluizig maar het zag er mooi uit.

Steelpaw schudde en de laatste losse haren vielen weg en zijn vacht was weer goed en mooier dan eerst. Steelpaw was blij en ging naar de tweebeen toe en likte haar hand als teken van dank. Hij stond rechtop in zijn aanvalshouding, door de haren had hij een kleiner zicht maar nu ziet hij veel meer. Steekpaw gaf annemarie een kopje en knikte naar Moon. Steelpaw was blij en zei"Ik hoop dat Sunpaw het mooi vind." Hij hief zijn hoofd trots en keek naar Moon en knikte nogmaals dankbaar. Hij wachtte af wat Moon zou gaan doen.

annemarie keek verwonderd naar steelpaw en moest grinniken '' je ziet er nu heel anders uit steelpaw''
moon keek met een glimlag naar steelpaw en zei '''' zo dat is gebeurt nu is je vacht weer mooi en als je wilt kun je wel vaker langs komen hoor'' en keek naar het bos en toen weer naar steelpaw en zei geheimzinnig,
'''' graag gedaan warrior cat '''' ze gaf steelpaw een krabbel over zijn kop en een aai toen ze haar spullen pakte en naar binnen liep keek ze nog achterom met een veelbetekende blik toen verdween ze in het tweebeen huis.

"noemde ze mij nou een warriorcat maar hoe weet zij dat en trouwens ik ben nog een apprentice. Ik ben geschokt hoe weet een tweebeen van de warriors af." Steelpaw keek verbaasd en was bang en vroeg aan Annemarie"Hoe weet jouw baasje van ons af." Nu klonk hij een beetje vragend. Hij keek haar aan en wachtte op antwoord.

annemarie keek steelpaw aan en trok haar schouders op en keek vragend naar steelpaw '' hoe moet ik dat weten''
ze keek richting de schuifpui en zei alleen nog tegen steelpaw '' ik weet wat je denkt steelpaw maar mijn baasje zou nooit geen enkele kat kwaad doen ik heb met moon gespeeld en dan niet met een pluis dingetje maar echt als kat spelen ik ren weg en zei komt op vier poten achter mij aan en pakte me en gingen we stoeien ik heb zo leren vechten zij leerden mij verdedigen en jagen'' annemarie keek naar de grond en zei toen weer '' moon is meer een moeder voor me dan een baasje'' toen keek ze steelpaw recht in zijn ogen aan en zei '' ik zei al steelpaw moon voelt zich meer kat dan mens.''
en daar sloot annemarie het mee af ze sprong van de tafel weer op de stoel en toen op de grond ze liep naar de schuifpui ze zei nog doei en toen verdween ook zei in de duisternis van het huis.

Steelpaw kreeg een sinistere blik in zijn ogen en verdween achteruit in het woud en zei "Ik hou jullie in de gaten tweebeen en Poesiepoes. Op een dag weet ik wie of wat jullie zijn." Steelpaw´s ogen gaven een amber kleurig licht in het donker zijn ogen straalde afschuw uit en Steelpaw schoot weg terug naar zijn huis haard.

Onderwerp: Re: annemarie en haar dagenlijkse leven