[Lynxfang] Quiet

Onderwerp: [Lynxfang] Quiet zo 3 mei 2020 - 22:08

Tweekleurige ogen openden zich in een langzaam tempo, en een ademstoot ontsnapte uit haar mond in de vorm van een zacht zuchtje. Seamist rees langzaam omhoog uit haar nest in de warriors den. Het lag bij de rand, zoals te verwachten was bij een jonge warrior. De oude warriors lagen altijd in het midden, de jongere warriors aan de rand. Niet dat Seamist dat een punt vond hoor, in tegendeel. Het was prima wat haar betrof. Langzaam liep de poes uit de warriors den, haar vacht uitschuddende en haar lichaam tot een lichte rekking dwingend. Al snel had ze haar taak opgekregen, jagen bij de rivier. En dus, ging ze daar ook maar heen. Ze had niet meegekregen of er andere warriors mee zouden gaan, maar goed, Seamist was ook een warhoofd. Ze zouden van zelf wel bij de rivier komen, als ze mee gingen jagen, of niet dan?

Haar gevlekte poten maakten nauwelijks geluid op de bosgrond, en het geluid dat ze maakten, werd al vlug overstemd door het gorgelende en spetterende geluid van de rivier. De zilverige vormen van vissen schoten aan haar voorbij en snel installeerde ze zich naast de stroom. Haar ogen, glinsterend door de weerspiegeling van de zon, staarden in het water, proberende de locatie van de vissen te determineren. Uiteindelijk werd haar gevlekte poot de lucht in geheven, en met een snelle beweging sloeg ze met uitgestrekte klauwen in het water. Een spartelende vis werd op de kant geslagen, en vlug maakte Seamist er een einde aan. Ze wreef haar mond eventjes schoon met een poot, en ging weer naast de rivier liggen.

{Lynxfang}

Onderwerp: Re: [Lynxfang] Quiet vr 8 mei 2020 - 22:52

Het was een slechte nacht voor hem en hij voelde het in zijn spieren toen hij wakker werd. Kreunend reikte hij zich uit, wat een paar verstoorde blikken naar zijn kant opleverde. Geeuwend stond hij op en likte zijn lippen terwijl hij nog wat wazig om zich heen kreeg. Misschien dat hij maar de River in moest springen, dan werd hij wel wakker. Toen hij zijn lome poten van de grond kreeg liep hij naar buiten, nog knipperend met zijn groene ogen. Buiten zei een kat tegen hem dat hij vandaag moest vissen, waarschijnlijk een bericht van Crystalshell. Hij ving niks op over wie meeging, maar hij verplaatste zich al naar de uitgang van het kamp. In het water gaan hielp inderdaad, de koele River zorgde ervoor dat hij wakker werd en toen hij er weer uit klom voelde hij zich ook helder. Hij maakte zijn weg over het territorium naar een van de beste visplekken.

Daar aangekomen zag hij een gevlekte poes die hij kende bij de naam Seamist. Ze was een stuk jonger dan hem, maar dat was hij wel gewend. Hij wist niet zeker wat ze precies aan het doen was, aan het vissen of gewoon aan het luieren. Voor het laatste leek het hem een beetje te vroeg, maar toen hij dichterbij kwam zag hij dat ze wel degelijk het water in tuurde. De vissen volgend. Uiteindelijk sloeg ze er een vis eruit en maakte haar prooi vlug af. Daarna ging ze gewoon weer verder liggen. Wel, dat was ook een manier. Alleen iets te lui naar zijn doen. De kater liep op Seamist af en ging naast haar zitten. ''Mooie vangst...en bijzondere vismanier''bromde hij terwijl hij zelf ook al in het water keek.

Onderwerp: Re: [Lynxfang] Quiet di 12 mei 2020 - 23:57

Ze focuste zich op het water, haar tweekleurige ogen vernauwd. Ze moest vast nog wel meer kunnen vangen, toch? Meer prooi voor Riverclan was altijd beter. Ze was zo geconcentreerd dat ze niet eens doorhad dat ze gezelschap keek. Ze schrok dan ook op toen Lynxfang zijn stem door haar concentratie sneed als een vis door het water. Ietwat verstrooid keek ze op, haar grote oren gespitst, voordat ze herkende dat haar mede warrior tegen haar gesproken had. "Oh hey Lynxfang," miauwde ze met een vrolijke glimlach, "Primrose heeft me dit geleerd. Als het werkt, werkt het toch?"

Onderwerp: Re: [Lynxfang] Quiet ma 18 mei 2020 - 22:58

Het leek dat het even door moest komen bij de poes dat Lynxfang tegen haar gesproken had, maar hij wist wel dat ze geen grote concentratie had altijd. Toch kreeg hij een begroeting en een antwoord over zijn opmerking. Ah, Primrose had het haar geleerd. Hij kende de Senior Warrior niet heel goed, maar blijkbaar viste hij ook zo. Weer wat geleerd. Lynxfang zag niks in het water en nam die tijd om even opzij te kijken. ''Als er maar prooi op de stapel komt''bromde hij, want dat was het belangrijkste van de jacht. Dat je ook wat meenam. Hoe je het deed maakte niet zoveel uit, katten hadden vaker verschillende manieren van jagen. Zolang je het maar snel deed, prooi hoefde niet onnodig lang te lijden. Dat was eigenlijk een van de belangrijkste punten van de jacht. De rossige kater liet zijn ogen weer over het wateropvlak glijden, zoeken naar de zilveren kleur van een vis. Uiteindelijk zag hij iets vaag in zijn ooghoek en hij sloeg zelf ook in het water toen het onder hem zat. De vis kwam spartelend uit het water de lucht in en zijn kans ziend sprong Lynxfang op om het dier in zijn bek te vangen. Met een vlugge beet eindigde hij het leven van de vis en legde het bij Seamist vangst neer.

Onderwerp: Re: [Lynxfang] Quiet vr 22 mei 2020 - 21:01

Seamist keek met een nieuwsgierige blik naar de abysinnian Warrior. Lynxfang was een oudere warrior en diende daarom ook gerespecteerd te worden. Maar gelukkig leek hij vrede te hebben met het feit dat haar vistechniek wat onorthodox was. "Ja toch?" snorde ze vrolijk, waarna ze zichzelf weer naast de waterrand neer liet zakken. "Wat werkt, dat werkt." Ze liet haar blik weer op het water neerzakken, maar Lynxfang had dit keer eerder beet. Met interesse keek ze op toen een spartelende vis op de waterkant terecht kwam. "Mooie vangst hoor!" snorde ze.

Onderwerp: Re: [Lynxfang] Quiet di 26 mei 2020 - 0:28

Zijn vangst leverde een complimentje op van de poes en hij knikte dankbaar. Complimentjes waren altijd leuk om te krijgen, maar ze moesten je niet afleiden. Toch voelde hij zich even warm worden van binnen. Hij had het nog hoor. Nee, ze mochten hem wel eens oud noemen, de Elders Den hoefde voorlopig geen extra nest erbij. Als het aan hem lag sliep hij nog een paar seizoenen in de Warrior Den. Hij keek weer naar het water, maar de vissen waren nu wel wat meer verstopt. Die kwamen zo wel weer te voorschijn dan. De stroom voerde ze bovendien mee. Lynxfang keek opzij naar de veelgekleurde poes. ''Manieren om dingen te doen zijn vaak verschillend, maar het belangrijkste is inderdaad dat het je doel bereikt''stemde hij in met haar eerdere woorden. Ieder had wel een truukje bij de jacht of een speciale aanval voor in het gevecht. Vaak namen Apprentices die over van hun mentors en zo werden die wijsheden gedeeld. Zij had geleerd dat je kon liggen tijdens het vissen, hij dat zitten en de vis de lucht slaan het beste werkte. Al kon hij dat liggen ook wel eens proberen. Je was nooit te oud om te leren.

Onderwerp: Re: [Lynxfang] Quiet