{Search patrol part 2} Look under every rock

Het spoor leidde hen weg van de redwoods en aan het ruisende geluid dat steeds dichterbij klonk dichter en dichter naar the rapids. Een angstige gedachte dook op in haar hoofdje - wat als Mole verdronken was? Wat als ze uitgegleden was en de rapids ingevallen was? De slanke kattin slikte nerveus en wierp een blik op Rumble, proberend om zelfzeker en optimistisch over te komen. In ieder geval hadden ze al meer spoor dan niets, toch?

Vervolg van https://www.warriorcatsnl.com/t39579-search-patrol-tribe-storyline-look-behind-every-tree#846633

Het spoor ging richting de rapids, tenminste zo leek het. Hij keek even naar Grace die nog steeds het spoor wist te volgen. Hijzelf had die concentratie nog niet, als dat al ooit zo zou komen. Dan hoorde of zag hij weer wat en werd hij afgeleid. Daar leek Grace geen last van te hebben en dat vond hij knap van haar. “Was hier geen ander searchpatrol heen gestuurd?” Miauwde hij toen. Hij wilde haar niet alsnog afleiden, maar wat als ze elkaar in de weg gingen zitten. Dus wilde hij het wel even zeggen, als ze hem dan irritant vond dan was dat maar zo. Dat risico moest hij dan maar even lopen. Het zou niet de eerste keer zijn dat iemand hem irritant vond, daar wist hij wel mee te dealen dan.

WOLVES IN THE NIGHT

"I know my way through the night to your door
You know the blood that I'm owed is all yours"

SEARCH PATROL

De geur van bloed wordt meegedragen op de wind, gemixt met de geur van Mole... Volgen jullie het spoor naar de Rapids?

Jullie bevindingen zullen geplaatst worden nadat Rumble en Grace gepost hebben.

:copyright: jesushchriststilinski

Met elke stap die ze zette leek de geur van bloed sterker en sterker te worden. Haar hart zonk naar de grond - ze wist niet of ze nog moest geloven in een happy ending. Arme Mole, wat had die gedaan om dit te verdienen? Maar Grace stapte moedig verder, neus aan de grond, tot ze bij de rapids aankwamen. De geur van het ruisend water was bijna allesoverweldigend; maar ergens vond Grace dat op dit moment wel fijn. Het overstemde het geluid van haar gedachten. De slanke kattin keek om naar haar jongere metgezel. "Pas op voor het water!", riep ze over het ruisen heen, misschien luider dan gemoeten had - maar alle zintuigen leken vermenigvuldigd te zijn door de inspanning en de emotie.

Grace leek veel te druk met spoorzoeken, ze leek zijn vraag ook niet gehoord te hebben. Dus liet hij het er maar bij. Zijn blik ging naar de lucht en weer terug toen hij haar ineens hoorde schreeuwen dat hij moest oppassen voor het water. Jemig moest dat zo hard? Het was niet zo dat hij al bijna in het water stapte ofzo. Hij was geen kitten meer… Iets wat gepikeerd keek hij naar de kattin, maar die leek vol inspanning te zitten. Dus bedacht hij dat ze het waarschijnlijk niet zo had bedoeld. “Jaja.” Bromde hij daarom ook maar. Hij bleef de omgeving scherp in de gaten houden en liet het speurwerk aan de Prey hunter over.

WOLVES IN THE NIGHT

"I know my way through the night to your door
You know the blood that I'm owed is all yours"

SEARCH PATROL

In de luwte van de rotsen is een open plek bevlekt met bloed. Enkele plukken vacht dwarrelen nog rond in de wind, maar Mole is nergens te bekennen..

Jullie bevindingen zullen geplaatst worden nadat Rumble en Grace gepost hebben.

:copyright: jesushchriststilinski

Grace negeerde het gebrom van de to-be. Nu was niet het moment om daardoor afgeleid te worden. Haar uitdrukking was serieuzer dan ooit tevoren terwijl ze vooruit liep en de geur van bloed steeds sterker werd; tot haar blauwe blik plots een stapel rotsen opmerkte. Vandaar kwam de geur. De hunter versnelde haar pas tot ze erbij aankwam; en in de schaduw was er bloed, te veel bloed misschien zelfs.. Het duizelde haar even; geschrokken zette ze een pas achteruit. "..Rumble?", mauwde ze, haar stem trillerig van de schok, en even durfde ze om te kijken om te zien of de to-be het ook gezien had. Bloed was niet het enige dat zich tussen de rotsen bevond; enkele plukken vacht dwarrelden nog in de wind. Hier was zonder twijfel iets heel ergs gebeurd.. Maar van Mole, of haar lichaam, was geen spoor te bekennen.

De geur van bloed liet hem zijn pas versnellen, zodat hij aan de schouder van Grace liep. Toen ze geschrokken zijn naam uitsprak, schermde hij haar instinctief af. Hij ging voor haar staan zijn lichaam voor die van de Prey hunter. “Blijf staan.” Zei hij terwijl zijn blik de lucht afging opzoek naar roofvogels. Toen keken zijn okergele ogen de rotsen langs. Hij was niet van plan ook maar een plekje te missen, dat zou hij niet aan Coyote uit kunnen leggen. Alles bekijken, zelfs de plekjes waarvan je geen onheil verwachtte.

WOLVES IN THE NIGHT

"I know my way through the night to your door
You know the blood that I'm owed is all yours"

SEARCH PATROL

Een enkele pluk vacht dwarrelt door de lucht en waait weg, meegenomen door de sterke wind. Hopen dat de sporen nog niet door de natuur afgenomen zijn...

Jullie bevindingen zullen geplaatst worden nadat Rumble en Grace gepost hebben.

:copyright: jesushchriststilinski

Terwijl Rumble haar aanmaande om te blijven staan en ondertussen de lucht afspeurde, liet Grace haar blik glijden over de plek bloed en de plukjes vlag. Eéntje werd opgepikt door de wind en dreef van hen vandaan, steeds sneller en sneller tot ze hem niet meer kon zien. De jonge kattin zwaaide onrustig met haar staart en zette een stap vooruit, ook al wist ze dat Rumble haar had gevraagd te blijven staan. "We moeten verder lopen, de sporen verdwijnen..", mauwde ze, haar woorden snel. Elke seconde telde!

Het leek veilig te zijn, tenminste dat hoopte hij. Grace miauwde tegen hem en hij knikte vluchtig. Ze had gelijk. “Zijn er nog ergens sporen te vinden rond de bloedvlek?” Vroeg hij aan de prey hunter. Misschien kon ze daar iets oppikken wat ze konden volgen. Het zag er in ieder geval niet zo best uit voor Mole… Hij hoopte dat ze nog in leven was. Dat er niet nog een Tribekat was gesneuveld door het onbekende. Dat zou echt verschrikkelijk zijn. Hij slikte. “Ik kijk of er iets op de rotsen te zien is.” Miauwde hij vervolgens, dan deed hij ook nog iets nuttigs in de tussentijd. Hij klom op de rotsen die om de open plek stonden.