Tandheelkunde

Of hij nerveus was? Heel erg. Hij had dit soort dingen nog nooit gedaan. En natuurlijk, Routnose had hem alles piekfijn uitgelegd over hoe hij zou moeten handelen, waar hij op moest letten etcetera, maar dat maakte het niet minder spannend voor hem. Hij vond het ook heel leuk natuurlijk! Het was gezonde spanning die hij voelde. Een glimps in hoe het leven echt voor hem zou zijn later als hij alleen medicine cat zou zijn. Hij was het als een mantra in zijn hoofd aan het herhalen, wat hij zou moeten doen. Het zou wel goed komen, dat wist hij zelf ook wel, maar het was even het herhalen van dat hij nu even moest doen. Hij kwam het hoekje om zetten toen hij de geur van de poes rook, een zachte glimlach op zijn gezicht. Maar de spanning was wel te zien in zijn lichaam. Hij bewoog net even wat minder vrij dan dat hij eerder had gedaan. Hij bewoog net even wat stijver dan dat hij normaal zou doen. "Goedemorgen Nighthowler!" sprak hij terwijl hij naar de poes trippelde en haar met een zo'n kalm mogelijke -hoe ver hij dat kon- glimlach naar haar keek. Oké, hij kon dit wel. "Gaat alles verder goed?" besloot hij ook maar even als check-up vraag te gaan vragen. Als er nog iets anders was kon hij dat ook nog eventueel met Routnose gaan overleggen immers!

Hij kon er niets aan doen, oké? Het was de eerste keer dat hij iets alleen moest doen, zonder het toeziend oog van Routnose. Het was beangstigend, maar hij had er ook wel heel erg veel zin in eigenlijk. Een stapje naar zelfstandigheid. De eerste keer zou altijd heel erg eng zijn, voor alles, maar het betekende ook dat hij steeds dichterbij de rang van medicine cat zou gaan. Dus hij moest zich erover heen zetten, hij moest zich focussen op de job die hij moest gaan doen. Een belangrijke taak natuurlijk, zelfs als het niet heel erg intensief leek te zijn. "Morning," klonk er gewoontjes van de zwarte poes af met een grinnik in haar stem. "Alles gaat goed. Ik ben hier nu gewoon voor mijn maandelijkse check-up," klonk er waarna hij de long van de poes langs haar scherpe tanden zag glijden. Hij knikte even begrijpelijk en glimlachte vriendelijk naar haar. Oké. Hij kon dit. "Goed... Zoals Routnose misschien al heeft gezegd zal ik het vandaag doen... Als ik iets verkeerd doe, of als het niet fijn is wat ik doe... Vertel het me dan alsjeblieft! Daar kan ik van leren." sprak hij met een warme glimlach tegen de poes, waarna hij naar voren stapte. Oké, hij had geen idee hoe Rout dit normaal deed, maar hij kon dit. "Ik ga nu voorzichtig aan je lippen zitten, niet schrikken." sprak hij tegen Nighthowler, waarna hij voorzichtig haar lip optilde om even te kijken of er wondjes of iets in die trant te zien waren. Irritatie, roodheid, dat soort dingen.