Hey Sister {Argentkit}

Argentkit fluisterde rustig terug dat er niks was om zorgen over te maken en dat ze alleen wat wou vragen. Plotseling zag de rode poes een andere leerling langzaam met zijn borst op en neer gaan. Ze keek er aandachtig naar en opeens kwam er een grommelend geluid uit de buik van de leerling. Nog nooit eerder dit geluid gehoord te hebben sprong ze van de schrik een beetje naar achter, maar al snel won de nieuwsgierigheid het van de angst. Wel zag ze in haar ooghoek dat Argent een stuk erger geschrokken was, maar ze was zo benieuwd dat ze wel moest gaan kijken. "Laten we wat dichterbij gaan kijken, wat zou zo'n geluid kunnen maken?" vroeg ze aan haar zus.

Haar zusje was ook geschrokken, maar niet zo erg als zij dat gedaan had. Oef! Maar Emberkit had gelijk ze moesten dit onderzoeken. Het blauwwitte kitten knikte en volgde haar zuster. De Apprentice die dit geluid gemaakt had lag niet ver van de kat die ze wat had willen vragen. Daar had je het geluid weer en nu ze dichterbij stonden klonk het nog harder. Argentkit voelde hoe haar rug vacht nog overeind stond, maar kreeg ze ook nog niet plat. Het was een verontrustend geluid, maar of het kwaad kon? Argent zag dat het een oudere Apprentice was en ze stapte zo dapper als ze was dichterbij, maar ze durfde ook weer niet al te dichtbij te komen.

Terwijl de twee kittens naar de bron van het geluid kropen kreeg Ember het toch wel benauwd, wat als het nu is wel gevaarlijk zou zijn. Maar ook in dit geval was haar nieuwsgierigheid groter dan haar angst. Haar zusje leek het ook wat angstig te krijgen, maar ook zij bleef doorzetten. Toen ze aankwamen zagen de kittens dat het geluid van een apprentice kwam en meteen nam de angst in Ember af. Al leek het dat Argent nog steeds niet goed durfde. "Durf je dat ook aan te raken." mauwde ze plagend om te zien of ze de blauwe kit zover kon krijgen dat ze de apprentice zou aanraken. Ze was benieuwd hoe Argent zou reageren.

Emberkit sloop met haar mee, maar begon de blauwe kit ineens te plagen. Haar vacht ging nog rechtovereind staan, maar nu door dat ze zich niet geslagen wilde geven. Haar angst ebde wat weg en ze keek met een uitdagende blik in haar kitten oogjes naar haar zusje. 'Natuurlijk wel!' piepte ze verontwaardigt en zetten zich zo hoog op haar pootjes als het maar ging en stapte met stoere stapjes richting de snurkende leerling. Deze was wit over het gehele lichaam en Argentkit stapte nog een pas dichterbij voor het grommende geluid opnieuw klonk. Als verstijfd stond ze stil, maar bedwong zich om rechts omkeert te maken. Al schreeuwde al haar spieren om weg te rennen. Ze nam nog een paar passen tot de kit dichtbij genoeg was en tilde haar pootje op om deze op het hoofd van de witte apprentice te zetten. Ze schrok zich een hoedje toen de witte kat de kop op richting met slaperige ogen. Deze had per oor 2 verschillende kleuren! Argentkit krabbelde snel achteruit tot ze tegen haar zusje aan kwam.

(Toestemming van Whitepaw en zij de mijne. )

Lag ze daar lekker te pitten doordat ze een vroege patrol had gehad voelde White iets op haar kop. Meteen reageerde de jonge witte poes en tilde haar koppie op en zag een blauw/wit kitten voor haar staan, maar deze krabbelde al snel achteruit tot ze tegen een rossig kitten op kwam. hm? Gaaaahh! Wat doen jullie hier om slapende katten te plagen?' geeuwde Whitepaw en reageerde hoewel slaperig met scherpe tong val. Ze was geen fan van wakker gemaakt worden wanneer ze haar rust verdiend had.

(Ik blijf maar even.)

Toen Ember Argent uitdaagde had ze niet verwacht dat de blauwe kit het ook echt zou doen, maar tot haar verbazing begon Argent zich langzaam naar de witte poes voor hun te bewegen. Toen ze stoer die kant op trippelde werd Ember toch wel zenuwachtig, wat als de apprentice nu wakker zou worden? Ze zag dat haar zusje toch eventjes twijfelde toen de poes nog een keer snurkte, maar al snel zette ze door. De rode kit keek met spanning toe hoe haar zusje met haar pootje bijna de kop aanraakte, maar toen kwam de kop van de apprentice opeens overeind. De witte poes keek hun met slaperige ogen aan en vroeg toen streng wat ze aan het doen waren. Ze keek haar zusje met angstige ogen aan en piepte toen zenuwachtig: "Ehmmm". Ze hoopte maar dat haar zusje wel met een logisch antwoord kwam.

Argentkit had niet verwacht dat de kattin echt wakker worden zou. Ze hoorde nog wel hoe Emberkit wat probeerde te zeggen en de strenge toon schudden haar wakker uit haar schrik moment. 'Wij wilde weten wat een Apprentice zoal doet.' kwam het in kittenspraak uit haar mondje. Ze wist niet of de witte kattin met haar gekleurde ogen hen wel zou kunnen verstaan? Half nieuwsgierig en half zenuwachtig was het blauwwitte kitten op gestaan en beschermend voor haar zusje gaan staan. Ze probeerde zo te laten zien dat zij juist die gene was die de apprentice gewekt had.

Beide kittens leken even hun tong verloren te zijn al kwam er iets van geluid uit het rossige jong. Maar uit eindelijk kwam er toch een antwoord van het blauw witte kitten. Whitepaw schudden haar kop en geeuwde even haar messcherpe tanden bloot voor ze anders ging liggen. Kittens konden zo vermoeiend zijn! Maar hier ging ze niet moeilijk om doen. Ze wilde wat weten en dat wilde ze hen best geven. 'Aller eerst kunnen wij niet uit slapen, we mogen pas onze magen vullen tot de rest van de clan gevoed is, Jagen op prooi, voor de oudste zorgen. zoals vlooien en teken weg halen en jullie beschermen samen met de andere Warriors, maar ook moeten we kei hard trainen om zo goed te worden als echte warriors!' mauwde ze en keek de twee kittens veel betekend aan. Waarschijnlijk zouden ze die blik nog niet kennen en zowel dan zouden ze wel snappen dat het hard werken zou zijn wanneer ze beide 6 manen zouden worden.

Gelukkig wist Argent wel wat ze moest ze zeggen, ze ging zelfs beschermend voor haar staan. Dankbaar knikte Ember met haar kopje naar Argent en mompelde instemmend met wat de blauwe kitten gezegd had. Normaal was ze altijd spraakzaam en actief, maar nu leek ze even de woorden niet te kunnen vinden. Nadat Argent antwoord had gegeven begon Whitepaw uit te leggen wat apprentices zo allemaal deden. En Ember vond het allemaal maar als veel werk aanklinken, waar waren de goeie dingen die ze gehoord had over apprentice zijn? Haar stem teruggevonden te hebben vroeg ze enthousiast en nieuwsgierig: "Maar hoe zit het dan met jagen en vechten, dat is toch wel leuk?". Hoopvol keek ze de apprentice aan.

Argent ving de blik van haar zuster op en glimlachte zacht in haar richting. Daarna verlegde ze haar blik weer op de Apprentice die een uitleg gaf alsof ze het maar vervelend vond om in de leer te zijn. De kitten kon zich nauwelijks voorstellen dat het enkel dat was wat ze nu verteld werden, maar voor de blauwwitte kit een vraag kon uit spreken was Emberkit haar voor en instemmend knikte Argent in afwachting tot wat De witte Apprentice hen nog meer zou vertellen.

Nu was het het rossige kitten dat sprak. Ze moest heel even goed luisteren om te verstaan wat ze zeiden. Het was een geluk dat er altijd jonge kittens rond liepen anders zou ze het zo verleren hoe de kittens spraken met halve woorden in plaatst van hele. Whitepaw krabde even achter haar oor voor ze zich weer tot het tweetal richten. 'Natuurlijk moeten we ook jagen en soms als een vreemde kat op ons territorium komt zullen we die ook verjagen met woorden en anders met klauw en knauw. Maar dat zullen jullie nog wel leren wanneer jullie twee ook 6 manen oud worden.' miauwde Whitepaw en geeuwde eens met half geluid voor ze op stond en zich eens even uitrekte met haar rug omhoog gebold en trillende poten voor ze zich weer neer legde. 'En nu verzoek ik jullie om te gaan anders denk ik dat ik jullie als ontbijt neem straks!' beet ze de 2 kittens toe. Ze was nogal chagrijnig aan het worden door de slaap die ze miste en legde haar staart over haar neus na dit gezegd te hebben. Ze wilde graag verder slapen voor ze weer op geroepen zou worden.

(Topic uit)

Nadat Emberkit de vraag had gesteld draaide de witte apprentice zich weer naar de leerlingen toe en begon weer te praten. Ze vertelde dat er natuurlijk wel eens gejaagd moest worden en ook af en toe wel eens gevochten, maar dat ze dat allemaal in de toekomst wel zouden leren. Emberkit kon niet wachten totdat ze zelf een apprentice zou worden, ook al leek het idee van vechten haar niet leuk. De witte poes leek klaar te zijn met de twee kitten en mauwde nogal chagrijnig dat als ze niet snel weg waren ze ontbijt werden. Niet goed wetend of ze dit serieus moest nemen keek ze Argent aan en piepte toen: "Rennen!" voordat ze ervandoor schoot de apprentice den uit.

Jagen en vechten dat kwam dus ook aanbod, maar Argentkit schrok op van de volgende woorden van de witte Apprentice. Ook zij keek haar zusje aan en dacht hetzelfde als Emberkit. Meer aansporing hoefde ze niet en volgde in haar zusters pootstappen. Tussen de andere nog slapende Apprentisen door naar buiten. Daar bleef ze even na staan hijgen. 'Zou ze dat echt gemeend hebben? Maar volgens mama doen de andere clanners kittens toch niets?' piepte ze hijgend en schudden zich even uit van afschuw. De witte apprentice was griezelig!

Mistynose

De grijze queen lag wat te rusten in de nursery.Haar dromen waren zacht en lief, perfect voor goed te slapen. Na een klein tijdje werd de poes wakker, waarna ze keek, maar merkte dat twee van haar kittens er niet waren. 'Coykit is er... Steelkit is er... hmm.. Argentkit en Emberkit zitten er niet', dacht de langharige poes. Waar waren ze? Even keek ze wat rond toen ze twee kleine bolletjes vacht zag rennen uit de apprentice den vanuit de uitgang van de nursery. Even stond de voormalige warrior recht en bedekte de overige kittens met wat mos, zodat de warmte bleef en ze ze niet zou wakker maken. Al snel trippelde de queen naar de twee kittens. "Wat waren jullie aan het doen?", vroeg de moeder met een kalme stem.

Mama Joined <3

Elyon

[Mama ingesprongen met toestemming van Argent ]

Toen Ember de den uit schoot voelde ze dat Argent haar op de hielen zat. De rode kit kwam slippend tot stilstand en keek even of Argent oké was. Haar zusje was ook aan het hijgen en rilde van afschuw. Argent vroeg aan Ember of ze het echt gemeend zou hebben en dat mama had verteld dat niemand hun kwaad zou doen. "Ik weet het niet." piepte Ember nog na hijgend. "Misschien wel als ze erg veel honger hebben." ging ze trillend verder. Plotseling zag ze haar moeder aankomen en het kwam even in haar op er weer vandoor te sprinten. Maar nog te uitgeput besloot ze dit niet te proberen. Mistynose vroeg wat ze allemaal aan het doen waren. "Ehmm" piepte de rode kit.

Wat Emberkit zei klonk wel logies, maar het was ook angst aanjagend om er aan te denken. Opeens klonk hun moeders stem en het blauwwitte kitten keek even haar kant op. Ze was naar hen toe gelopen en vroeg wat ze aan het doen waren. Haar zusje sloeg opnieuw dicht en Argentkit moest bijna grinniken, maar herinnerde zich weer de woorden van de witte leerling. 'We waren op onderzoek uit, maar een van de Apprentisen zei ons nadat we deze haar wat gevraagd hadden dat als we niet snel maakte dat we weg kwamen zij ons op zou eten als ontbijt!' piepte ze als laatste en sprong naar hun moeder toe. Ergens was Argent bang dat de witte kattin hen alsnog achterna zou komen en ze dook tussen de poten van Mistynose. Hopelijk kwam haar zusje snel naast haar zitten?

Mistynose

Haar rode dochtertje reageerde met twijfel, en haar andere dochter verklaarde dat een witte apprentice ze wou eten als ontbijt. "Geen zorgen. Apprentices willen gewoon cool zijn en plagen. Ze doen jullie geen kwaad maar pesten alleen maar. En ze houden er niet van als je ze verstoord in hun slaap", zei de grijze langharige queen kalm tegen ze terwijl ze Argentkit voelde aan haar poot. "Die witte apprentice zal je niet meer volgen, ze is te moe om nog moeite te doen", vervolgde de poes daarna om haar gerust te stellen. Haar groene ogen waren gericht naar de apprentice den, de plek waar ze vandaan kwamen. Apprentices wilden alleen maar kittens pesten, en dat stoorde haar wel in haar kop. Zijzelf had als Mistypaw nooit kittens gepest en dat zou ze ook nooit hebben gedaan als ze de kans kreeg.

Mother and her lullabies

Elyon

Gelukkig wist Argent gelijk weer antwoord te geven en na haar verhaaltje te hebben gedaan schoot de blauwe kit onder de poten van mama. Snel schoot Ember haar zusje achterna. Gelukkig vertelde Mistynose dat apprentices dat alleen maar deden om hun te pesten en dat ze nogal humeurig waren als je ze wakker maakte. Ook vertelde ze aan de kit dat ze niet bang hoefden te zijn voor de witte apprentice, dat die te moe was om hun achterna te gaan. Ember was opgelucht dat het alleen maar gepest was, maar toch voelde het wel zuur aan. "Waarom zou ze ons willen pesten? We hebben haar niet expres wakker gemaakt." piepte ze met onzekerheid. De rode kit kon dit allemaal nog niet begrijpen in haar naiviteit en hoopte dat mama het duidelijk zou maken.

Gelukkig kon hun mama zeggen dat het niet meer dan pesterijen waren. 'Ja waarom?' piepte het blauw witte kitten toen haar zusje gevraagd had waarom de apprentice zo gereageerd had. Ze raakte verontwaardigd en haar vacht ging overeind staan. Boos sprong Argentkit tussen de poten van hun moeder en kwam op een typische kitten bokkige sprongen naar voren. Zijdelings en met een hoge op gezetten rug. 'Niemand pest mijn zusje nog mij!' blies Argent boos, maar toen ze de witte Apprentice weer hoorde snurken dook ze weer terug tussen de poten van hun moeder en naast Emberkit. Dat geluid was vreselijk! 'Ach voorlopig laat ik het over mijn kant gaan, die maakt zo veel geluid dat de monsters haar nog kunnen horen.' piepte het blauwe jong en keek van haar zusje richting hun moeder.

Mistynose

Haar twee kittens vroegen haar waarom apprentices pesten. "Ze willen stoer doen... De jongelingen tonen wat een kracht en woede ze hebben, zodat ze er zelf beter van voelen, maar de anderen doen afschrikken. Dit is typisch apprentice gedrag. Ze willen jullie niets doen; gewoon jullie bang maken voor hun eigen plezier. Maar negeer dat gewoon. Zolang ik hier ben, bescherm ik jullie van hun intenties", zei de grijze langharige poes op een troostende toon naar haar kittens die zich allebei tussen haar poten hadden gezet. De kattin deed haar nek zakken en begon zachtjes over één van de twee kittens hun kopje te likken.

~ notes ~

Elyon