Looking for comfort?

Onderwerp: Looking for comfort? vr 22 mei 2020 - 22:09

Adem in, adem uit. Met zijn ogen toegeknepen zat hij op een boomstronk. Het hout zat niet enorm comfortabel, maar hey, het was beter dan modder. De grond was zompig door de regen die die dag gevallen was, wolken hadden de hemel besmeurd en haar verdriet gedaan. Plasjes water waren ontstaan op de grond, Ollive hield niet zo van nattigheid. Hij vond op zich het gevoel van nat zijn niet zo erg, maar hij werd er zo vies van. Hij had echt een hekel aan vies zijn, modder die opdroogde in je vacht waardoor de haren als een soort klont aan elkaar bleven plakken. Hij kreeg al de rillingen als hij er alleen maar aan dacht.
De zon zakte langzaam, maar zeker. De roze lucht met haar witte wolkjes, maakte plaats voor een zwarte nacht, met haar twinkelende sterren en prachtige maan. Hij zou misschien eens een schuilplaats moeten gaan vinden voor de nacht. Met een sierlijke sprong kwam de kater van de boomstronk af. Zoveel mogelijk plassen ontwijkend, baande hij zich een weg door het bos. Met zijn staart in de lucht en een flink snelle pas schoot hij langs bomen, struikjes, mooie bloemen. Het was hier zo rustgevend, heerlijk. Hij snoof de frisse lucht eens goed in zich op. Hij hield zijn omgeving goed in de gaten. In de verte doemde iets groots op, het leek op een soort blokhutje? Hij dook door zijn lange, slungelige poten en sloop dichter naar het gebouwtje. Om er maar honderd procent zeker van te zijn dat niemand ander zich hier schuil hield. Hij liep om het blokhutje heen, het leek een flinke bouwval. Hier was al zeker niemand in jaren geweest. Geen tweebenen in ieder geval. Achter het hutje lag oud hooi, perfect. Hij liep naar het hoekje om zichzelf daar als een balletje op te rollen. Rust. Al was het maar voor even..

@Shaka

Onderwerp: Re: Looking for comfort? do 11 jun 2020 - 21:27

De regen had zijn werk gedaan en had de planten en de bomen weer voor zien met water voor hun dorstige wortels. Shaka was opzoek geweest naar prooi als zowel naar katten die zich eenzaam voelde of geen enkele prooi zelf wisten te vangen tenzij ze eentje vingen uit puur geluk. Al ving hij niet extreem veel voor zichzelf toch ving Shaka altijd twee prooien, want je wist maar nooit of je een hongerige kat tegen zou komen. In de af gelopen dagen had de jonge kater al wat katten getroffen die hij uit genodigd had om te verblijven in zijn territorium naast de tweebenen, Ze hadden een prachtige boomgaard aangelegd waar Shaka zijn thuis gemaakt had in een stel stekelige fruit struiken, Sommige verbleven maar even en vertrokken de volgende dag daarna weer. De jonge kater liet hen gaan en vond het niet erg. Als ze terug zouden komen om in zijn groep in wording te verblijven dan waren ze welkom. Normaal zou Shaka gewoon buiten slapen in het nest dat hij buiten tussen de braam en frambozen struiken gemaakt had, maar voor nu vond de blauwe rus het te nat buiten omdat hij het dak nog niet helemaal af gemaakt had en besloot naar de oude schuur toe te gaan waar de tweebenen niet naar om keken. Met twee veldmuizen in zijn bek trippelde Shaka richting de schuur en glipte naar binnen niet beseffend dat hij een bezoeker had. Hij legde zijn prooien neer en rook toen pas dat er een andere kat aanwezig was. Door de invallende schemering buiten was het in de schuur aardig donker geworden. De blauwe rus snuffelde even met open bek en kon ruiken dat het om een kater ging die alleen was. 'Ik merk dat ik een gast heb. Wees welkom.' miauwde Shaka vriendelijk en ging rustig zitten. Hij wachten geduldig tot de ander zich merkbaar zou maken. De jonge kater voelde zich op zijn gemak in zijn eigen gebied en zou niet vijandig worden zolang de ander dat ook niet zou zijn.