I have so many questions? Where do I start!

Er was zo veel gebeurd de afgelopen maan. Hydra was richting de bergen getrokken om opnieuw te beginnen, Ze wist dat door haar verleden ze niet daar had kunnen terug keren door wat er gebeurd was, mede door een onbenullige fout die op de eerste plaatst niet eens haar schuld was geweest, maar de zilveren poes was daardoor zo geestelijk van het pad geraakt dat ze letterlijk niet voor reden vatbaar was geweest. In die tijd had ze nog meer en grove fouten begaan door haar periode voor onvatbaarheid. Ze was toen haar verstand verloren en had enkel op instinkt gehandeld en daardoor verschillende clan genoten het leven ontnomen, maar toen ze eenmaal uit deze trans raakte kwam alles zo hard aan dat ze maar 1 uit weg had gezien. Ze moest weg! Ver weg van alle ellende die zij daar aan herinnerd zou worden en dat elke seconde van de dag! Hier was alles ook niet vlekkeloos verlopen. Er schenen problemen in de Tribe te zijn en de kater Day of new light was uit zijn rang toen gezet kort voor Starteller verdween en een nieuwe kat uit gekozen was geweest door de voorvaderen van de Tribe of endless hunting. Hydra had zich geprobeerd hun gebruiken eigen te maken en op sommige vlakken lukte het best, maar het was nog wennen dat ze een hele andere stijl in het jagen en beschermen hadden. Niet dat de bengaalse het niet ooit onder de poot zou krijgen, maar er waren nog zo veel meer dingen die zij nog niet wist en daar was ze nu naar opzoek. Haar blik ging naar de plek waar enkel katten kwamen als ze ziek waren of om raad gingen vragen aan hun leider en medicijnkat ineen. Het was altijd nog een vreemde gedachten, maar eigenlijk was zij zowel een prooi jager en Cave guard in één. Het was een gehele omgekeerde wereld, maar toch een prachtige met zo nu en dan een uitzicht die je zelfs bij de hoge stenen niet zou hebben.

Hoewel ze vol onzekerheid in haar poten mee droeg of ze wel de Cave of Pointed stones in zou moeten lopen schuifelde Hydra heel even voor de ingang van de grot voor ze haar staart nog 1 keer van links naar rechts sloeg voor ze haar grauwe poten in de tunnel zetten. Haar onzekerheid groeide bij elke pootstap. Straks zou ze nog naar buiten gejaagd worden? Hydra schudden haar kop om zich van alle twijfel te ontdoen, maar voelde dat de knoop in haar maag enkel strakker getrokken leek te worden. De bengaalse haar even diep adem voor ze het in een enorme zucht naar buiten liet komen. Het was hier nog schemeriger dan in de grot waar alle tribe katten samen kwamen. Een beetje schichtig keek ze om zich heen en begon te begrijpen waarom de grot zo genoemd werd. Er hingen zowel grote en kleine punten vanaf het plafon naar beneden en er stonden er ongeveer evenveel puntige rotsen op de grond die naar het plafon leken te rijken. Sommige waren met elkaar verbonden en voor een heel kort moment was ze al haar onzekerheid en twijfel kwijt. Als een kat uit angst wel eens aan de grond vast genageld kon staan stond ze nu ook zo aan de rotsige bodem vast, maar uit pure bewondering van de schoonheid van het werk dat hier ooit gebouwd was. Ze voelde een soort serene rust die het gehele schouwspel uit straalde, maar die rust leek bruut te worden verstoord toen een stem haar aansprak. Hydra knipperde even met haar ogen en je kon duidelijk zien dat de zilveren poes even van haar stuk was gebracht. Euhm... Alle onzekerheid en twijfel sloegen haar bijna van haar poten, maar haar ogen bleven op de kat gericht die haar aangesproken had. 'Ik wilde je een paar vragen stellen als... als je het niet erg vind?' vroeg Hydra met een lichte aarzeling waardoor haar oren ook even van plaatst verschoven voor ze weer terug kwamen in een lichte nieuwsgierige uitdruk in haar ogen. Zou Spark haar willen helpen hier in? Hydra hoopte van wel.

@Spark