Barnpaw maakte een sprongetje van vreugde toen hij succesvol het kamp had weten te ontsnappen. In de laatste moons was hij daar steeds beter in geworden. Zijn laatste training kon hij zich zelfs amper herinneren. Maar misschien lag dat ook wel aan de slapeloze nachten. Hoe dan ook, vandaag kon niks Barnpaw nog stoppen van een ontspannen dag bij de rivier, genietend van wat vers gevangen vis en zon op zijn gouden vacht.
Hell yeah. Hij sloop net uit een bosje, toen de jonge kater een splons hoorde. Dit kon twee dingen betekenen; of er was een kat, of een grote vis. Barnpaw maakte het eigenlijk niks uit. Vol zelf vertrouwen stapte hij dus uit het bosje, hopend op een jonge apprentice of aardige warrior. Desnoods was het Littlefish en zou hij weg moeten rennen. Maar verrast stond Barnpaw stil. Er was niemand. Hij keek opzij en nog eens opzij, maar er was geen dier te bekennen. Tot een grote, gespierde kater zijn kop boven water stak.
Oh no. Barnpaw slikte ongemakkelijk en bewoog nerveus zijn oren. Dit was niet de kater die je tegen wilde komen als je een vrije dag wilde nemen.
"Well, hallo Hawkstride." Miauwde Barnpaw nerveus, met een toonhoogte die nét iets te hoog was. In het midden van de paniek begon hij opeens met zijn achterpoten zand te trappen, alsof hij net een prooi had begraven. Hij probeerde een beleefde glimlach op te zetten, maar de paniek stond duidelijk in zijn ogen. Dat was ook geen wonder, als je wist hoe hard Barnpaw in zijn hoofd aan het schreeuwen was.
Why today. Zijn glimlach werd steeds groter, maar ook zijn nerveuse blik en daardoor leek het alsof Barnpaw net iets heel ergs had gedaan.
"Don't be suspicious." Fluisterde Barnpaw zachtjes, terwijl hij zijn 'onschuldige' glimlach nog iets groter maakte.
+ Hawkstride
little owl baby