So we meet again

Na het geval met Orchis had Bleaktail niet bepaald de behoefte om gelijk al terug te keren naar het BloodClan kamp. Hij had geen taak op het moment en dat had iets dreigends. Hij had geen idee of wat hij deed toegestaan nog slim was. Maar dit territorium kende hij door en door. Het was doordrenkt met de geur van de Elite en dus ging hij er vanuit in ieder geval een soort van welkom te zijn. Orchis had hem niet veel verder kunnen helpen. En dus was hij op zoek naar iemand die hem wat meer zou kunnen vertellen. Wellicht zelfs een order zou kunnen geven. Bleaktail had immers zoveel gemist gezien de witte kater pas na een tijdje uit het BloodClan kamp vertrok. Gelukkig duurde het niet heel lang voordat hij zijn oplossing gevonden had. Een eindje verderop zat een grote rosse kater tussen de dennenbomen. Hellhound. De grijze tabby versnelde zijn pas en het duurde niet lang voordat hij de andere kater bereikt had. “Hey Hellhound.” Zei hij. Ondanks dat hij ietwat gehaast was had het nog altijd beleefd geklonken. “Kan ik je ergens mee van dienst zijn?” Vroeg hij vervolgens. Bleaktail ging er immers vanuit dat hij op dit moment maar beter iets voor Hellhound kon betekenen dan andersom.

Eerste post voor Hellhound.

Het was altijd het zelfde als er een clan was overgenomen. Een grote chaos. Er moest van alles geregeld worden, in de gaten gehouden worden en gedaan worden. Het betekende dat de Members de bevelen van hun Leader moesten opvolgen in plaats van dat ze mochten doen waar ze zelf zin in hadden. Over het algemeen was het niet zo'n probleem maar de rosse kater kreeg zo nu en dan toch even de behoefte om er tussenuit te gaan. Voor nu was hij gaan jagen en lag hij rustig een vette muis op te eten toen er iemand op hem af kwam gelopen. “Hey Hellhound.” begroette een van de nieuwste Elite leden hem. “Kan ik je ergens mee van dienst zijn?” vroeg de tabby kater hem vervolgens. Hellhound schudde enkel met zijn kop. Het was niet aan hem om de boel draaiende te houden. Precies omdat hij dat niet wilde doen had hij nooit geprobeerd de leiding te nemen in de Elite. "Niet echt. Hoe bevalt de Elite je, Bleaktail?" vroeg hij om een gesprekje op gang te brengen.

Hmm, Hellhound had blijkbaar geen klusje voor hem. Of wellicht was dat wel helemaal niet hoe het hier werkte. Maar dat kon hij altijd later nog vragen. Naar wat hij wist bezat Hellhound ook niet perse een leidinggevende rol binnen de Elite. En dus kon Bleak het hem ook niet echt kwalijk nemen. Het was chaos en voorlopig zou dat ook nog niet veranderen. “Hoe bevalt de Elite je, Bleaktail?” Vroeg de rosse kater hem. Hij was opgelucht dat de ander in ieder geval nog wel in was voor een praatje. Bleak had al hoop gehouden dat Hellhound hem op z’n minst zou kunnen uitstaan. En dat leek het geval te zijn. Dat, of de kater had extreem veel geduld met hem. “Het is nu nog een beetje verwarrend met alles wat er gaande is. Maar op zich bevalt het goed.” Zei hij en voegde er een beleefde glimlach aan toe. Hij wilde uiteraard van alles vragen. Maar kon ook wel inzien dat Hellhound daar niet perse op zat te wachten. Dit was een van de weinige momenten dat ze allebei niets te doen hadden. Het was behoorlijk druk geweest en waarschijnlijk was Hellhound hier voor z’n rust. Toch kon Bleaktail het niet helpen een van de vele vragen die hij de afgelopen dagen in gedachten had gehad dan toch te stellen. “Gaat het er altijd zo aan toe?” Vroeg hij. Het was niet iets heel specifieks en ook eigenlijk meer een poging op het gesprek voort te zetten.

De rosse kater ging zitten aangezien ze waarschijnlijk wel even zouden praten. Staan was dan net iets te veel moeite. “Het is nu nog een beetje verwarrend met alles wat er gaande is. Maar op zich bevalt het goed.” Moest hij hem vertellen dat het altijd verwarrend zou blijven? De Elite was niet bepaald de meest georganiseerde groep katten. “Gaat het er altijd zo aan toe?” vroeg Bleaktail, waardoor hij niets anders kon dan antwoorden. Een zucht rolde over zijn lippen voor hij zijn schouders ophaalde. "Ik ben bang van wel. In de Elite is iedereen autonomer dan de clans waardoor het nooit duidelijk wordt wat er allemaal gaande is. Het went uiteindelijk wel maar beter wordt het waarschijnlijk niet." Het lag er ook aan wie de leider was op het moment. Met Lìtil en Shark was het chaotischer dan met Claw en nu met Cobra.

De ander was er voor het gemak bij gaan zitten en Bleak volgde zijn voorbeeld. Hij vond het opzich wel prettig om even een gesprek met iemand te hebben die hij al wel kende. Al dan wel nauwelijks, het was beter dan niets. Bleaktail vroeg hem of het er altijd zo aan toe ging. De afgelopen paar dagen waren namelijk vrij chaotisch geweest. Hellhound zuchtte en wist hem te vertellen dat het er eigenlijk altijd wel zo aan toe ging. Er viel wel aan te wennen, maar beter zou het niet worden. Bleaktail knikte. Zoiets had hij uiteraard kunnen en wellicht ook wel moeten weten. “Dat komt uiteindelijk nog wel.” Mompelde hij. Hij had er op zich geen problemen mee om autonoom te leven. Daar was hij voor deze omwenteling ook al fan van geweest. Maar toch was het wel prettig om op z’n minst een paar buddies te hebben. Al snapte hij natuurlijk ook wel dat zoiets niet zomaar uit de lucht zou komen vallen. “Hoe ben jij eigenlijk bij de Elite gekomen?” Vroeg hij, voorzichtig maar wel nieuwsgierig.  

Tijdens zijn uitleg over hoe zaken er meestal aan toe gingen in de Elite hield hij Bleaktail's reactie zo goed mogelijk in de gaten. “Dat komt uiteindelijk nog wel.” De kater mompelde enkel deze woorden, verder bleef een duidelijke reactie uit. De kater leek eerder van plan te zijn om het gesprek weer een andere kant op te sturen. “Hoe ben jij eigenlijk bij de Elite gekomen?” vroeg hij. Het was duidelijk een voorzichtige vraag maar de nieuwsgierigheid was zeker ook wel te merken. Hellhound was niet van plan om zijn hele levensverhaal te gaan vertellen. Dat deed hij niet zo snel. Bovendien zouden ze hier dan wel een tijdje zitten. "Ik ben tussen mijn clan tijd en Elite tijd een tijd rogue geweest. Van het een kwam het ander en ik ben eerder met toeval bij de Elite beland", vertelde de rosse kater. Meer dan dit wilde hij er eigenlijk niet over loslaten. "Weinig clankatten behouden hun clannaam, wat ben jij van plan?" besloot de rosse kater te vragen om het gesprek weer ergens anders heen te sturen.

Hij had zijn vraag voorzichtig gesteld gezien hij ook wel aanvoelde dat Hellhound nou niet perse het type was om het daar eens uitgebreid over te gaan hebben. Tot zijn verbazing beantwoorde de rosse kater zijn vraag toch nog enigszins wel. “Ik ben tussen mijn clan tijd en Elite tijd een tijd rogue geweest. Van het een kwam het ander en ik ben eerder met toeval bij de Elite beland” Vertelde hij. Het was dan wel niet heel diepgaand maar beter dan niets. Rogue geweest dus. Het Clan leven zou wel ver achter hem liggen. Hij kon zich dan ook wel voorstellen dat Hellhound dat niet zomaar zou gaan bespreken met een of andere newbie. “Weinig clankatten behouden hun clannaam, wat ben jij van plan?”Vroeg de rosse kater hem. Bleaktail fronste even. Daar had hij eerlijk gezegd nog helemaal niet zo over nagedacht. De afgelopen weken hadden voor hem meer in het thema gestaan van de overname zelf. Zodra dat achter de rug was zou hij wel na gaan denken over dat soort kleine dingen. Hij had nou niet bepaald een hekel aan zijn clan naam. Ook niet echt zo zeer aan zijn clan zelf. Bleaktail had slechts niet overweg gekund met alle regels en systemen binnen de clan maar haat was daarvoor nogal een groot woord. “Ik denk dat ik mijn naam hou. Als men het echt heel vervelend vindt kunnen ze me altijd nog aanspreken met Bleak.” Zei hij. Hij ging er niet vanuit dat het nodig zou zijn. Maar tja, soms had je ze er wel tussen zitten. “Ik neem aan dat dat geen probleem is?” Vroeg hij er voor de zekerheid achteraan.

Er verscheen een frons op de kop van de grijze tabby. Mogelijk was het iets waar hij nog niet over had nagedacht. Dat was vaak het verschil tussen een kat die dacht dat hij of zij helemaal geweldig was voor het verraden van hun clan of niet. Het gebeurde vaker dan je zou denken, een kat die hun clan ging verraden voor de Elite en al lang hadden nagedacht over hun nieuwe naam. Daar waren ze dan zo trots op, net een apprentice die zijn warrior naam kreeg. “Ik denk dat ik mijn naam hou. Als men het echt heel vervelend vindt kunnen ze me altijd nog aanspreken met Bleak.” Hellhound knikte begrijpend. Je naam veranderen was eigenlijk nergens voor nodig zo lang je geen kitten of apprentice suffix had. “Ik neem aan dat dat geen probleem is?” vroeg de kater hem vervolgens. "Draag je naam met trots in dat geval. Als je er onzeker over bent zullen niet alle leden je keuze respecteren", reageerde hij. Zelf had hij zijn naam ook nogal eens moeten verklaren en dat terwijl het niet eens een clannaam was, het leek er alleen op.