We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
how am I supposed to make you feel okay when all you do is walk the other way
Waar er normaal gesproken een vrolijk hupsje in haar pas zat was er nu alleen maar een geslof. Ze deed haar best om vrolijk en opgewekt te doen tegen haar vrienden en de katten die tegen haar spraken, maar als ze alleen was hing er een donkere regenwolk boven haar hoofd die ze maar niet weg kreeg. Het voelde een beetje als een spinnenweb die je wel op je gezicht voelt maar elke keer als je je gezicht afveegt niet verdwijnt. Alles was anders en veranderd, maar op een goede manier was het zeker niet. Newtpaw zuchtte zachtjes terwijl ze een kleine prooi van de stapel pakte en op een rustig plekje in het kamp ging liggen, haar blauwe ogen op het diertje gericht zonder enig aanstalten te maken om het op te eten.
[ open ]
forgive me father for i have sinned in all the most intricate, exquisite and aesthetically pleasing ways i was capable of
Onderwerp: Re: run rabbit run vr 1 mei 2020 - 14:42
Just like the butterfly, I too will awaken in my own time
Flutterkit stapte met twijfelende passen de Nursery uit. Over niet al te lange tijd zou hij zijn kittentijd achter zich laten maar voordat het kon moest hij nog groeien en ontwikkelen, en hopelijk zou Bloodclan in de tijd ook niet in het kamp bivakkeren, immers had hij er nu al wel genoeg van. Niet dat hij er iets tegen kon doen, immers was hij nog maar een kitten, had nog geen training en spierkracht om zichzelf te beschermen en moest het doen met de daadkrachtigheid van zijn Clangenoten. Kortom als iemand er niet depressief van werd, dan wist hij het ook niet meer. Langzaam en voorzichtig stapte hij verder totdat hij bij een Apprentice aan kwam die er al even vrolijk uit zag als hij zich voelde, somber en ongelukkig. De jonge spotted tabby stapte op haar af waarna hij zich op een geheel eigen wijze tegen haar aan op zijn zij liet vallen en haar voorzichtig over een oor begon te likken zoals hij anderen ook bij anderen had zien doen. Wellicht dat het wat hielp en ergens nog nuttig voor was.
Newtspark
Dark forest
dodo 614 Actief and even Dionysus would marvel at her insanity
Onderwerp: Re: run rabbit run wo 13 mei 2020 - 20:34
how am I supposed to make you feel okay when all you do is walk the other way
Al snel had een kitten zich naast haar laten vallen en met een zucht liet Newtpaw hem haar een lik over haar oor geven. "Flutkit toch?" Vroeg ze twijfelend. Het was iets met een F, maar Newtpaw wist het niet zeker meer. Met haar neusje duwde ze de prooi naar de kitten welke als ze het goed onthouden had al bijna apprentice zou worden. "Hier" mompelde ze waarna ze haar kop op haar poten neerlegde. Trek had ze niet. Er zat een knoop in haar maag die er niet snel uit zou komen en eten zou het ook niet verhelpen. Elke keer als ze een hap wilde nemen leek iets in haar haar ervan de weerhouden om het ook echt daadwerkelijk te doen.
forgive me father for i have sinned in all the most intricate, exquisite and aesthetically pleasing ways i was capable of
Onderwerp: Re: run rabbit run di 19 mei 2020 - 18:57
Just like the butterfly, I too will awaken in my own time
Flutterkit was geen kater die de meeste anderen zouden omschrijven als lief en aardig. Hij was dat wel, maar enkel als hij zichzelf een houding wist te geven en op zijn gemak was met de kat waar hij dit bij deed. Liefde had hij nooit gekend, wellicht omdat zijn ouders simpelweg vroeg in zijn leven dood waren gegaan of omdat hij van nature niet goed in staat was banden te smeden. Niet op elke vraag was een antwoord, maar toch waren er momenten waarop hij net zoals elke andere kitten onschuldig een ander bezig hield, al kon hij dit niet echt bezig houden noemen. Immers speelde hij niet met haar, probeerde hij enkel iets van rust over te brengen. Een rust die hij zelf ook niet voelde. Newtpaw liet met een zucht toe dat hij haar over een oor likte. 'Flutkit toch?' Vroeg ze twijfelend, waarop hij zijn kop kort schudde en een keer met zijn tweekleurige ogen knipperde. 'Flutterkit,' sprak hij enkel, zijn stem was nog hoog, hij had de baard nog niet in de keel waardoor het onschuldiger klonk dan hij wellicht zou willen. Minder krachtig, was dat waarom die ene aparte kattin hem niet met rust had willen laten, omdat hij zwak was? 'Hier,' sprak ze nadat ze met een neusje het prooi naar hem toe duwde. Het was duidelijk dat ze geen honger had en om eerlijk te zijn voelde hij op dat moment zijn maag ook nog niet knorren. Het voelde zelfs ongemakkelijk vol, wellicht door de spanning die hij nog in zijn spieren voelde. 'Ook geen honger?' Sprak hij zacht terwijl hij zijn ogen over de oudere kat liet glijden, niet op een vervelende manier. Eerder onhandig, voorzichtig. Alsof hij bang was haar op een verkeerde manier aan te kijken.
Newtspark
Dark forest
dodo 614 Actief and even Dionysus would marvel at her insanity
Onderwerp: Re: run rabbit run ma 25 mei 2020 - 23:23
look like a flowerflower
"Flutterkit" corrigeerde de kater haar en ze voelde de puntjes van haar oren warm worden. "Oh, sorry" zei ze zachtjes. Flutkit zou ook wel een erg vreemde naam zijn voor een kitten, bedacht ze zich daarna. Ongemakkelijk glimlachte ze naar de jonge kater waarna ze de muis naar hem toe duwde. Haar maag trok zich samen toen ze de muis weer zag en haar maag begon zachtjes te knorren, maar ze zou de muis niet eten. Nee. De woorden van de bloodclan commander galmde door haar kop. Drie dagen geen eten. Nog twee dagen te gaan. "Nee, jij hebt het toch meer nodig" zei ze zacht terwijl het katertje naast hem was nu al groter dan zij was.
Onderwerp: Re: run rabbit run do 4 jun 2020 - 13:40
Just like the butterfly, I too will awaken in my own time
Het was niet alsof zijn naam er een was waar hij bijzonder trots op kon zijn, zijn ouders hadden een zeer zachtaardige naam gekozen, wellicht omdat hij zo teer was geweest, en een relatief slanke bouw droeg, echter weerhield het hem er niet van om zijn naam krachtig uit te spreken. Te tonen dat hij niet bang was voor een aparte bijnaam, of in dit geval een verkorting van zijn naam omdat de ander deze was vergeten. Hij corrigeerde haar zonder blikken of blozen, maar ook duidelijk niet op zijn teentjes getrapt. Het was niet dat hij er veel begrip voor voelde, maar het was altijd minder erg dan het zien van een Bloodclanner en ze leken hem wat meer met rust te laten zolang hij bij zijn Clangenoten in de buurt was. 'Oh, sorry,' zei ze zachtjes terwijl ze hem ongemakkelijk glimlachend aan keek, de kater sloeg kort met zijn staart waarna hij haar een klein, zuinig glimlachje gunde. Het was al lang al weer vergeven. 'Nee, jij hebt het toch meer nodig,' legde de ander uit toen hij haar vroeg of zij ook geen honger had. De spanning lag zwaar op zijn eigen maag, waardoor hij onhandig maar toch overduidelijk dankbaar het prooi aan nam. 'Ze zijn toch niet... boos op jou? Ik vind ze maar eng...' Sprak hij zwakjes terwijl hij onhandig een hapje van het prooi nam, hij wist nie wanneer hij weer te eten zou krijgen dus kon dit niet laten liggen.
Newtspark
Dark forest
dodo 614 Actief and even Dionysus would marvel at her insanity
Onderwerp: Re: run rabbit run ma 8 jun 2020 - 17:11
look like a flowerflower
De oortjes van de poes voelde nog steeds een beetje warm aan door het foutje die ze had gemaakt, maar het katertje leek het niet erg te vinden. Althans, hij werd niet boos op haar en begon ook niet te schreeuwen of te huilen. De prooi had ze in zijn richting geduwd met haar snuitje maar haar maag knorde en protesteerde zacht. Het muisje zag er te lekker uit, maar ze wist dat ze er vanaf moest zien te blijven als ze niet nog meer problemen wilde met bloodclan. "Ze zijn toch niet... boos op jou? Ik vind ze maar eng..." Met een kleine glimlach schudde ze met haar kop. "Nee hoor" reageerde ze zachtjes.
Onderwerp: Re: run rabbit run di 16 jun 2020 - 19:30
Just like the butterfly, I too will awaken in my own time
Het was niet dat hij niet dankbaar was dat ze haar prooi aan hem afstond, maar het betekende niet dat hij zich minder schuldig zou voelen te eten terwijl zijzelf ongetwijfeld ook honger moest hebben. Aan de andere kant leek ze net als hem moeite te hebben om zich totaal op het eten te focussen, was het omdat hij de laatste dagen minder at en daardoor zijn maag het minder prettig vond of doordat de spanning overal nog heerste? 'Nee hoor,' reageerde de ander zachtjes, toen hij vroeg of ze in de problemen was. Zijn oortjes drukte hij licht in zijn nek terwijl hij verward om zich heen keek. Het voelde alsof er iemand was die op hen neer keek en hen in de gaten hield en hij wist niet of het prettig en goed was. Wat was het? Wie was het? Waarom gebeurde het op een moment waarop hij al alert was? Hij voelde zijn vacht iets opzetten terwijl hij een matig hapje van het prooi nam. Durfde hij het aan de ander te vragen? Had zij hetzelfde gevoel?
Onderwerp: run rabbit run 
zo 26 apr 2020 - 19:59
