Dit is nu van mij.

Onderwerp: Dit is nu van mij. ma 20 apr 2020 - 16:48

Het was middernacht. Het kamp was doodstil, naast het geluid van ademende wachters. Soms klonk er gesnik of gewoel vanuit de dennen, kinders die niet slapen konden van hun kersverse trauma's. De tom nam een diepe tuig lucht: de geur proevend van angstzweet en bloed. hmm. Het was dat Orchis pauze had en deze tijd gebruiken wou om eventjes een luchtje te happen, anders was hij wel naar die lieve kindjes gegaan om hen te troosten. Met een gaap rekte de tom zijn misvormde lichaam uit en krabde de aarde onder zijn poten waardoor zijn klauwmarkeringen in de grond vormde. Een idee schoot in zijn kop. Hij wou zijn aanwezigheid hier voor eeuwigen. Dat als de Shadowclanners hier rond wandelde en het zagen ze altijd terug dachten aan hem en de dag dat Bloodclan hen verslagen had. De strepen in de grond zouden in de ochtend al vervaagt zijn door de wandelende katten hier en dus nam hij de moeite om op te staan en naar de grote rots te lopen (die hier blijkbaar de grote troon was van de leaders.) De tom keek eventjes over zijn schouder. Hij wou niet dat straks hier honderd klauwen opzaten. Niet dat iemand in werkelijkheid zo hopeloos was als hem om dit te doen. Orchis verhief zijn poot en drukte zijn gehaakte nagels in het gesteente om daarna deze langzaam en diep over de rots te krassen. Hij zou hier voor altijd blijven. Leuk voor Whitepaw ook voor als hij hem mistte, dan kon hij eventjes naar zijn kunstwerk komen kijken.

- Brat

Onderwerp: Re: Dit is nu van mij. za 25 apr 2020 - 17:55

You're already the voice inside my head FOREVER

Het scherp geluid maakte zijn weg tot haar oren, alsof iemand met zijn nagels over steen liet gaan. Iets wat bij nader inzien ook precies aan de hand was; Orchis misschien het meest verminkte lid van de Elite ( Niet alleen fysiek maar ook mentaal ) Was de gene die het knarsende geluid produceerde, De poes hield haar hoofd wat scheef terwijl ze langzaam naar hem toe stapte. Hij leek niet zomaar zijn nagels over de steen te laten gaan. Er zat een bepaalde ritme in, alsof hij iets in de harde steen aan uit houwen was. 'Wat ben je aan het doen?' vroeg ze kalm terwijl ze haar lichaam vlak naast de kater neer zette.

The angel of my nightmare

MONTY

Onderwerp: Re: Dit is nu van mij. di 28 apr 2020 - 13:18

Hij had gehoopt dat hij dit kon doen zonder te veel aandacht te trekken maar toen hij met zijn klauwen in het steen groef was het geluid toch scherper en luider dan verwacht. Het was dan ook snel toen de eerste kat tevoorschijn kwam om te vragen wat hij aan het uitspoken was. De tom legde zijn poot weer kort neer op de grond en keek naar de rode she-cat die haar lijf naast die van hem vestigen. Het gebeurde niet vaak dat iemand zomaar bij hem zitten kwam. Begonnen de clanmates hem minder uit te spugen? Of was de kersverse commandant gewoon geïnteresseerd in wat hij deed in plaats van in hem? Zoals met Cyren toen. Hij giste de tweede, al moest hij zeggen dat hij Brat zelf ook een interessant persoon vond. Hij nam de woord vriend niet snel in de mond, maar de rode she-cat was toch wel wat meer in zijn ogen dan uitschot. Hij mocht haar wel, in ieder geval meer dan de boskat die hem tegen de grond gevloerd had. Brat vroeg wat hij aan het doen was en hij glimlachte even. ''Ik ben me aan het vereeuwigen.'' Mauwde hij stilletjes. Zodat alleen de rode she-cat hem horen kon. ''Zie,'' Hij knikte naar de klauwmarks die zich in de gesteende begonnen te vormen. ''Ik wil dat als katten hier naar kijken, ze altijd zullen terugdenken aan mij, aan Bloodclan, en onze tijd toen we hier regeerde.'' Hij vond het een geniaal idee. Brat ook? ''Wil je me vereren om je klauwmark naast die van mij te zetten?'' Vroeg hij toen. Hij en de commandant, de terroristen van Shadowclan, samen voor altijd in de nachtmerries van de clankatten. Hun symbool gegraveerd op de steen van leaders.

Onderwerp: Re: Dit is nu van mij. di 28 apr 2020 - 14:42

You're already the voice inside my head FOREVER

Hij had haar totale aandacht, elke woord die hij sprak elke beweging die hij maakte. Ze volgde het nauwkeurig. Zijn idee was, verrassend genoeg een geniale. Misschien verschool onder al die lagen van gekheid wel een ware genie? Brat slikte en langzaam zette ze haar poot naast die van de kater op de steen. Ze moest een symbool in het steen weten te krijgen, nee hun symbool. Maar ze had geen idee hoe ze dat het beste in de steen kon graveren. Ze flikkerde met haar ogen terwijl ze haar oren wat naar beneden duwde. 'Leid me.' sprak ze emotieloos en koud, of was er toch een hint van emotie in te vinden?

The angel of my nightmare

MONTY

Onderwerp: Re: Dit is nu van mij. di 28 apr 2020 - 18:05

Zijn oren wiebelde blijmoedig toen hij sprak en Brat nauwkeurig naar hem luisterde. Hij voelde zich voor het eerst en twintig moons gehoord en dat was fijn. Natuurlijk luisterde katten nog wel eens naar hem, vooral nu, maar dat was altijd om het feit dat ze bang van hem waren. Brat luisterde nu naar hem alsof hij een gelijke was en zijn woorden maakte haar niet geïrriteerd, nee, ze legde haar poot naast de zijne op de steen. De tom liet een klein giecheltje horen en zette zijn nekharen overeind uit enthousiasme. Hij kroop wat meer naar de rode she-cat toe, zodat zijn poot wat dichter bij de hare was; immers vroeg ze hem om haar te leiden. De tom liet zijn klauwen weer in het gesteente drukken en maakte eerst zachte witte streepjes door zachtjes en vloeiend te bewegen. Het was geen standaard klauwmark. Hij wou iets bijzonders maken, het was zijn symbool, een symbool samen met Brat. Dit was hun begin van hun toekomst. ''Doe mij na, maar dan in spiegelbeeld.'' Mauwde hij terwijl hij kort naar de commandant keek met een twinkel in zijn blauwe blik.

Onderwerp: Re: Dit is nu van mij. di 28 apr 2020 - 22:59

You're already the voice inside my head FOREVER

in tegenstelling tot de kater, die nu een enthousiaste houding aannam. Was haar houding kalm, misschien zelfs wat stijfjes. Maar dat was niet ongebruikelijk voor haar doen. Orchis vertelde die hij zojuist liet zien te herhalen in spiegelbeeld. De twinkeling die zijn ogen droegen ontging haar niet, maar ze wist niet goed wat ze er van moest maken. Voor nu schreef ze het gewoon als 'standaad Orchis gedrag' af. Brat volgde zijn instructies nauwkeurig, en probeerde zijn demonstratie zo precies mogelijk na te bootsen. Toen ze naar haar mening klaar was, richtte ze haar blik weer op haar mede Elite member. 'Zo goed?'

The angel of my nightmare

MONTY

Onderwerp: Re: Dit is nu van mij. do 30 apr 2020 - 16:11

Het maakte hem niet uit dat Brat naast hem zat als een zak aardappels. Ze zat in ieder geval naast hem zonder diep te zuchten of uit te schelden. Hij was dan ook erg enthousiast en was weer ter werk gegaan. Hij vertelde aan Brat dat ze hem naast moest doen maar dan in spiegelbeeld. Zo gingen de twee katten door. Glijdend over het steen tot er een teken uitkwam. Voor nu was het nog lichte strepen maar zo dadelijk zouden ze hun symbool vereeuwigen. Hij was zelf al een beetje begonnen om de teken dieper uit te werken door met zijn nagels over heen te schrapen. Brat vroeg als het goed was. Orchis legde zijn poot terug en keek eventjes naar haar werk. Hij knikte haastig. Ja! ''Perfect,'' Fluisterde hij met een grijns. ''Laten we het vereeuwigen.'' Sprak hij daarna waarna hij veder ging met het symbool uit te krassen. Zijn nagels zouden misschien morgen wat zeer doen maar het was het waard.

Onderwerp: Re: Dit is nu van mij. di 5 mei 2020 - 17:42

Brat kon een grinnik om zijn haastige reactie niet onderdrukken, het was een beetje amuserend. Hoe de kater een grote griezel was, en toch hier naast haar reageerde als een opgewekte apprentice. Iets wat aan haar liet zien, dat de karakter die hij bezat toch ingewikkelder was dan ze eerst had gedacht. Hij vertelde haar dat ze hun symbool nu moesten vereeuwigen in de steen. En de rode poes deed hem weer voorzichtig na, alleen gingen haar nagels nu dieper in de steen dan voorheen. Zodat de twee krassen die beide hun nagels in het steen hadden gezet voor eeuwig te zien was. Zolang deze rots hier stond, zouden deze boskatjes een aandenken hebben aan hun overnamen.

Onderwerp: Re: Dit is nu van mij.