You get nothing if you wait for it, wait! (Timberpaw)

Net zoals altijd bracht de nacht deze keer ook weer nachtmerries met zich mee. In zijn nachtmerries beleefde hij dan weer de momenten die hij alleen met zijn vader had gehad. Zijn klauwen die genadeloos hard tegen zijn vacht waren gekomen en die diepe krassen achter hadden gelaten, wat later weer voor littekens gezorgd had. Een paar warriors hadden in de gaten dat er iets niet pluis was, maar gelukkig werd Timberpaw er nooit over aangesproken en was zijn vader morsdood, dus konden ze het hem in elk geval al niet meer vragen. Timberpaw zou sowieso geen antwoord geven op die vragen en keek anderen nog liever met een kille blik aan dan dat hij ook maar iets zou bekennen. De tom cat stapte uit de apprentices den en wilde zich net naar de prooistapel richtte toen hij een stem hoorde. Hij richtte zijn blik naar opzij en zag een senior warrior zitten, Goldenpond als hij het goed had. “Best,” zei hij op een barse toon tegen haar, waarna hij naar voren liep en een zielig muisje van de stapel pakte. Hij had door de nachtmerries sowieso geen honger en met een norse trek om zijn gezicht begon hij van de muis te eten, maar na een paar happen had hij al genoeg en schoof het prooidier van zich af. “Jij ook?” vroeg hij daarna met een tikkeltje tegenzin. Hij had niet echt zin in sociaal contact, maar een senior warrior kon hij moeilijk weigeren en dus richtte hij zijn blik op haar terwijl hij wachtte op antwoord.

Net zo min als dat Timberpaw in de gaten had dat hij een fout had gemaakt, had hij ook niet in de gaten dat Goldenpond op een afkeurende manier naar hem aan het kijken was. En als hij dat al gemerkt had, dan zou hij er toch zijn schouders wel over opgehaald hebben. Zijn blik werd weer naar haar getrokken toen ze tegen hem sprak. De muis lag weer voor zijn poten en met tegenzin boog Timberpaw zich voorover, waarna hij met de muis naar de nursery liep en het daar neerlegde bij de slapende queens en kittens. Hij liep terug naar Goldenpond en keek haar aan. “Wat is het plan voor vandaag?” vroeg hij nors. Hij had weinig zin om samen met haar te gaan jagen of op patrouille te gaan, maar hij had ook weinig zin om dat met Lynxfang of met iemand anders te gaan doen. Misschien wel met Sagepaw, maar die was hier nu niet en dus was Goldenpond de enige optie, aannemend dat ze hem vandaag niet zou laten doen waar hij zin in had. Hij deed geen moeite om te gaan zitten en keek haar daarom maar afwachtend aan.