"We kunnen ook hier blijven" miauwde hij en ontweek een paar druppels die uit de pels van Stagstorm vlogen. De zon was eigenlijk pas net opgekomen en hij realiseerde zich dat ze de hele nacht hadden staan bekvechten. Hij kon zo ook wel zien dat Stagstorm nooit op tijd droog zou worden zonder hulp maar wist ook dat hij op het moment geen hulp zou willen. "Ik ben zo terug Stag" miauwde hij en verdween in de struiken.

De gevlekte kater opende zijn bek en dronk de geuren in, met New Leaf dat pas begonnen was wist hij zeker dat hier ook prooi moest zitten. Hij dwaalde niet te ver af van waar hij met Stag had gezeten en StarClan zegende hem al snel met de geur van een muis. Hij volgde het spoor en voor de muis er erg in had leefde hij niet meer. Tevreden keek hij naar zijn prooi en dankte hij StarClan in stilte. Met de muis tussen zijn kaken liep hij terug naar Stagstorm. "Kom, eet wat" miauwde hij en legde de muis op de grond.

Een verbaasd geluidje verliet zijn keel. Stagstorm die geen honger had, vast. En egels konden vliegen. Hij draaide met zijn oren en schudde zijn kop. “Ik heb de muis voor jou gevangen, ik wil niet langer ruzie maken. Ik haat het” miauwde hij nu wat zachter en staarde naar zijn poten. “Sorry” voegde hij er aan toe en ging zitten. De gebroken plekken leken nu even aan elkaar te zitten in een kwetsbaar verband, een verband dat het hopelijk bij elkaar zou houden. Zonder verder een woord te spreken schoof de grote gevlekte kater onderuit en geeuwde hij even. De wind die over het water speelde blies een koele bries in zijn gezicht en hij voelde dat zijn ogen er zwaar van werden, zo’n New Leaf dag als deze was zeldzaam. Het was allemaal nu precies goed.

Hij voelde de tedere aanraking van Stag over zijn oor en durfde zijn ogen eigenlijk nu niet open te doen. Het was een gevoel dat een trilling door zijn lijf stuurde en zijn kaken even bibberend op elkaar liet slaan. Met een diepe rommelende zucht geeuwde hij en legde hij zijn kop op zijn voorpoten met een oog open. Zijn groene oog volgde Stagstorm die de muis nog steeds niet had aangeraakt. Als hij geen honger had dan konden ze de muis nog altijd mee terugnemen naar het Camp met wat meer muizen die ze onderweg konden vangen. Boven de lucht vlogen er een paar vogels die hun zangkunsten lieten horen en hij keek even op om daarna weer verder onderuit te zakken. "Are we allright Stag?" mompelde hij zacht.

Zijn maag maakte alleen maar salto's op het moment. Stag legde de muis nu voor zijn poten en liep een stukje van hem weg om in de zon te gaan liggen. "I hope so" hoorde hij nog net voordat Stag zijn best deed om zijn vacht te laten opdrogen. Hij ademde diep in en uit en pakte zonder woorden de muis terug op om naast Stag te gaan liggen. Zijn staart krulde zich om zijn lijf en met zijn neus verdween hij erin. De warmte die van zijn lichaam af kwam straalde uit naar Stagstorm, een warmte die liefde en zorgen in zich hadden als Stag er gehoor aan wilde geven.

De zon scheen op zijn vacht en hij voelde hoe de donkerdere delen van zijn vacht warmer werden dan de witte en oranje delen van zijn vacht. Genietend strekte hij zich uit naast Stagstorm en geeuwde hij even. De zon maakte hem een beetje loom en hij opende zijn groene ogen om even naar Stag te kijken die een bezorgde uitdrukking op zijn gezicht had. "Wat ligt er nog meer op je lever Stag?" miauwde hij met zijn kop op zijn poten. Hij durfde te zeggen dat hij Stag inmiddels wel een beetje kon pijlen wat dat betrof. Er was bijna eenzelfde woede uitbarsting aan vooraf gegaan voordat hij had gedeeld dat hij zijn ouders had gedood op het slagveld.

Het duurde even voordat hij Stag hoorde uitademen en hij keek even opzij om te zien of alles wel goed ging met hem. "Hoofdpijn" hoorde hij Stag uiteindelijk zeggen en hij fronste even. Misschien dat praten op dit moment z'n hoofdpijn alleen maar erger maakte. Er kwam een scheve glimlach op zijn lippen die Stag waarschijnlijk niet zou zien en hij begon de andere kant van Stag's vacht te wassen met stevige ritmische halen. "Sst" mompelde hij tussen de likken door om Stag te kalmeren van zijn hoofdpijn.

Stukje bij beetje werkte hij de flank van Stagstorm af totdat zijn vacht pluizig en al overeind stond na de wasbeurt. Hij liet zijn blik nog een keer over zijn werk gaan voordat hij zich op zijn zij liet ploffen in het zonnetje. Hopelijk zou de hoofdpijn van Stag afnemen zonder dat hij kruiden moest gaan zoeken die ertegen hielpen. Hij had wel wat kruidenkennis maar nu ook weer niet zo veel als Routnose of Falconpaw inmiddels. Hij legde zijn kop terug op zijn voorpoten en doezelde toen langzaam weg met een knagend gevoel in zijn maag of hij niet toch iets moest doen.

Topic uit?