Scary

Onderwerp: Scary wo 1 jan 2020 - 0:34

all is sound

Ze kwam nu wat vaker uit de nursery, maar veel socialer was ze nog niet. Nee, als ze in het kamp kwam, waren er veel te veel warriors en bleef ze aan de rand, ver weg van hen. Toch wilde ze wel graag over haar soort van angst heen komen, dat moest ze wel als ze een apprentice wilde worden toch? Ze was nu vijf manen oud en zo lang zou het niet meer duren en ze kon toch nooit een apprentice worden als ze bang was om in de buurt van een warrior te zijn. Want dan zou ze een mentor krijgen, en ze kon niet van haar mentor wegrennen omdat ze bang was om alles fout te doen. Ze had eigenlijk een beetje gehoopt dat het nu al minder zou zijn, nu zij zelf groter was als dat ze eerst was, maar dat leek niet zo. Toch, veel meer dan hier aan de zijkant van het kamp zitten deed ze niet, haar blauwe oogjes gepriemd op de warriors, voor als er eentje op haar af besloot te komen. Dan zou ze niet verast worden in ieder geval.
Het was niet alsof ze graag alleen zat of ze warriors een beetje eng vond, maar ze vond het gewoon moeilijk om vrienden te maken en vrolijke ervaringen met warriors had ze nog niet gehad. Ze wist nog steeds niet echt waarom het zo moeilijk was, het was gewoon zo. Op iemand afstappen vond ze gewoon een eng idee. Maar het maakte haar wel wat eenzaam, vooral nu haar beste vriendje, Saffronpaw, een apprentice was en nog maar weinig tijd had om haar te zoeken. Hij kon er niets aan doen, maar het was wel stom.

Inkspots eerst

tag: person

count: ## // notes: n/a

spenny

Onderwerp: Re: Scary zo 12 jan 2020 - 19:29

De clan was rumoeriger dan het was voor de gathering. Vooral na het hele gebeuren met Sinclaw.. Het voelde nog steeds alsof het bloed aan zijn vacht kleefde. Hij had het zo lang schoon gemaakt en het was er natuurlijk allang uit, maar het voelde nog steeds.. anders. Om het zo maar te noemen. Gelukkig was Slatefur gered, hij moest niet weten hoe het anders had gevoeld. Dat wilde hij ook niet weten ook, dan had hij zich veel slechter gevoeld dan dit moment. Het was geluk dat hij er nog was geweest toen samen met Caramel. Hij zorgde over het algemeen ervoor dat hij altijd met een andere kat op pad ging, puur nu BloodClan veel bezig was met dit soort dingen. Hij draaide even met zijn oren, hij had nog geen partner gevonden om naar buiten te gaan, het kamp uit. En alleen ging hij toch niet zo snel meer, wat als hij nog een kat vond, half uit bloedend? Nee, het was niks voor hem, niet nog een keer in zo'n korte tijd. En moest het dan gebeuren dan wilde hij wel weer iemand naast zich hebben zodat hij misschien deze keer naar het kamp kon rennen in plaats van andersom. Zijn ogen vielen op Soundkit, een witte kitten die binnenkort de leeftijd van zes manen zou bereiken en apprentice zou gaan worden. Hij knipperde even, waarna hij besloot om op haar af te lopen. Het was tenminste niet één van Slatefur's kittens, want daar had hij ook even geen trek in. "Soundkit," Sprak hij met een rustige glimlach tegen de kitten. Normaal had hij niet zoveel trek in kittens, maar dit was een verademing om even tussendoor te hebben nu. Het was anders nu. "Waarom zit je hier zo alleen?" vroeg hij rustig terwijl hij ging zitten en zijn staart om zijn poten heen sloeg.

Onderwerp: Re: Scary ma 23 maa 2020 - 16:46

Ze keek toe hoe een gestreepte warrior langzamerpoot op haar af kwam en met een glimlach haar naam uitsprak toen hij bij haar stond. Wat moest ze nu doen? Ze kon niet zomaar weglopen, dan zou ze bang blijven. Maar ze wilde ook niet iets doen waardoor hij boos kon worden. Gelukkig startte hij het gesprek. Helaas was het wel een moeilijke vraag. ”Ik, uhm, ik heb niet zo heel veel vriendjes en ik…” Zou ze het vertellen? Dat ze een beetje bang was voor warriors? Zou hij haar dan niet uitlachen? ”Ik ben ook een beetje…nerveus, rond warriors,” mompelde ze er dan toch maar achteraan. Soundkit koos er express niet voor om het woord bang te gebruiken. Nerveus, dat gaf niet al te veel weg en misschien zou hij dan ook niet gelijk haar gaan uitlachen. Ze wist dat de kittens in de nursery dat wel zouden doen als ze er achter zouden komen.

Onderwerp: Re: Scary zo 29 maa 2020 - 23:32

Hij wist natuurlijk niet zo goed hoe de poes zou gaan reageren op zijn woorden, ze leek een beetje.. schrikachtig te zijn. Hij wilde natuurlijk niet degene zijn die haar heel erg zou laten schrikken. Hij was waarschijnlijk, nee, natuurlijk de minst enge kat van de hele clan! Hij was super cool en leuk. Dus er was geen reden voor haar om bang voor hem te zijn! Haha. Kijk, het was simpel in dat opzicht dan toch? "Ik, uhm, ik heb niet zo heel veel vriendjes en ik..." hij knipperde even voorzichtig. Ach gos, moest ze hulp krijgen van hem? Hij was heel goed in vrienden maken dus hij zou vast ook wel goed zijn in andere katten bevriend te laten worden. Easy toch? Klonk simpel genoeg in zijn oren moest hij zeggen, maar goed het lag er allemaal aan hoe de poes verder reageerde, want de zin klonk nog zeker niet af. "Ik ben ook een beetje...nerveus, rond warriors," mompelde de witte kitten tegen hem. Hij was verrast, dat wel. Meestal was het namelijk wel gewoon dat kittens warriors ongeveer verafgoodde, niet bang ervoor waren want ze zagen wat ze zelf wilden worden. "Het is oké om nerveus te zijn." sprak hij met een zachte, warme glimlach tegen de jonge kitten. Nerveus was altijd oké, het werd pas erg als het pure angst werd. "Ben je altijd al nerveus geweest bij warriors?" vroeg hij rustig aan de jonge poes. Bij sommige katten was het gewoon zo, opeens angst gekregen. Bij andere katten was het omdat ze iets hadden meegemaakt, waardoor het hen liet herinneren er aan. Onbewust, vaak. En daardoor vaak nerveus werden.

Onderwerp: Re: Scary