(Acorndust- Tranings topic) They my best to impress

Tallstar had het blijkbaar een goed idee geleken om hem nog een apprentice te geven naast Pepperpaw. Misschien had Pepperpaw er zelf wel om gevraagd, zodat hij minder tijd had om achter haar aan te zitten, maar of dat de echte reden was wist hij niet goed. Nu dat zijn nieuwe nest kittens geboren was had hij ergens misschien wat meer tijd met hen door willen brengen, maar ze waren nog jong, dus zo erg was het ook weer niet. Toch ging hij er elke ochtend en avond langs om te zien hoe ze deden en zo ook nu. Hij had alleen niet verwacht dat zijn apprentice precies op dat moment naar hem op zoek was tot hij deze zijn naam hoorde roepen. Hij draaide zich snel om en liep naar de apprentice toe. "Darkpaw," Begroette hij de apprentice. "Ben je er klaar voor?" De apprentice was al wat ouder dus ze zouden niet alles af moeten gaan, maar hij wilde wel weten hoe ver de apprentice was met jagen en vechten.

De ander leek klaar te zijn en daar was hij in ieder geval blij mee. Voor nu was hij namelijk van plan om te gaan zien hoever de ander al was met zijn trainingen en jagen leek hem een goed iets om mee te beginnen. Hij wenkte Darkpaw dan ook om hem te volgen en begon door het kamp heen te lopen en uiteindelijk het kamp uit. Eenmaal daar zette hij koers naar een plek waarvan hij wist dat ze goed zouden kunnen jagen en daar stopte hij. Hij draaide zich om naar de apprentice en wachtte tot deze ook tot stilstand kwam. "Ik zou graag eerst zien hoever je bent met je trainingen." Begon hij. "Allereerst zou ik graag zien wat je al kunt qua jagen, dus laat maar wat zien." Als het bleef dat de ander hier nog helemaal niet goed in was, dan zou hij daar mee beginnen met leren, maar voor nu zou hij het eerst afwachten.

Geduldig wachtte de kater tot de ander zou beginnen. Hijzelf kon al een aantal geuren onderscheiden en was benieuwd welke Darkpaw zou pakken. Als hij ook nog eens slim was door niet al te veel geluid te maken zou de jonge kater mogelijk ook nog meer dan een prooi van deze plek kunnen halen. Darkpaw ging voor de muis een Acorndust kon een kleine glimlach niet onderdrukken. Het was een slimme keuze als je het hem vroeg. Het was er een die een kleine kans van falen had. Het was in ieder geval beter dan dat de ander indruk op hem had willen maken met een prooi die hij mogelijk niet eens zou vangen. "Goede vangst," Complimenteerde hij de apprentice. De houding had er ook zeker niet verkeerd uitgezien, dus hij was wel tevreden met hoe de muis gevangen was. "De houding was goed en je maakte de sprong op tijd. Bij elke prooi moet je hier natuurlijk weer anders gebruik van maken, maar de basis is er zeker al." Hij had de ander tenslotte nog niet bezig gezien met andere prooien dus hij knikte kort, aangevende dat de ander verder mocht gaan.

Hij was vrij tevreden over hoe de apprentice om leek te gaan met het jagen. Hij wist dat de ander al wat training gehad had en daarmee dus waarschijnlijk de basis al wel had, maar een duif vangen was toch lastiger dan het vaak leek. Gelukkig hoefde de apprentice de vogel niet uit de lucht te vissen, want dan moest je weer weten wanneer je moest springen. "Heb je moeite met het vangen van een bepaalde prooi?" Het direct vragen leek hem voor nu toch beter, want hij kon de ander wel prooi na prooi laten vangen, maar als ze dan niet tegenkwamen waar de ander moeite mee had zou hij er nooit achterkomen. Hij wilde tenslotte ook nog wel wat sparren om te hoever Darkpaw daarmee was en dan moesten ze dus niet al hun tijd hieraan besteden.

Spechten en konijnen was het dus, konijnen kwamen niet superveel voor op Shadowclan gebied. Het waren meer de paar die de grens met Windclan over renden, maar dan moest je ook weer oppassen dat je ze daar niet weer naar terug zou jagen en zelf de grens mee over zou steken. Spechten daarentegen zaten vaak hoog in de bomen, dus de kans dat je die zou kunnen vangen was ook klein. "Voor allebei is de kans klein om ze tegen te komen," Sprak hij dan ook. "Konijnen komen over van Windclangebied en spechten zitten meestal hoog in de bomen." Natuurlijk kon hij de ander laten zien hoe ze te vangen, maar het waren zeker niet de makkelijkste prooien. "Voor konijnen moet je in ieder geval oppassen dat je heel stil bent, want ze hebben goed gehoor en zullen je dus horen als je ook maar het kleinste geluid maakt. We zijn natuurlijk niet zo snel als Windclanners dus om achter een aan te gaan rennen zal geen zin hebben. Maar als je dus stil genoeg bent kan je een kans krijgen om er een te vangen voor hij het op een lopen zet." En helemaal stil zijn in een bos was nog een echte uitdaging met alle bladeren en takken die op de grond konden liggen.

Een drassig stuk zou een konijn vast en zeker wel afremmen, maar de kans dat eentje zich in de buurt ervan zou begeven was klein. Waarschijnlijk zouden ze er ook bewust niet in gaan rennen. "Dat zou kunnen, maar vaak komen konijnen niet dichtbij genoeg daarvoor. Het is tenslotte niet het territorium dat ze gewend zijn en het is dan ook een vreemde grond. En als je niet oppast zal het konijn zelfs in het moeras zakken als dit op de verkeerde plek gebeurd." Als het moeras een kat kon opslokken, dan was het niet heel verbazend als het hetzelfde kon doen met een konijn. Daarom als je het moeras niet goed kende moest je ook niet proberen om je er een weg door te banen.

De apprentice vroeg al snel wat ze nu gingen doen. Als ze een konijn wilden opsporen zouden ze dichter naar de grens met Windclan moeten gaan in ieder geval en een specht was gewoon puur geluk, maar ze konden er gaan kijken. "We gaan dichter naar de grens met Windclan om te kijken of we een konijn kunnen vinden en anders een andere prooi." Als er geen konijn was zouden ze natuurlijk ook gewoon een andere prooi kunnen vangen. Hij begon dan ook in die richting te bewegen en wenkte de apprentice mee. Hij betwijfelde of ze echt zoveel geluk zouden hebben nu het aardig koud was, maar misschien zou er net iets zijn dat een konijn de grens over gejaagd zou kunnen hebben.

Het was een risico om dichter naar de grens te gaan jagen met een apprentice, want straks lette de jonge kater niet op de grens. Maar dat ging wel goed hoopte hij. "Probeer wel op de grens te letten als we zo gaan jagen." Hij had er geen zin in om zijn excuses aan te moeten bieden aan een windclanner, omdat zijn eigen apprentice de grens over gegaan was. Het was vaak genoeg ook nog eens een reden voor de andere clan om ruzie te zoeken en die mogelijkheid wilde hij ze niet geven. Hij stopte toen het al wat dunner werd qua bomen en hij wist dat het niet lang zou duren voor ze bij de grens zouden zijn. "Wat kun je ruiken qua prooi?" Dit was tenslotte een goede oefening om verschillende prooien ook te leren onderscheiden, ondanks dat de windclangrens zo dichtbij was.

Zelf nam hij ondertussen ook de verschillende prooigeuren in zich op. Er was inderdaad nog geen konijn in de buurt te ruiken, maar dat kwam waarschijnlijk ook omdat de wind daar niet de goede richting voor uit stond. Maar dat betekende ook dat er geen in dit deel van het Shadowclangebied was momenteel. Hij knikte kort toen de apprentice de verschillende prooien opsomde. Sommige waren verser dan anderen, wat betekende dat je voor de een meer kans had om hem te vangen dan voor de andere. "Welke van de sporen zijn het verst?" Als ze langs een konijnengeur zouden komen zouden ze die altijd nog kunnen vangen, maar voor nu was het beter om de prooi die je momenteel rook te proberen vangen.

Goedkeurend knikte hij bij de woorden van de apprentice. De duif en muis waren inderdaad de geuren die vers waren en ook nog redelijk in de buurt waren. Ze zouden goede prooien maken om te vangen en mee terug te nemen naar het kamp. Bij de duif zou er alleen opgepast moeten worden dat die niet te veel geluid ging maken, want dat konden duiven goed. "Probeer ze maar te vangen dan." Hij zou zelf klaar zitten voor het geval een van de prooien zou proberen te ontsnappen en hijzelf nog een kans had om het dier te vangen voor het er echt vandoor ging. Maar in eerste instantie was dit een training voor Darkpaw, dus zou hij zich afzijdig houden tenzij hij nodig was.