nursery rhymes

Eindelijk had ze wat rust gevonden met haar blindheid. Ze wist er redelijk mee om te gaan en kon nu het kamp rond zonder assistentie van een ander. Maar Thawrose voelde zich een last, omdat ze nu een elder was was haar voeding een prioriteit over de anderen. En dat had er in Leafbare voor gezorgd dat er soms katten met een lege maag naar hun nest gingen zodat zij gegeten kon hebben. Eerst had de kattin geprobeerd die voorrang af te wijzen, maar daar werd geen gehoor aangegeven. Ze was net klaar met het wassen van haar witte vacht, gelukkig kon ze dat nog wel helemaal zelf, toen er iemand binnenkwam. Meteen vulde de warme geur van een verse muis haar neusgaten. Die zou dan wel niet voor haar komen, Thawrose haalde altijd zelf haar eten op. Maar vreemd genoeg kwam de geur juist steeds dichterbij. Nu hoorde ze ook de moeizame pootstapjes: Een kitten dus. Thawrose hoorde hoe de prooi voor haar poten werd neergelegd. Een onbekend piepstemmetje vroeg haar toen om een verhaaltje. Aha, ze werd dus omgekocht, daar was die muis voor geweest. Thawrose bromde geamuseerd. Hoewel ze het verschrikkelijk vond om als een elder behandelt te worden, kon ze deze beleefdheid wel waarderen. Ze richtte haar ooit zo heldere blauwe ogen op het punt waar ze dacht dat de kitten moest zitten. Hij had geluk dat hij er nu was en niet een aantal moons geleden, want dan zou hij een definitief trauma hebben opgelopen van de aanblik van haar kapotte gezicht. Maar nu waren de wonden nog slechts dunne streepjes, en hoewel haar ogen een melkwitte glans hadden, zagen ze er niet meer zo eng uit. "Een verhaaltje, natuurlijk. Ik wil jou best een verhaal vertellen, maar dan moet je mij wel vertellen wie je bent. Jouw stem herken ik niet en mijn zicht is de laatste tijd niet meer zo goed." Miauwde ze vriendelijk terwijl ze haar staart om haar pootjes legde.

Het was prachtig om te horen hoe graag de kitten een verhaaltje wilde horen. Hij gaf haar direct een goed plaatje van wie ze voor zich had: Zijn moeder was Dewberry. Thawrose had haar alleen als Dewpaw gezien, maar wist wel dat ze pas een paar moons warrior was. Nu al kittens? Dat schoot wel op, zeg. Omdat ze niks over een vader had gehoord stelde Thawrose zich gewoon een mini-dewpaw voor: Wit met grijze vacht en gele ogen. Plotseling vroeg Hedgekit haar nog iets: Kwam het daardoor dat haar ogen zo gek waren. Ouch, was het echt zo duidelijk? Zelfs voor zo'n jonge kitten. "Nou, eigenlijk komt het allebei door hetzelfde. Mijn ogen zien er vreemd uit en werken niet omdat ik blind ben. Ik kan niks zien." Legde ze vriendelijk uit. In een bijzonder kwaadaardige seconde dacht Thawrose er aan om dát verhaal aan de jonge Hedgekit te vertellen. Maar ze dacht niet dat hij, of zijn moeder, dat zou kunnen waarderen.