The Shine and the crow

Onderwerp: The Shine and the crow wo 5 feb 2020 - 21:34

Het was ochtend. De zon was net op, en dus moest hij opstaan. Hij wilde niet . Hij bleef liggen. Hij hoorde het stromende water van de waterval naast de grot. Shine knipperde met zijn ogen en viel bijna weer in slaap. Totdat hij merkte dat hij echt moet opstaan. Shine had een erge ochtendhumeur, dus hij rekte zich uit en plofte weer neer. Hij keek naar de andere to-be's die direct opstonden en meegingen met hun mentor, en daar lag Shine dan. Hij stond eindelijk recht en begon een paar stappen te nemen, omkijkend naar zijn slaapplekje. 'Ugh' mompelde hij. Hij liep een paar rondjes. Hij had zelf geen mentor meer omdat zijn vorige was doodgeknepen door een havik, dus hij moest zelf trainen tot de volgende ceremonie. Shine ging meestal mee met een andere to-be om te zien wat zij leerden, zodat hij het ook kon proberen. Maar nu had hij daar echt geen zin in. Hij ging eventjes zitten bij de waterval en zuchtte.

[eerst Crow]

Onderwerp: Re: The Shine and the crow wo 5 feb 2020 - 22:00

De sneeuw had de meeste prooien in hun holen terug gejagen, maar er was de prooi jagers waar Crow with black feathers mee, mee gegaan was toch nog gelukt om een konijn en een havik te vangen. De rest van de jacht was rustig verlopen op het geschreeuw van een adelaar na dan die ver weg vloog. Nu kwamen ze terug bij de grot om de prooi terug te brengen. Ja de zwarte kater was vroeg op weg gegaan, maar het was nu dan ook zijn taak om de groep te beschermen waar hij voor geleerd had als To Be. Toen hij zijn poten van het pad had gezet waar ze naar toe waren gegaan viel de blik van de jonge Cave guard op de zwarte met witte kater naast de waterval. Zijn jongere neefje nog To Be met zijn 9 manen. Zo te zien had hij niets te doen. Jammer genoeg zou Shine On The Outer Waves een Prey hunter worden en kon Crow hem moeilijk mee nemen op zijn eigen trainingen met Silver. Toch zag hij dat de jonge kater iets dwars zat. Dus wachten Crow tot de groep zich over de richel verdween achter de waterval. 'Hey Shine! Ook een goede dag.' riep de zwarte Cave guard en sprong naar zijn neefje toe.

Onderwerp: Re: The Shine and the crow do 6 feb 2020 - 16:09

Shine hoorde de stem van zijn oudere neef Crow. Hij keek eventjes om, en zag hoe hij naar Shine toe sprong. 'Hey Crow!' zei hij. Shine On The Outer Waves kon nog altijd niet geloven dat zijn oudere neef al een mentor was, en dat hij hierzelf zo mentorloos zit. Het was voor hem best wel stom dat hij geen caveguard kon worden. De volgende ceremonie was maar over een maan, en Shine had echt geen zin om daarop te wachten. Hij had geen zin om weer een andere to-be uit te kiezen om met hem of haar mee te gaan. Hij richtte weer een blik naar Crow With Black Feathers, hopend dat hij niet merkte dat het Shine wel dwars zat over mentorloos te zijn, want hij mistte de band-met-je-mentor en wilde niet 'zwak' staan tegenover zijn neef waar hij naar opkijkt.

Shine had zich altijd afgevraagd hoe het voelde om zelf een mentor te zijn, en of hijzelf later ook een zou worden. Maar de toekomst was nog te ver voor hem. Hij had er altijd van gedroomd om een grote havik te vangen wanneer hij preyhunter was, en dat zijn vroegere mentor het kon zien vanuit the Tribe Of Rushing Water.

Onderwerp: Re: The Shine and the crow do 6 feb 2020 - 20:07

De slankere bouw van zijn neefje zat er nogal moedeloos bij. Zelf kende Crow de paden van het leven nog niet zo goed als Day, maar van wat hij van de oudere Cave Guard had geleerd kon de zwarte kater wel door geven. Zeker als een andere kat zich zo te neergeslagen voelde als zijn neefje nu. Crow ging naast hem zitten en drukte even troostend zijn zwarte pels tegen die van Shine aan. 'Alles komt goed neefje.' was het enigste wat Crow bemoedigend mauwde. Hij kende maar al te goed hoe de ander zich zou moeten voelen. Voor Otter zijn mentor werd had Crow ook een maan zonder mentor moeten zitten. Geen pretje. Zeker niet als je graag door wilde gaan met het te leren waar je later voor bestemd zou moeten zijn.

Onderwerp: Re: The Shine and the crow vr 7 feb 2020 - 15:58

Shine voelde de zachte zwarte pels van zijn neef tegen hem. Hij keek weer naar beneden. 'Zal ik ooit een net zo goede preyhunter zijn als dat jij caveguard bent?', vroeg hij uit verwondering. Want hij twijfelde of hij wel een goede Preyhunter zou zijn, na alles wat er is gebeurt. Hij is heel vaak gestruikeld, gevallen, gefaald, ... Terwijl hij een prooi probeerde te vangen. Elke keer. En nu is hij hier mentorloos, dus durfde Shine on the outer waves wel te twijfelen aan zichzelf. Hij keek weer naar Crow, terwijl hij een blik van treuring toonde.

Hij begon zich af te vragen ofdat zijn oudere neef ook ooit twijfelt. Shine voelde zich zo klein tegenover hem, maar hij is tenminste blij dat hij een neef heeft die hem steunt.

Onderwerp: Re: The Shine and the crow vr 7 feb 2020 - 21:13

Tja twijfel dat was iets wat een kat kon opbreken. Crow luisterde naar wat zijn neefje vroeg en dacht even terug aan zijn eigen tijd, zelfs nog voor hij een To Be werd. 'Kom ik wil je even wat vertellen, maar dat zullen we op een rustiger plekje doen.' mauwde Crow en hij stond op op weg richting de Red woods. Goed hij zou geen kei zijn in het jagen, maar misschien kon hij toch zijn neefje wat uitleg geven op hoe hij misschien beter zijn acties zou kunnen baseren? Heel even stond de zwarte kater stil om te kijken of zijn jongere neefje mee kwam. Daarna sprong hij het pad op richting de rode bomen. 'Nog voor jij geboren was is er iets heel ergs gebeurd je zult er misschien wel eens van gehoord kunnen hebben van de Elders?' sprak Crow with black feathers terwijl hij verder liep. Zijn blik gleed naar de hemel wat voor hem nu heel normaal was geworden. Maar toch stapte de zwarte Cave guard door en ze zouden al snel de bomen in hun zicht krijgen.

Onderwerp: Re: The Shine and the crow za 8 feb 2020 - 10:07

Shine zag Crow opstaan en luisterde naar wat hij zei. 'Nee, ik denk niet dat ik ooit over de Elders heb gehoord', miauwde hij. Hij begon zijn neef te volgen, want hij wilde er meer over weten. Hij stapte zachtjes achter hem. Shine On The Outer Waves keek eventjes rond, om te kijken waar hij aan het heen stappen was.

Hij dacht eventjes na, over wat hij heeft gezegd over de Elders. Was er iets ergs gebeurt waar hij niks van afwist? Hij wilde erg graag meer weten. De ergste gebeurtenis die hij had meegemaakt was een havik zijn mentor zien doodknijpen, maar waren er echt nog ergere dingen?
Twijfelend dacht hij verder na.

Onderwerp: Re: The Shine and the crow za 8 feb 2020 - 20:15

Zijn neefje liep met hem mee en zei dat hij niets speciaals van de elders gehoord had. Crow dacht even na. Misschien mochten ze het niet vertellen? Maar daar had de zwarte cave Guard geen weet van. 'Wel jij was nog niet geboren en ik was toen 3 manen oud toen een zwerm uilen wisten door te dringen tot in de grot. Mijn vader was ook Cave guard en mijn moeder was dan wel Prey hunter, maar ze stierf door mij en de andere kittens in de kraamkamer te beschermen. Echter als mijn vader niet op tijd was geweest had ik hier nu niet gestaan. Maar de uil stierf niet voor hij ook mijn vader dodelijk verwonden.' Crow with black feathers bleef heel even staan met triest hangende oren en keek zijn neefje net zo aan toen hij over zijn schouder naar de bijna even zwarte kater keek. Hij treurde nog elke dag om hen, maar met de woorden van Day in zijn achter hoofd was het dragelijker om met hun dood om te gaan. 'Ik was daarna zo bang dat ik zelfs het nest niet wilde verlaten. Bang dat de uilen weer terug zouden komen of andere roofvogels hun voorbeeld op zouden volgen. Ik ben zelfs 1 maan langer in de kraamkamer verbleven uit die angst. Ik heb het aan Day te danken dat ik niet al met jonge leeftijd naar de elders heb hoeven te verhuizen.' Crow schudden zijn kop bij zijn laatste woorden. Nee angst en Twijfel waren 2 gevaarlijke emoties die een kat hun kop zouden kunnen kosten. De zwarte Cave guard liet weer verder en bereikte de eerste rode stammen. 'Dus wat ik je zeggen wil is dit. Blijf niet te lang in het verleden hangen en kijk naar wat de toekomst ons brengt. Het zullen misschien zware dingen zijn, maar er kunnen ook vreugdevolle gebeurtenissen in het verschiet liggen. Wees niet te hard voor jezelf ook al ben je nu momenteel mentor loos. Oefen wat je al kent en werk daar op door. Laat maar eens zien wat je al kunt?' miauwde Crow en hij draaide zich nu helemaal om naar zijn neef. Hij had de prey hunters nu vaak genoeg aan het werk gezien, misschien kon hij hier en daar wat raad geven...

Onderwerp: Re: The Shine and the crow zo 9 feb 2020 - 11:23

Shine wist niet hoeveel pijn zijn neef moest geleden hebben toen. Hij voelde zich nu een beetje stom omdat hij al twijfelt gewoon omdat hij mentorloos is. Maar hij knikte toen Crow vroeg om eens te tonen want hij al kon, dus hij keek eventjes rond voor prooi tussen de rode boomstammen, en zag daar een muis. Hij bukte zich eventjes en wachtte tot de muis wat dichterbij kwam. Toen het dichtbij genoeg was, sprong hij er op en beet de muis in zijn nekvel. Hij draaide zich om naar zijn neef en toonde de muis.
'Ik heb wel nog wat problemen met prooien zoals kleine vogels, want die vliegen heel erg snel' zei hij, met een rare stem vanwege de muis in zijn bek. Hij was wel blij dat hij deze muis toevallig had gevangen, want meestal glipt het uit zijn poten.

Op was Crow zag was het de perfecte jacht techniek om een muis te vangen, maar hij luisterde wel goed naar wat zijn neefje zei al klonk zijn stem vreemd met volle bek prooi. 'Voor zo ver ik kan vergelijken met de andere prooi jagers heb je het goed gedaan om deze muis te vangen, maar laat maar eens zien hoe je het met je moeilijkste prooien doet. Maar laten we geen haviken nog opzoeken ik ben nu alleen met jouw. Als het mis gaat kunnen we allebei gevaar lopen.' miauwde Crow licht prijzend en gebaarde met zijn staart dat Shine door mocht gaan. Crow with black feathers kon enkel vergelijken met wat zijn neefje als prooi jager leerde te jagen. Maar als het moest kon de zwarte cave guard gerust in springen.

Shine knikte. Hij wilde niet dat hij en zijn neef gevaar liepen als hij faalde met een havik. 'Ik bedoel kleine vogels zoals die daar' , en draaide met zijn kop naar een tak waar het kleine vogeltje opzat.
Het vogeltje zat op een lage tak, en begon er af te vliegen. Shine zette zich alvast in zijn jachtpositie, door te bukken. Het vogeltje had hem niet gezien, en op het moment dat het boven Shine flapperde sprong hij omhoog. Hij had het bijna vast gegrepen alleen wist het vogeltje te ontsnappen. Toen hij weer landde op zijn 4 poten draaide hij weer om naar Crow. 'Dat is dus wat ik bedoelde, de vogeltjes ontsnappen altijd aan mij' zei hij, afwachtend op wat zijn neef ging zeggen.

Crow knikte begrijpend en keek toe. Zijn neefje nam een goede positie in, maar al snel zag de zwarte kater dat Shine de kracht nog miste die elke Prey hunter bezaten om goede en hoge sprongen te maken. Zijn eigen achterpoten waren sterker door de trainingen, maar Crow betwijfelde het of hij de mees nog uit de lucht zou kunnen vangen nu het alert was op gevaar. Ook had het luid en angstig gekwetterd dus ze zouden even verder moeten lopen voor ze een nieuwe poging zouden kunnen wagen. 'Voor wat ik zie doe je alles goed. Enkel vermoed ik dat je de juiste spiermassa nog mist die elke Prey hunter heeft die uit geleerd zijn.' mauwde Crow en hij streelde troostend en steunend met zijn staart langs de flank van Shine die zo beteuterd leek. 'Met veel trainen en oefening zal je heus wel binnen kort een mus, mees of welke andere kleinere vogel uit de lucht kunnen vangen.' murmelde Crow en gebaarde dat ze wat verder moesten gaan. De bergen weerkaatste de roep van de vogel nauwelijks doordat de bomen het meeste geluid tegen hielden, maar zeker vanaf het begin van het rode woud tot 20 katten lengtes zouden ze moeten lopen voor het geluid niet hoorbaar meer zou zijn geweest.

Shine voelde zich al een stukje beter na wat zijn neef had gezegd. 'Ik zal later de beste preyhunter worden die de tribe katten ooit hebben gezien!' lachte hij. Hij had zin om meer te oefenen dan ooit te voren. Hij zou willen dat zijn neef en zijn mentor vanuit de tribe of endless hunting konden zien hoe hij op een dag eindelijk die sprong zou kunnen maken. 'Gaan we nog een vogeltje zoeken?' vroeg hij aan Crow terwijl de blije gedachten door zijn hoofd stroomden. "wauw, ik heb nog nooit zulke positieve gedachten gehad. Dit is nieuw", dacht hij in zijn kopje.

Hij kon horen dat zijn neefje al weer positiever werd en zijn plannetje om hem op te beuren was gelukt. Zoals Day vroeger ook tegen hem had gezegd. Moeilijke tijden komen en gaan weer, net als Gelukkigere tijden komen en gaan. Het leven lag er vol mee. Achter elke boom, struik of steen kon zowel het geluk als pech om de hoek liggen wachten. 'Natuurlijk, de Tribe zal toch moeten eten, maar ik wil wedden dat je hem hoogstwaarschijnlijk nu wel zult vangen.' mauwde Crow en hij keek over zijn schouder naar Shine. In de meest donkere tijd moest je je er niet door laten opslokken. Er zou altijd een prachtige zonneschijn zijn achter de wolken die de boel verduisterde!

Shine stapte een afstandje van 30 staartlengtes en rook, op zoek naar een vogeltjesgeur. Daar was er nog een. Het was een zwarte vogel. Het leek op een kraai. Deze knetteren heel luid, en zijn piekzwart. 'mogelijk dat ze mijn poten niet eens gaan opmerken. Misschien denkt hij dat het gewoon zijn vleugel is', dacht hij. Hij klom op in de boom en bukte zich, zodat de kraai hem niet opmerkte. Hij sloop wat dichterbij, maar oei. De kraai had Shine On The Outer Waves gehoord en vloog omhoog. Razendsnel liep Shine over de tak en sprong, maar hij was wel vergeten hoe hoog de boom was. Hij probeerde de kraai te pakken en had zijn vleugel gekrast, waardoor beiden op de grond vielen. Shine was zijn poten vergeten uit te strekken om goed te landen dus viel op zijn zij. Hij kon enkel zijn poten bewegen, hij had teveel pijn aan zijn zij. Het was geen slim plan om te springen van een erg hoge boom., dacht hij. Hij had nu echt veel pijn. Met zijn poten probeerde hij om de kraai dichter bij hem te schuiven, en toon beet hij er in. Hij had de kraai gevangen, maar had zich wel pijn gedaan. Gelukkig voor hem was het niet te hoog, anders was hij er al geweest. Hij probeerde zijn neef te vinden en bewoog zijn kop eventjes, en zag hem daar staan. Hij hoopte dat hij naar hem toe zou lopen, om hem te helpen met recht te komen.

Crow liet zijn neefje even begaan en keek kalm toe, maar begon zich toch stil aan zorgen te maken toen de kleine zwart/witte kater de boom in klom en zo een kraai probeerde te besluipen. Toch keek de zwarte Cave Guard naar het schouwspel en voelde zijn ademstokken toen Shine met de kraai aan zijn klauwen naar beneden viel. Meteen kwam Crow in actie, maar was te laat om te kunnen voorkomen dat zijn neefje plat op zijn zij viel. Toch wist hij de prooi te doden. 'Alles goed met je?' kwam er als eerste over zijn lippen en hij besnuffelde zijn neefje al wist hij niet waar hij naar moest zoeken om hem eventueel te kunnen genezen, maar Crow rook enkel bloed dat afkomstig was van de gedode vogel... 'Je had wel dood kunnen vallen!' blies de grote zwarte even nijdig, maar zijn boosheid maakte al weer plaatst voor bezorgdheid. 'Kun je nog op je poten staan?' vroeg Crow en probeerde zijn neefje steun te geven om hem weer op zijn poten te krijgen.

'Het spijt me' zei hij, en probeerde op zijn poten de staan, maar hij viel weer. 'Ik denk dat de val ietsje te hard was, ik kan niet op mijn poten staan' zei Shine. Maar hij was tenminste toch blij dat hij de kraai had kunnen doden. Hij probeerde opnieuw recht te komen maar zijn poten vielen de hele tijd in elkaar. Toen hij uiteindelijk voorzichtig recht kwam, kon hij een beetje staan. Shine keek even naar zijn gewonde zij. Er kwam geen bloed uit, maar het was wel hevig geschaafd. Hij probeerde weer een stapje vooruit te doen zonder te vallen. 'Gaan we weer terug naar de grot?' vroeg Shine, want hij wilde even bekomen van de hoge val.
Hij pakte de kraai die voor hem lag in zijn bek en wankelde naar zijn neef toe, en keek hem aan.

Het speet Shine en terecht vond Crow die nog altijd half boos was op de onvoorzichtigheid van zijn neefje, maar ook nog altijd half bezorgd. Het opstaan lukte niet meteen en heel even was de zwarte kater bang dat de jonge To Be iets aan zijn rug zou kunnen hebben, maar hij stond even later toch weer al was het niet helemaal zoals de Cave guard het het liefste had gezien natuurlijk. Ze zouden het beste weer terug naar de grot kunnen gaan, maar Crow wilde nog 1 ding doen voor hij met zijn neefje weer terug naar de grot van de tribe ging. 'Vind je niet dat je al genoeg aan jezelf hebt? Geef mij de prooi maar dan zullen we direct terug gaan naar huis.' vroeg Crow eerst en hij keek zijn neefje even aan. hij was al zo veel familie kwijt geraakt. Dus Crow with black feathers wilde de familie die hij nog had niet ook nog verliezen...

Shine legde de kraai neer voor Crow's poten. Hij wankelde eventjes voorbij zijn neef. Hij was blij dat hij niet zo erg was beschadigd aan zijn zij. Shine wilde meteen naar de grot toe om uit te rusten, want hij wilde niets liever dan dat. Shine on the outer waves wankelde langzaam aan op het pad om terug naar huis te keren, en keek eventjes terug om naar zijn neef. Hierna richtte hij weer met zijn blinkende felgele ogen naar voor.

Zijn neefje legde de kraai voor zijn poten neer en Crow pakte de vogel op voor hij achter de gewonde tribe kat aan trippelde en later naast hem ging lopen aan zijn niet gewonde kant zodat Shine als hij het nodig had op hem kon gaan steunen. De zwarte Cave guard bleef wel hun omgeving scherp in de gaten houden. Je wist maar nooit of er toch nog ergens een havik of een adelaar rond vloog.

Onderwerp: Re: The Shine and the crow