The Shine and the crow

Hij zag dat zijn neef nu naast hem liep, en daar was hij blij om. Shine bleef ook alert voor de grote vogels. Zijn oren bewogen alle kanten op om goed te luisteren, maar er was niets. Hij hoorde de bladeren ritselen en keek goed rond. Het zwart-witgevlekte katertje begon wat sneller te wankelen, zodat ze sneller bij de grot waren. Shine was blij dat na deze gebeurtenissen hun omgeving hen eventjes met rust liet, zodat hij niet gewonder zou raken. Hij keek eventjes rechts en stond eventjes stil, want hij zag een klein glimmend ding. Hij bukte zich voorzichtig en stak het in zijn mond, want hij wilde het glimmend ding meenemen. Toen keek hij weer naar voor, zodat hij eindelijk kon focussen op naar huis te gaan.

Shine leek gelukkig minder gewond te zijn dan waar Crow bang voor was geweest, maar toen zijn neefje even sneller begon te wankelen en later weer stopte. Vroeg de zwarte kater zich heel even af waarom tot hij zag dat zijn neefje iets glimmends op raapte. Zijn bek was te vol met prooi om hem te vragen waarom hij het meenam, dat kon hij straks ook vragen als hij zijn bek leeg had en Shine zich had laten na kijken. Nu trippelde hij wat sneller en zag het pad dat ze eerder genomen hadden. Het duurde nu niet lang meer voor ze weer thuis zouden zijn de bergen zijn dank.

Shine hield het glimmend ding vast in zijn bek. Het had een vieze smaak, maar dat kwam door de grond. Hij keek eventjes rond en bleef alert, en dan herkende hij ook hetzelfde pad van daarnet. Shine on the outer waves wankelde nog een tikje sneller, maar niet te snel, zodat hij het vies-smakende ding uit zijn bek kon doen en ook zodat hij kon neerliggen om zijn zij te laten rusten. Maar hij dacht eventjes na, want hij zou misschien kunnen struikelen over een paar van die stomme takjes, dus hij verminderde zijn snelheid en keek nog eens om om te zien of Crow with black feathers hem nog volgde.

Onderwerp: Re: The Shine and the crow wo 4 maa 2020 - 22:12

Zijn verongelukte neefje begon na even rond gekeken te hebben wat sneller te wankelen. Bezorgdheid zoemde door zijn lijf als een zwerm wespen, maar opluchting vervulde hem toen Shine weer wat kalmer aan begon te lopen. Een zucht verliet hoewel tegen gehouden door de prooi zijn bek. Zachtjes rekte Crow zijn hals om het zwart/witte katertje even aan te raken op zijn niet gewonde flank. Hij wilde ermee zeggen dat ze er wel zouden komen en zich niet zouden hoeven te haasten. Met een paar sprongen kwam Crow voor zijn neefje te lopen en maakte zoor de zekerheid een pad vrij voor Shine on the outer waves zodat hij niet direct zou hoeven te struikelen.

Onderwerp: Re: The Shine and the crow do 5 maa 2020 - 16:15

Shine had het signaal van zijn neef ontvangen en gaf er een kort knikje bij. Daarna zag hij hoe Crow voor hem liep om het pad vrij te maken. Een koude bries zoemde door de omgeving, en hijzelf kreeg het wat koud. Opeens kreeg hij een flashback dat hij kalm naast zijn moeder lag als kitten. Zonder zorgen, veel warmte, en eindeloos slapen. Dat moest ook maar eens eindigen op die ene dag dat de zwart met wit gevlekte kater to-be moest worden. Hij miste die tijd, maar hij was ook wel blij om to-be te zijn. Want dan gebeurde er spanning in zijn leven. Wanneer de flash-back weer vervaagd en de omgeving terugveranderd naar normaal, slaakt Shine een kleine zucht die half-onderbroken werd door het glimmend ding. Zijn zij die prikte steeds en hij keek er eens naar, blijkend dat er een blaadje op was gevallen en die tintelingen die het veroorzaakten deed pijn. Shine schudt kort eventjes met zijn lichaam en loopt daarna weer verder.

Na een aantal pootstappen gemaakte te hebben en het pad vrij gemaakt te hebben voor zijn gewonde neefje keek Crow heel even om, maar zag dat het zwart/witte katertje stil was gaan staan. Waarom liep hij nu niet door? Maar kennelijk duurde het niet lang en volgde Shine hem weer. Intussen har de zwarte kater hun omgeving weer even gescand. Maar de lucht was leeg op een paar wolken na die steeds dikken in de lucht samen pakte. Crow gaf een seintje met zijn staart dat het wel eens kon gaan regenen of erger sneeuwen!? Daarna begon Crow weer te lopen en bleef het pad van struikel momenten weg ruimen.

Shine zag het teken van zijn neef. Regenen of sneeuwen? Net het ding waar hij helemaal niet op hoopte.
In de diepe verte kon hij al een stukje van de omgeving rond de grot zien, maar dat was natuurlijk nog een zeer lang eindje er vandaan. De kleine zwart-witte kater keek wat rond. De wolken zagen er echt grijs uit, en het deed hem niet echt een pretje te denken dat het zou regenen of sneeuwen. Maar de to-be moest er niet lang meer onder lijden, omdat hij het gevoel kreeg er bijna te zijn. Dat gaf hen zelfvertrouwen. Maar wat als die beelden van de omgeving in de verte, hollusinaties waren?

Zijn neefje begreep wat hij bedoelde en volgde hem gelukkig en Crow mepte net een steentje weg om de weg er van te ontdoen die nu naar beneden zou lopen. Hier zou minder rommel moeten liggen en met groote sprongen versnelde de zwarte kater tot hij op de bodem stond en omhoog keek om te zien Shine het helemaal ging halen om zo naar beneden te komen. Ze zouden nu niet zo ver meer moeten, maar het tweetal zouden nog zo'n kleine 200 meter moeten afleggen voor ze de richel die achter de waterval door liep op konden komen. Crow hoopte maar dat zijn neefje niet zou uitglijden. als de regen of de sneeuw nog even uit kon blijven tot zijn familie weer veilig naast hem zou staan dan vond de zwarte cave guard het niet zo erg als hij nat zou worden of onder de vlokken de grot binnen zou lopen.

Shine On the Outer Waves zat de hele tijd te wensen in zijn gedachten, om het nog even niet te laten regenen of sneeuwen. Hij keek weer eventjes vooruit en merkend aan de omgeving was het niet ver meer. Het water liep hem al in de mond om zijn grote wens van thuis te komen te vervullen, maar natuurlijk werd de smaak verpest door het vies glimmend ding in zijn mond. Met zijn gele felle kijkers zag hij de lucht grijzer worden. Alsjeblieft. Laat het niet regenen of sneeuwen, alsjeblieft!, dacht hij in zijn kop. Maar te laat en de eerste druppel raakte zijn neus al.

Crow draaide zich om en ging naast zijn neefje lopen zodat ze sneller konden haar lopen als hij wilde, maar dat de zwarte Cave Guard hem dan zou ondersteunen. Ondanks de prooi de hij in zijn bek hield zou Crow zijn plicht toch vervullen. De regen die viel was nog zachtjes, maar als ze niet snel op zouden schieten zou het wel eens veel harder kunnen gaan regenen. Na om het meer getrippeld te zijn was het eigenlijk nog maar een paar sprongen en ze zouden bij de richel zijn om veilig en droog te kunnen zitten.

De jonge zwart-witte kater was tenminste nog blij dat het geen sneeuw was, anders had hij er nog eens een laagje koud bij. Shine richtte zijn blik op het kleine meer waar ze voorbij trippelden. De regendruppels die in het water vielen creërden een mooi golvend effect. Shine werd ondertussen ook wel geïrriteerd door de druppels die landden op zijn neus. Ze waren eindelijk voorbij het meer getrippeld en hier kwam het stukje met de sprongen dan maar. Shine hoopte maar dat zijn zij niet zou prikken gedurende het springen.

Eindelijk kwamen ze bij de richel aan. Crow wilde eerst zijn neefje voorlaten gaan. Ondanks de regen die steeds harder begon te vallen was de zwarte Cave guard geen fan van onnodig nat worden. Vast iets wat elke kat wel had. Zijn groene blik gleed even over Shine heen. Met een mond vol prooi kon hij moeilijk iets uit brengen, maar om meer duidelijk te maken dat de Zwart/witte To Be eerst mocht gaan deed de zwarte kater een stap achteruit en wees met zijn staart naar de richel.

De zwart-witte to-be bekeek zijn neef terwijl hij een stapje achteruit deed. Waarschijnlijk moest hij als eerstes gaan. Voorzichtig maakte hij kleine sprongetjes over de richel. Ze waren nu zo dichtbij, en Shine zou zo blij zijn als ze eindelijk aankwamen aan de droge, veilige grot om uit te rusten. Natuurlijk moesten ze eerst nog deze richel af, en terwijl dat hij dat deed, slipte hij wel een beetje door de natheid van de regen, maar het was niet zo erg.

Gelukkig begreep zijn neefje dat hij als eerste mocht gaan en Crow sprong direct achter hem aan wanneer Shine naar de volgende plek toe gesprongen was. Heel even bestierf hij het toen de zwarte cave guard zag dat de kleine zwart/witte kater wat weg slipte, maar bleef gelukkig toch nog net op zijn poten staan. Crow gromde door de prooi heen en sprong achter zijn neefje aan de grot in en probeerde hem naar binnen te duwen weg van de opening. Straks ging het als nog fout...

Shine voelde wat geduw. Eindelijk waren ze de grot in gekomen. Maar hij kon in de ogen van Crow wel zien dat er nog iets slechts moest gebeuren. De zwart-witte to-be hoorde wat gedonder en dan zag dan een felle flits. Ugh. Donderstorm., dacht hij maar. Maar dat was toch niet erg... Of was het een teken? , dacht hij. Shine liet het maar zo. Eventjes trippelde hij wat verder vooruit en keek dan weer om naar zijn neef. Het ergste was misschien nog niet eens gekomen...

Gelukkig liep zijn neefje een paar stappen door voor hij naar Crow keek. Deze was gewoon bezorgd over Shine en was blij dat ze niet nog buiten waren geweest toen het noodweer los barsten. Met een paar sprongen kon Crow de gevangen prooi van zijn neefje op de stapel verse prooi leggen voor hij weer terug naar Shine sprong. 'Zo en jij gaat nu onmiddellijk naar Starteller. Ik wil er zeker van zijn dat het niet meer is dan dat het op het oog lijkt.' miauwde Crow bezorgd en hij raakte het neusje van zijn neefje hopelijk even aan. Voor hij zich weer terug trok en half omdraaide om te zien of Shine wel naar de healer zou gaan?

Onderwerp: Re: The Shine and the crow wo 1 apr 2020 - 14:00

Een onbekend geluid klinkt vanaf de waterval. Was dat prooi? Of misschien iets veel minder leuks. Maar een manier om er achter te komen nietwaar?

Onderwerp: Re: The Shine and the crow vr 3 apr 2020 - 13:12

Shine keek naar zijn neef en knikte. Zijn linkerzij prikte heel erg en hij had nog steeds moeite met zijn achterpoot. Hij ging eerst naar zijn slaapplekje en legde daar het glimmend ding neer. Eindelijk was hij verlost van de vieze smaak, het werd maar tijd ook. Voordat de zwart-witte to-be zou kunnen neerliggen, moest hij eerst nog naar de Healer gaan. Dus al wankelend zocht Shine naar de healer.

Maar toen rook hij iets. Het rook niet zo bekend, maar toch ging hij een kijkje nemen. Een groot, bruin ding. Een bever?, vroeg de to-be zich af. Dat kwam niet dagelijks in beeld. Wat zou het hier doen? Is het gevaarlijk? Shine kon zich niet herinneren dat er ooit een bever was. Hij zette een paar stappen naar achter, want misschien was het wel gevaarlijk. Hij gromde maar eens.

Onderwerp: Re: The Shine and the crow