We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Met een geamuseerde blik keek ze neer op de wanorde beneden in het kamp. Sinds dat Sinclaw hier aan was gesteld als commander, was de spanning tussen alle leden haast tastbaar. Cyren zag geen schaamte in het toegeven dat ze dit heerlijk vond, al het leven dat zo in de brouwerij was gegooid. Dit was niet de eerste keer dat twee jonge katten elkaar in de haren waren gevlogen, maar wel de eerste keer dat ze er front row seats voor had. De poes was eerder op het dak van een van de schuren geklommen en was daar nu rustig haar muis aan het oppeuzelen terwijl ze toekeek hoe het gevecht onder haar uitspeelde.
De Elite was meteen helemaal in de war toen hun geliefde en gevreesde leider Sinclaw had aangesteld als zijn nieuwe commander. Alsof het al niet erg genoeg was dat die stomme clankatten hun groep joinde. Al was het wel iets goeds, want het betekende dat ze het inzagen dat hun clans niet goed waren, dat er verandering in moest komen die alleen de Elite hen kon brengen. Dit was nu al de tweede keer echter dat een boskat een commander werd. Was dat de eis die ze stelden? Dat ze informatie zouden geven in ruil voor het commanderschap? Het was vies in haar ogen. Maar goed, bemoeien ermee deed ze dan weer niet, want het was niks voor haar om zich er tussen te duwen. Ze was niet zo dom om dat te doen, een young one die zich ermee ging bemoeien? Laat haar niet lachen. Haar vader had het wel gedaan, die was wel zo’n idioot. Door zo’n idiote actie had hij immers ook het leiderschap gekregen. Het was een keer apart dat ze gescheiden was van haar broer, maar ja, so be it. Hij had iets anders om te doen. Met een muis liep ze naar Cyren, een poes waar ze grotendeels was opgegroeid. Ze plofte neer naast de poes zonder ook maar iets te zeggen. ”Those idiots back at it again?” Sprak ze met een diepe zucht tegen de witte poes, waarna ze haar lippen even likte. Ze kon er niet goed tegen, maar goed, het was niet haar probleem.
Cyren
Member
. 50 Actief Death is a girl and she's only one dance away
Onderwerp: Re: chitter chatter zo 29 dec 2019 - 13:46
Haar oor trok lichtelijk verbaasd, Sigrún zonder haar broer was een vreemd zicht. Meestal leken de twee aan elkaar verbonden als een moeder aan diens pasgeboren kind. Cyren kende beter dan menig ander de liefde die tussen siblings hing, ondanks haar wat afstandelijke natuur voelde ze dezelfde genegenheid tegenover haar eigen zusje. Nam niet weg dat ze er geen problemen mee had om soms periodes gescheiden van elkaar te zijn. Bij de twee wit-rode katten leek dat niet het geval, wat Cyren geamuseerd opmerkte. "When aren't they," sprak ze met lichte spot in haar stem, een zacht lachje ontsnapte. Ze was hier opgegroeid met zowel Sigrún als haar broer, al had ze altijd voorkeur gehad voor de zus van de twee. "My theory is that testosteron damages the mind," grapte ze geamuseerd en likte de muis van haar lippen af.
De poes leek wel ietwat verbaasd toen ze naast de andere poes kwam liggen. Ze wist niet zeker waarom, maar ze kon wel een aantal redenen bedenken waarom de poes misschien wel iets verbaasd kon zijn. De eerste kon zijn omdat ze niet eens zó close waren, maar goed dat hoefde niet persé een reden te zijn waarom ze verbaasd hoefde te zijn. Ze waren immers met z’n drieën hier opgegroeid in de elite, waarbij Cyren wel iets later bij de elite was gekomen. Cyren was namelijk niet hier in de elite geboren, zoals zij en Snorri wel waren. Maar toch hadden ze grotendeels hun kittentijd met elkaar gespendeerd in de tweede schuur. En ze had er niks op tegen, maar echte vrienden waren ze nog niet geworden. De tweede reden waarom de poes verbaasd kon zijn was het feit dat ze zonder haar broer was, iets wat niet zo vaak gebeurde. Maar goed ondanks dat ze meestal onafscheidelijk waren, betekende het niet dat ze nooit zonder elkaar waren. Ook zij vond het soms fijn om een beetje lucht te krijgen en dat gebeurde vooral als ze moesten trainen. ”When aren’t they,” klonk er met lichte spot in de stem van haar witte leeftijdsgenoot. Een lachje ontsnapte de poes naast haar ook nog, waarop ze met een grijns naar de poes keek. Ja, het gebeurde vaak zat dat er weer twee elkaar de haren in vlogen, iets wat zij zoveel mogelijk vermeed omdat ze puur het nut er niet van in zag. ”My theory is that testosteron damages the mind,” klonk er geamuseerd van de poes af, waarop ze niet kon laten om even te grinniken op de woorden van de poes. Het zou haar heel eerlijk niets verbazen, meestal waren het katers die elkaar de haren in vlogen, poezen deden het met woorden. ”That’s a good theory, I bet that it wouldn’t be long before Snorri would follow the same example.” Sprak ze geamuseerd tegen de witte poes terwijl ze even haar rode pluizige staart om zichzelf heen sloeg. Haar broer was ook wel zo’n idioot die een gevecht zou gaan uitlokken, vooral omdat hij zo uitgesproken was en niets anders geloofde dan zijn eigen mening. ”Good thing we don’t have that, we need some smart cats in the elite.” Sprak ze met een grijnsje richting de poes, waarna ze weer een hap nam van het muisje die voor haar lag.
Cyren
Member
. 50 Actief Death is a girl and she's only one dance away
Onderwerp: Re: chitter chatter di 31 dec 2019 - 20:17
Katers bestonden. Daar bleef het bij. Cyren zou ze niet een onnodig groot belang toeschrijven, voornamelijk gevallen zoals de twee jonge tom-cats die inmiddels elkaars bloed trokken. Cobra was een uitzondering, hij leek vrij capabel. Toch had de witte she-cat een zeker ontzag voor Sinclaw, omdat zij ieder uiteindelijk om haar poot wisten te binden. Dat zou zij later ook kunnen. "Are you positive it hasn't happened already?" grapte ze geamuseerd, benieuwd of het Sigrùn tegen de haren in zou strijken wanneer ze een opmerking over haar broer maakte, al was het slechts grappend. "That's for sure. I have to give it to Sinclaw too, that forest kitty seems to thrive around here," ze draaide haar kop lichtelijk om oogcontact te maken met haar gesprekspartner."Any thoughts on what she and Cobra may be planning? ze likte haar lippen. "I hope it's big"
De katers in de elite waren een probleem geval. Ze kon er zeker over mee praten, met Snorri, maar ook haar vader. Alleen een idioot zou een poes binnen de elite bezwangeren terwijl je op het doodslijstje stond van de Elite. Gelukkig was ze zelf een stuk slimmer dan haar vader, ze wist wanneer ze wel en wanneer ze niets iets moest doen. Het slimste op dit moment was om te bonden met Cyren, twee poezen samen konden erg sterk staan. Het leek haar alleen maar handig om nu al bondjes te smeden. Haar idiote broer zou het toch niet zo lang volhouden als Cyren, in haar ogen dan. Cyren leek haar ook een stuk slimmer dan haar broertje. Haar broertje zou vast net zoals haar vader zijn, want zij had de hersenen echt niet gekregen van de ander. ”Are you positive it hasn’t happened already?” klonk er geamuseerd van de poes af, nou daar had ze zeker een punt. ”Now you say it..” Sprak ze met een grijnsje op haar gezicht. Dit soort dingen kon ze prima hebben over haar broer, zolang het maar niet rechtuit was dat iemand haar broer beledigde -en dan lag het er nog aan waarover en of hij het verdiende- was het meestal wel goed voor haar. ”That’s for sure. I have to give it to Sinclaw too, that forest kitty seems to thrive around here,” Sprak de witte poes, waarna ze haar kopje naar haar toe draaide om hun ogen lichtjes te laten kruizen. ”That’s for sure. But most forest cats seem to thrive here.” Sprak ze tegen de poes, niet zeker wetende of ze het irritant vond of wel prima. Ze kon er niet echt een goede mening over voeren, slecht, dat wist ze ook wel. ”I mean, Thora was also a forest kitty and she was a commander as well.” Sprak ze terwijl ze haar blik weer focuste op de muis tussen haar poten. ”Any thoughts on what she and Cobra may be planning?” klonk er, waardoor ze even geamuseerd glimlachte en het bloed van haar witte snor af likte en naar de poes naast haar keek. ”I hope it’s big” Ze knikte even instemmend op de woorden van de witte poes, waarna ze naar de schuur verderop keek waar Cobra leefde. ”It will be big.” Sprak ze met een grijnsje op haar gezicht. En ze was er zeker klaar voor ook om te zien wat het was. Ze wist niet precies wat het zou worden, maar alles zou beter zijn dan de laatste plannen die de elite had geprobeerd uit te voeren, niet waar? ”I mean, there would be no other reason for Sinclaw to become immediately commander.” Sprak ze tegen de poes, dat betekende dat er iets in de planning zat aan te komen en ze was benieuwd wat ze hadden bedacht. ”I bet we’re going to get those forest kitty’s again.” De vorige keren kon ze niet helpen, maar dit keer? Dit keer kon ze helpen.
[/quote]
Cyren
Member
. 50 Actief Death is a girl and she's only one dance away
Onderwerp: Re: chitter chatter di 14 jan 2020 - 11:13
Half had ze verwacht een kwade blik te krijgen van de zus, maar kennelijk troffen de woorden over diens broer nog geen gevoelige snaren. Goed, het had geen zin nodeloos je sibling te beschermen wanneer de waarheid anders lag. "Thora? She was barely our age and ran like the coward she was," toendertijd was ze nog vrij jong geweest en had zich pas bij de elite gevoegd. Toch stond het verhaal haar helder bij. "I wonder if the same will come to Sinclaw, I feel like she has more balls than that," sprak ze geamuseerd, waarbij haar snorharen lichtelijk trilden. Dit was een interessant gesprek, enkel voor hun oren bestemd. Beneden werd er nog altijd gevochten en Cyren wist met zekerheid te zeggen dat die katers geen lange levensspan hadden. Zij wel. Geweld bracht enkel macht een voorspoed wanneer je wist het op de juiste momenten te gebruiken. "Rumor has it the tabby tom that followed shortly after used to be Shadowclan's leader," haar blik ging af naar de rood-witte poes. "We'd better win it this time round, or Cobra will go down just like his pa did," afwachtend bleef ze Sigrún aankijken. Kort in dubio of ze haar zorgen zou delen. Anderzijds, wat zou Cobra of Sinclaw aan haar woorden hebben? "For some reason I fear the forest kitties might be playing a trick on us,"
Ze wist zelf ook wel prima dat ze haar broer niet bij alles moest gaan verdedigen. Dat was dom, vooral als het in de groep zoals de elite was. Daar moest hij zich ook in kunnen redden, ook zonder haar. Ze hield van haar broer hoor, maar het was niet slim om met iedereen ruzie te maken omdat haar broer een idioot was. De witte poes leek een beetje verbaasd te zijn met het feit dat ze Thora opnoemde. ”Thora? She was barely our age and ran like the coward she was,” klonk er van de poes af, waarop ze het niet kon laten om wel even instemmend te knikken op de woorden van de andere poes. Maar toch had ze hun leider dusdanig geinspireerd om commander te worden, dat doet niet zomaar iedere kat. ”I wonder if the same will come to Sinclaw, I feel like she has more balls than that,” Sprak Cyren geamuseerd, waarop Sig even lichtjes grijnzend naar de poes keek. ”I bet she’s leaving as well. Those forest cats will be homesick and leave the elite, they all did, didn’t they? I don’t see why Sinclaw would be any different.” Sprak ze met een lichte grinnik in haar stem. De meeste clankatten gaven het allemaal op om hier te blijven. Alleen de kittens die ontvoerd waren, groeiden uit tot goede members. Dus dat was wel positief, dat zouden ze misschien wel vaker moeten doen. Sowieso jonge katten in de elite brengen was altijd een goed idee. ”Rumor has it the tabby tom that followed shortly after used to be Shadowclan’s leader,” Haar snorharen trilden geamuseerd bij die woorden. Zagen die clankatten eindelijk dat het niets voor hen was? Zij konden het bos veel beter beheren dan dat zij deden. De echte sterke katten. ”We’d better win it this time round, or Cobra will go down just like his pa did,” Ze knikte even instemmend. En dan was het misschien niet alleen Cobra waarmee ze een probleem hadden, zonder een goede commander aan het roer was het misschien wel de verdoeming van de Elite. ”For some reason I fear the forest kitties might be playing a trick on us,” Ze likte haar lippen even af en knikte even kort. ”If they are, it could be the end of the Elite as we know it,” Sprak ze even terwijl ze naar de andere poes keek. Het was wel duidelijk dat ze op hun hoede moesten blijven voor wat er kon gaan gebeuren.
Cyren
Member
. 50 Actief Death is a girl and she's only one dance away
Onderwerp: Re: chitter chatter ma 23 maa 2020 - 0:33
Op zich kaartte Sigrún een goed punt aan. Tot dusverre had ze voornamelijk boskatten meegemaakt die uiteindelijk terug vluchtten naar hun oude gebruiken. Niet dat de ze dan ooit nog ergens geluk leken te vinden, ieder vond vrij vlot zijn dood. Toch, er waren uitzonderingen. Hellhound was hier een gerespecteerde kater en zijn bloed stroomde ook vanuit de bossen. Ook Lethal haar bloedlust leek niet minder dan wie dan ook. De vraag was of Sinclaw hier was voor haar eigen agenda, of was gedreven door het verlangen van een ander. "Who knows. Guess we'll just have to wait and see. She doesn't seem very homesick to me, though." de waarheid was dat het haar niet deerde. Of ze hier zou blijven of niet, een ander stond altijd klaar om de plek op zich te nemen. Zolang zij comfortabel kon blijven functioneren, mocht een kitten hier de leiding nemen. Voor nu was het slechts vermaak en speculaties. ”If they are, it could be the end of the Elite as we know it,” Sigrún sprak nogmaals de waarheid. "You might be right. Cobra doesn't strike me as a fool, hopefully he didn't make the same mistake as he did with Thora," een geeuw rolde over haar lippen en geamuseerd keek ze naar beneden, waar het gevecht inmiddels onderbroken was door een geïrriteerde member. "It won't be our end though," elite of niet, ze zou een manier vinden om te overleven. Sigrún ongetwijfeld ook.
Onderwerp: Re: chitter chatter do 30 apr 2020 - 22:55
What'cha gonna say? When we're standing top
Ze was nog een beetje on the fence over de poes die de elite had gejoined en meteen commander werd gemaakt. Het leek haar wel een echte powervrouw hoor en ze was echt al wel gevreesd in het kamp, maar het was ook een beetje.. tja, ze wist het niet zo goed. Het bleef een boskat. En de meesten faalden hier. Er waren een paar uitzonderingen hoor, maar de meesten konden de druk van de Elite niet aan en gingen ofwel dood, of werden verraders en werden vogelvrij verklaard. Het was nog spannend om te zien hoelang deze het zou gaan volhouden. Ergens wilde ze daar best wel een bet van gaan maken, maar als Sinclaw daarover zou gaan horen wist ze dat ze zou gaan hangen, dus dat ging ze echt niet riskeren hoor. ”Who knows. Guess we’ll just have to wait and see. She doesn’t seem very homesick to me, though.” klonk er van de witte poes af, waarop ze haar schouders op haalde. Meerdere katten hadden geen heimwee gehad, dat kwam later pas. ”Thora didn’t have homesick, she’s still gone though.” sprak ze ietwat simple tegen de andere poes. Ze richtte haar olijfgroene ogen naar het tafereel voor haar, de katers die nog steeds aan het vechten waren. Jongens waren jongens, konden ze niet ooit ophouden? Ze zag dat de ene de ander een aardige pets verkocht. Mental note om geen ruzie met die gast te maken. ”You might be right. Cobra doesn’t strike me as a fool, hopefully he didn’t make the same mistake as he did with Thora,” klonk er van Cyren af, waarna een gaap over haar lippen gleed. Een member was ondertussen naar de vechtende katers gelopen om er een eind aan te maken. ”It won’t be our end thought,” klonk er vervolgens van de poes af, waarop ze even instemmend knikte. Daar waren ze beide nog wel slim genoeg voor. Daarom dat ze beiden wel leken te klikken, voor hoever ze tot nu toe kon zien. Snorri zou wel idioot genoeg zijn om met de Elite neer te gaan, als Sigrún hem niet mee zou gaan sleuren tenminste. ”No, we’d be outta here before shit went down.” sprak ze met een lichte zwiep van haar staartpunt tegen de grond. Alleen de slimmen zouden overleven, zelfs als je zoveel spieren had, was het slimme altijd beter. ”How long ‘til they will be back at it again?” sprak ze met een geamuseerde glans in haar ogen terwijl ze naar de groep katers keek die alweer uit elkaar waren gegaan.
Onderwerp: chitter chatter 
vr 27 dec 2019 - 0:03
