We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Haar oogjes waterden een beetje toen ze de nursery uitliep, het kamp in. Normaal zou ze dat niet hebben gedaan, maar een paar kittens waren erg gemeen geweest toen ze had gevraagd of ze mee mocht spelen en nu wilde ze niet toezien hoe hun plezier hadden en om haar aan het lachen waren. Het kamp was misschien niet een veel betere plek, maar daar was ze tenminste nog nooit uitgelachen omdat ze niet goed was in een stom vechtspelletje. Waarom moest iedereen dat dan ook altijd spelen? Waarom niet verstoppertje of iets in die richting. Roughkit, of nee, nu Roughpaw wilde haar tenminste laten kiezen, maar Soundkit had dat toen niet gedurfd. Toen was het ook op een vechtspelletje uitgelopen, maar ze had haar aangemoedigd en geholpen en complimentjes gegeven. Toen had het witte poesje het leuk gevonden. Maar de kittens die haar daarnet hadden uitgelachen hadden alleen maar gemene dingen gezegd; dat ze niets kon, dat ze zo zou verliezen en het niet leuk was om met haar te spelen. Een klein snikje ontsnapte haar en gauw richtte ze haar oogjes op de grond, zodat niemand zou zien dat er tranen in stonden, en liep door. Ze wilde zo ver mogelijk als ze kon van de nursery weg, maar met dat als doel voor ogen had ze niet door dat ze nu een kamp vol met warriors in tuimelde. Of, wel, eerder dat ze nu tegen één warrior aan stootte. Soundkit had haar oogjes de hele weg nu op de grond gericht en dus had ze niet gezien dat er iemand midden in haar pad stond. Met een snelle pas was ze best hard tegen de kat aangebotst. Verschrikt sprong de kitten achteruit, oogjes groot en haartjes omhoog. Oh nee! "Sorry!" Bracht ze snel uit. Ze hoopte maar dat de kat niet boos zou zijn.
Onderwerp: Re: Stress me out zo 12 jan 2020 - 19:31
De jacht die ochtend was succesvol geweest. Hij was niet bang voor de dreiging van BloodClan. Hij was sterk zat, hij was echt zowat een bonk spieren. Hij was breed en slim. Hij pakte alles slim aan en daarbij zouden de meeste katten er waarschijnlijk niet eens naar omkijken als hij het loodje zou leggen. Zijn broer misschien en hij hoopte ook dat Acorndust hem zou missen als hij er niet meer zou zijn, maar voor de rest? Waren er weinig katten die zouden zeggen dat ze hem zouden missen. Hij was geen socializer. Hij was erg op zichzelf. Jagen tijdens sharing tongues zodat hij daar niet bij hoefde te zijn en als hij er al bij was lag hij aan de rand in zijn eentje. Altijd voordat andere katten wakker waren al weg zijn en gaan jagen, tijdens de piek slapen en dan 's avonds weer jagen. Dan had hij ook nog eens de minste kans om andere katten tegen te komen. Hij wist nooit wat hij moest zeggen, hij vond het veel te ongemakkelijk om echt te gaan praten tegen andere katten. Toen er echter een klein lichaampje tegen zijn poten op liep keek hij even verbaasd naar beneden, waar hij een klein wit lichaampje zag. Soundkit. Hij had haar nog nooit gesproken en hij kon ook niet een, twee, drie bedenken of hij überhaupt ooit een keer met een van haar ouders had gepraat. De kitten was achteruit gesprongen, haar witte vachtje helemaal opgezet en met grote ogen naar hem kijkend. Lag het aan hem of waren de oogjes wat natter dan de andere kittens? "Sorry!" klonk er van de kitten af. Normaal was hij slecht in socialiseren, maar er was iets met kittens. Hij zou nooit een type zijn voor kittens, maar.. hij vond ze geweldig. Hij hield van ze. Ze waren nog niet verpest, nog niet boos op alles in de wereld en het beste van alles misschien: ze waren eerlijk. Ze logen vrijwel nooit en als ze wel logen dan kon je dat met gemak merken. Volwassen katten waren daarin echt heel erg anders. "tis oké." sprak hij rustig tegen de jonge kitten. "Alles met jou ook oké?" vroeg hij vervolgens aan de jonge poes terwijl hij haar aan keek met zijn grijsblauwe ogen.
Onderwerp: Re: Stress me out ma 23 maa 2020 - 16:54
De witte kitten keek verward op toen hij haar vertelde dat het okay was. Maar ze was net tegen hem aangebotst? Was hij daar dan niet boos om? Vond hij haar niet irritant? Nee, hij vroeg juist of alles met haar ook oké was? Ze schudde zachtjes haar kopje. Nee, ze was niet oké. De andere kittens waren gemeen en ze zou nooit een apprentice kunnen worden als ze geen eens een vechtspelletje mee kon doen! ”De- de andere kittens waren gemeen en ze lachten me uit. O-omdat ik niet goed was in het vechtspelletje,” Snikte ze zachtjes. Ze wilde niet dat de andere kittens in de problemen kwamen, maar ze wilde ook niet liegen. En waarschijnlijk hadden de andere kittens gelijk. Ze zou altijd verliezen en het was niet leuk om met haar te spelen.
Onderwerp: Stress me out 
wo 1 jan 2020 - 21:09
