Faith, Hope and Love [Stagstorm]

What good is power if you cannot protect the ones you love?

De sneeuw kraakte onder zijn poten, als hij even snel zou kijken zou hij gedacht hebben dat hij geen poten meer had. Voor een moment stopte hij met lopen om de sneeuw nader te inspecteren, de kou die in zijn pootkussentjes beet voelde onaangenaam maar veel kon hij er niet aan veranderen. Met een korte snelle beweging van zijn staart draafde hij door totdat hij de Heatherfields naderde en hij liet het landschap langzaam aan zich voorbij gaan. Hier zo buiten het Camp voelde hij de vrijheid waar hij zo van hield, en met hem vele andere WindClan katten. Het was inmiddels al een poosje geleden dat hij en Stagstorm een relatie hadden gekregen maar het belangrijkste “Ik hou van jou” had Stagstorm nog niet gezegd, ook was het nog geen algemene kennis binnen de Clan dat ze een relatie hadden. Nerveus trok hij even met zijn oren, wat zouden zijn kinderen hiervan vinden? Hij zou het ze toch moeten vertellen, het was iets wat hij niet langer geheim wilde houden ook. Zijn kop draaide naar links zonder dat hij het bewust gedaan had en daar zag hij hem staan. Stagstorm. Een warme glimlach kwam op zijn gelaat en hij liep naar zijn mate toe en spon zacht toen hij hem begroette. “Hey” murmelde hij zacht en licht blozend.

you're a weapon and weapons

don't weep

Misschien was de liefde iets waar hij niet goed in was. Hij had de kater waar hij op dat moment samen mee was had hij altijd al wel leuk gevonden, maar houden van was een groot vraagteken voor hem. Wanneer ze samen waren leek het alsof het klopte, alsof alles ineens bij elkaar paste en zijn leven een doel had. Zonder Stallionstar had niks meer een doel gehad en voelde hij zich nutteloos. Alsof hij er alleen was om de zuurstof op te maken en te wachten totdat de dood er was voor hem. Zijn goud gekleurde ogen waren gesloten terwijl de wind zijn vacht voorzichtig streelde en er rolde een zucht over zijn lippen. Het was alsof er een last van zijn schouders gegleden was nadat hij zijn mate verteld had over zijn ouders, maar daar kreeg hij een hoop onzekerheid voor terug. Eerst kon hij de kater op een afstandje houden door de muren die hij om zich heen had gebouwd telkens weer op te bouwen, de dikke muren waren bijna niet te doorbreken, maar nu stond hij binnen die voorzichtig opgebouwde muren waar een kleine en gebroken Stagstorm zich schuilhield. De kater draaide zijn kop toen hij de stem van de gevlekte kater hoorde en opende zijn ogen. ”Hey,” bromde hij zacht en duwde zijn kop even tegen zijn wang.

tag: stallion

∎ ◣ ◥

What good is power if you cannot protect the ones you love?

Hij voelde hoe zijn snuit warmer werd en warmer en zou bijna zweren dat als hij kon zien zoals sommige andere dieren hij de warmte zou uitstralen. Diep inhaleerde de gevlekte kater de geur van zijn mate, de frisse geur van pijnboom vulde zijn neus en een diepe ontspannende zucht rolde over zijn lippen. "Wat denk je Stag? Zullen we het mijn ouders vertellen?" miauwde hij terwijl hij zijn kop iets terug trok om in de gouden ogen te kunnen kijken. "Is onze relatie daar klaar voor?" miauwde hij iets zachter en hij kantelde zijn brede kop even vragend. Misschien wilde Stagstorm nog even wachten met deze bom droppen.

you're a weapon and weapons

don't weep

”Wat denk je stag? Zullen we het mijn ouders vertellen?” Vroeg zijn mate en zijn hart zat ineens in zijn keel. ”Als je dat wilt,” mompelde hij en keek hem aan in smaragd groene ogen. Even draaide hij zijn kop weg van de kater en liet zijn blik over de horizon glijden met de tweede zucht. ”Is onze relatie daar klaar voor?” Stagstorm trok met een oor en knikte met een schouderophaal. Als het een kater met een poes was geweest, of Stallion en Shattered, was het vast eerder bekend gemaakt. Door zijn eigen gedachten moest hij zijn kaken op elkaar klemmen. Met nagels die de grond in boorde keek hij zijn mate weer aan en glimlachte bijna naar hem. ”Vast wel. Hoe zit het met Gorse en de rest”

tag: stallion

∎ ◣ ◥

What good is power if you cannot protect the ones you love?

”Vast wel. Hoe zit het met Gorse en de rest?” hoorde hij Stagstorm vragen en hij ademde scherp in. "Ik weet nog niet goed hoe ik het hen moet vertellen. Misschien dat ik eerst kijk hoe mijn ouders reageren?" miauwde hij vragend tegen zichzelf meer dan tegen Stagstorm. Hij keek op uit zijn overpeinzingen in de gele troostende ogen van zijn mate en zuchtte. "Ik heb alleen geen idee hoe ze het gaan opnemen.. En ik wil mijn kinderen niet nog meer pijnigen" miauwde hij zacht en keek toen weg naar het landschap, alles om even aan een onderzoekende blik te ontwijken.

you're a weapon and weapons

don't weep

Aan de ene kant wilde de kater het dolgraag aan de ouders van zijn mate vertellen, aan hun kinderen en aan de clan, maar aan de andere kant waren er zoveel dingen die hij niet uit zijn kop kreeg dat het naar zijn idee een steeds slechter idee begon te worden. ”Ik weet nog niet goed hoe ik het hen moet vertellen. Misschien dat ik eerst kijk hoe mijn ouders reageren?" Het voelde verkeerd om zoiets groots van zijn zoon te houden, maar toch knikte hij. ”Prima.” De gestreepte kater draaide zijn kop weg van de ander en sloeg zijn staart om zijn poten. ”Ik heb alleen geen idee hoe ze het gaan opnemen.. En ik wil mijn kinderen niet nog meer pijnigen" De kater bromde iets, maar veel meer dan een ‘hmm’ was het niet. Als hij het eerst aan zijn ouders wilde vertellen dan was dat prima.

tag: stallion

∎ ◣ ◥

What good is power if you cannot protect the ones you love?

Hij was zeker van zijn gevoelens voor Stagstorm maar het vertellen van dit nieuws was een delicaat iets. Iets wat juist gedaan moest worden zodat andere katten er geen probleem van zouden maken. Stagstorm was een gerespecteerd Warrior en hij had wel eens poezen naar zijn mate zien kijken. Echter als hij nu een kat ook maar een beetje op zo'n manier zag kijken moest hij moeite doen niet tussen de kat en Stagstorm in te gaan staan en te blazen. "Prima" hoorde hij Stagstorm zeggen en hij keek om en zag dat de kater zijn staart over zijn poten had geslagen. Stil schoof hij een stukje de kant van Stagstorm op en keek hem toen vragend aan. "En Skunkpaw?" vroeg hij.

you're a weapon and weapons

don't weep

Zijn gouden ogen waren weer gericht op de kater naast hem, maar met het beetje licht wat in zijn ogen scheen leken ze bijna helderder van kleur. ”En Skunkpaw?” Het was een vraag die eraan zat te komen maar dat betekende niet dat hij er graag op wilde antwoorden. ”Dat zie ik later wel.” Hoe hij zijn zoon had opgevoed was iets waar hij geen kritiek op waardeerde, maar dat kwam misschien alleen omdat Skunk zijn enige zoon was en hij zo graag een goede vader wilde zijn voor de apprentice. ”Jou kinderen zijn nu het grootste aandachtspunt.” De muren waren zonder het echt door te hebben weer omhoog geslopen als vorst die het gras lieten knisperen onder je poten. Stallionstar was dichterbij komen zitten, maar waar hij een minuut eerder tegen zijn mate aan was gaan zitten bewoog hij geen spier. Hij was niet boos, maar zijn gedachten raasde honderd kilometer per uur terwijl het voelde alsof hij vastgeplakt zat op de rug van een schildpad om de race bij te houden.

tag: stallion

∎ ◣ ◥

What good is power if you cannot protect the ones you love?

Hij kantelde zijn kop een stukje maar het leek alsof Stagstorm ver weg was uit de huidige wereld. Zuchtend keek hij toen weer naar het gras voor zijn poten, het was fijn dat Stagstorm het zo goed voor had met zijn kinderen maar hij wist zelf niet eens hoe hij dit nieuws moest brengen. En wat dat betrof kon hij het eigenlijk aan geen enkele kat vragen. Geen een kat had alle wijsheid in pacht en hij al zeker niet. “Ik wil het hen samen met jou vertellen. De fout het alleen te doen heb ik al eens gemaakt” miauwde hij met een snortend geluid zoals een paard dat kon doen. “Als ik iets voor jou kan betekenen met Skunk moet je het me zeggen. Kom, laten we mijn ouders maar gaan zoeken” miauwde hij met lood in zijn poten. Het zou geen gemakkelijk iets zijn om te vertellen maar als hij zijn ouders ook maar een beetje kon inschatten zouden ze Stagstorm met open poten ontvangen.

Ze hadden een prima jacht gehad. Zeker niet zoveel prooien gevangen als ze in greenleaf zouden doen, maar voor leafbare was dit prima. Breezesong kon niet wachten om terug te keren naar het kamp en het op de prooistapel te leggen. En zelf ook wat te nemen, want haar maagje begon toch zachtjes wat te knorren.
Ze draaide zich om naar haar mate Swiftcloud om voor te stellen om hun prooi op te halen en terug te keren naar het kamp, maar geluiden naast haar maakte haar weer omdraaien. Ze zag haar zoon samen met Stagstorm naar hen toe lopen. Ze had hen wel vaker samen gezien. Zo te zien hadden ze een goede vriendschap, wat ze natuurlijk helemaal top vond. Ze vond het fijn dat Stallionstar nog een goede vriend erbij had, want dat kon hij wel gebruiken. Ze glimlachte naar hen en knikte ter begroeting. 'Hallo daar.'

<3

Hij hijgde nog lichtjes na. Zijn lichte, maar warme crème kleurige vacht was net iets roder getint aan zijn gebroken snuit. Hij probeerde de rest eraf te wassen toen zijn vrouw een beweging maakte dat zijn aandacht trok. Hij was iets ouder en al lang samen met haar, dus wist hij perfect was het betekende. Swiftcloud sprong dan ook recht, klaar om de gevangen prooien op te halen. Geluid vulde zijn oren waardoor hij van gedachten veranderde en hij was niet alleen. Ah. Het was zijn zoon en Stagstorm, een gewaardeerde warrior in de clan. Hij knikte hun beleefd toen en ging naast Breezesong zitten. Zijn blik ging even over haar bibs. Hij slikte en duwde zijn schouder even tegen de hare. Zijn hart bonsde in zijn oren, tja soms kon een man wel genieten van de prachtigste poes van alle clans.

you're a weapon and weapons

don't weep

Met zijn wenkbrauwen die samengeknepen waren tot een frons liet hij zijn gedachten de vrije loop. Het was iets wat hij niet vaak liet gebeuren omdat hij wist dat hij dan teveel zou denken, maar op dat moment leek het een logisch iets. ”Ik wil het samen met jou vertellen.” Sprak zijn mate, maar het klonk alsof Stagstorm met zijn kop onderwater zat. ”De fout het alleen te doen heb ik al eens gemaakt” vervolgde hij en hij maakte zijn naam waar door het geluid wat hij daarna maakte. ”Als ik iets voor jou kan betekenen met Skunk moet je het me zeggen. Kom, laten we mijn ouders maar gaan zoeken” De gestreepte kater knikte en trok een mondhoek op tot een bedankje, maar hij wist al dat hij het alleen zou doen. Hij moest gewoon een goed moment zoeken om het hem te vertellen zonder te denken aan de slechte dingen die zouden kunnen gebeuren. ”Moet dat echt” bromde de kater als een kitten die niet meer gewassen wilde worden, maar volgde zijn mate met een zucht.

De enige gedachte die door Stagstorm zijn kop leek te gaan was de vraag of Stallionstar bij hem zou blijven als zijn ouders het niet zouden goedkeuren. Het kon hem vrij weinig schelen wat andere meestal van hem dachten, maar als de ouders van zijn mate hem niet geschikt zouden vinden voor hun zoon dan wist hij niet of de gevlekte kater zou blijven. Onzeker vouwde de kater zijn oren naar achter toen ze naar zijn mening veel te snel de twee katten hadden gevonden die ze zochten. ”Hallo daar” glimlachte Breezezong naar hun. ”Breezesong, Swiftcloud” bromde de kater met een knik en ging langzaam zitten toen het loodzware gevoel in zijn poten en borstkas teveel werd.

tag: breeze, swift, stallion

∎ ◣ ◥

What good is power if you cannot protect the ones you love?

Een deel van de gevlekte kater hoopte dat hij zijn ouders niet zou kunnen vinden. Maar alsof hij nog altijd vast zat aan zijn moeder als een kitten die niet geboren was vonden ze elkaar al snel. 'Hallo daar.' miauwde zijn moeder en hij slikte even. "Hey mam, hey pap" miauwde hij en keek even opzij naar Stagstorm die bijna net zo nerveus leek als een konijn dat op het punt stond gegrepen te worden. Toen Stagstorm's kont de grond raakte zette hij snel een poot op de staart van de gestreepte kater zodat die niet opeens ervandoor kon racen.

Zijn groene ogen gingen naar die van zijn moeder en naar die van zijn vader en met een diepe ademhaling probeerde hij de woorden te vormen. Echter was het enige wat over zijn lippen kwam warme lucht. Hij ademde opnieuw een keer diep in en slikte toen hoorbaar en hij wierp nog even snel een scherpe blik naar Stagstorm "Laat me niet in de steek" sprak zijn groene blik voordat hij de woorden over zijn lippen voelde gaan als water over een waterval. "Stagstorm en ik zijn mates geworden" miauwde hij soepeler dan hij verwacht had. Een deel van hem riep hem toe dat hij dit nooit had mogen toegeven aan zijn ouders en het geheim had moeten houden, een ander deel in hem zei hem dat hij het juiste deed door dit te delen. Hij was bang voor de reactie van zijn ouders, wat zouden zij ervan vinden? Wat angstig keek hij naar zijn moeder en toen naar zijn vader. "We houden van elkaar" prevelde hij toen zacht en wierp een liefdevolle blik op Stagstorm.

Breezesong glimlachte even naar haar mate toen deze tegen haar schouder aanbotste. Ze richtte daarna haar blauwe ogen weer op de twee jongere katers. Ze waren zo te zien erg nerveus over iets. Ze was benieuwd waar het over ging. Als er echt iets aan de hand was geweest dan had ze dat nu al wel gehoord, concludeerde ze. Dus wat er aan zat te komen moest iets anders zijn. Maar wat...
Ze merkte hoe Stallionstar zijn poot op de staart van de bruine kater zette. Hij gaf hem een blik... Ach.. Ergens voelde ze al wat er aan kwam. Ze glimlachte naar haar zoon, een glimlach die moest zeggen dat het allemaal oké was, dat hij altijd bij hen terecht kan.

'Stagstorm en ik zijn mates geworden,' miauwde Stallionstar vervolgens. Ze was aan het liegen als ze zei dat het niet als verassing kwam. Ze had het niet verwacht, eerst. Maar hoe de twee met elkaar omgingen de laatste tijd. Het viel allemaal op z'n plek. De blik die haar zoon Stagstorm vervolgens gaf, gevolgd door de bekentenis dat ze van elkaar houden zette alles nog meer op z'n plek.
Breezesong glimlachte naar de twee katers. 'Dat is geweldig nieuws, ik ben blij voor jullie,' miauwde ze en ze knikte hen langzaam toe.

Onderwerp: Re: Faith, Hope and Love [Stagstorm]