The right way Around

Heatherfields was weer een tijdje terug in WindClan bezit nu, maar erg veel was de zwarte kater er nog niet geweest. Toch was hij blij terwijl hij door het lange gras sloop. De open vlaktes waren nog steeds zijn favoriete gebied om te zien, maar de Heatherfields waren ook een top plek, zeker om te jagen.
Stilletjes sloop Shadefeather door het hoge gras. Zijn bekje was een beetje open zodat hij de geuren beter kon ruiken. Hij had muis opgepikt en was nu op weg naar de bron van de lekkere geur. Het duurde niet lang voordat hij de muis gelokaliseerd had en na een wiebel met zijn kont en een mooie sprong had hij hem ook tussen zijn tanden geklemd gekregen. Zo, dat was nog eens mooi gelukt.

+ Stagstorm

Shadefeather besloot nog wat langer te jagen, dus moest hij zijn vangst onder de aarde bewaren. Met wat moeite had hij uiteindelijk een mooi gat gegraven. De grond was hard geworden door het winterse weer, maar het was gelukt. Tevreden schoof hij de losgemaakte aarde over de muis heen. Daarna stak hij zijn neus weer in de lucht, op zoek naar een goede richting voor prooi. Maar in plaats van prooi ving hij de geur van zijn Clanmate Stagstorm op. Oeh, misschien zou hij samen met hem willen jagen!
Op een drafje trippelde de kater naar de ander toe. 'Hey Stagstorm,' begroette hij hem. 'Ik neem aan dat je hier ook voor de jacht bent? We kunnen samen jagen als je wil,' stelde hij voor met een glimlach.

Hij had verwacht dat de ander zijn verzoek wel zou accepteren. Dat deden de meeste overigens. Maar Stagstorm had er blijkbaar geen zin in. De bruine kater schudde zijn kop en bromde een nee. Nee? Shadefeather keek hem verbaasd aan, even niet wetend hoe hij hierop moest reageren.
'Uhm... Oké...' begon hij twijfelend voordat hij de kater even goed aankeek. Misschien was er iets? 'Is er iets? Je kan me het vertellen, als je wil natuurlijk..' Hij en Stagstorm waren niet close, maar Shadefeather stond voor iedereen in de Clan klaar.

'Er is niks,' gromde de ander. Shadefeather was nog meer verbaasd door de toon die Stagstorm aangeslagen had. Had hij nou gegromd naar hem? Het ging echt niet zo goed, bedacht hij. En hij wilde er graag voor de ander zijn, zoals hij er is voor Stallionstar en anderen.
'Weet je het zeker?' vroeg hij en voorzichtig zette hij een stapje dichterbij. 'Ik vertel het aan niemand door hoor, als je dat soms denkt. Ik wil er graag voor je zijn, Stagstorm.'

Achteraf gezien wist hij wel een beetje dat hij dom bezig was. De kater maakte al waarschuwende geluiden, maar Shade wilde zeker weten dat hij wist dat hij er voor hem was. Maar deze keer was de bezorgdheid niet gewaardeerd, totaal niet. De bruine kater gromde nogmaals dat hij niks van hem wilde en plots kreeg hij een harde tik tegen zijn kop.
Shadefeather was met stomheid geslagen. Geschrokken zette hij een paar passen achteruit. Die tik deed pijn en hij vond het vooral onterecht. 'Hey!' miauwde hij verontwaardigd nadat hij van de eerste schrik bekomen was. 'Waar was dat voor nodig?? Ik probeerde alleen te helpen!' Zijn staart zwiepte heen en weer, totaal niet blij met deze plotse handelingen van de ander.

'Volgende keer hou je je neus uit mijn zaken, Shadefeather,' gromde Stagstorm. Shadefeather kon hem alleen maar vol verbazing en verontwaardigd aankijken. Net als de kater tegenover hem stond zijn vacht overeind, maar hij was veel minder groot dan Stagstorm en hij had ook een kortere vacht. Hij leunde automatisch wat naar achteren maar zorgde ervoor dat hij niet nog een stap naar achteren zette.
Voordat hij kon reageren kwam opeens de geur van Stallionstar zijn neus binnen, gevolgd door de kat zelf. 'Wat heeft dit te betekenen?' eiste hij, zijn ogen fonkelde gevaarlijk. Shadefeather boog gelijk wat in elkaar, zijn oren schuin naast zijn kop. Hij wilde hem niet boos maken. Dit was nou net wat hij ook probeerde te vermijden, de onderlinge ruzies binnen de Clan. Nu was hij er zelf een deel van. Mooi dit.
Stagstorm zei al dat er niks was, maar er was wel degelijk iets. Vroeger zou Shadefeather niks durven zeggen, maar hij voelde toch enige drang om het voor zichzelf op te nemen. 'Ik probeerde Stagstorm alleen maar te helpen, maar hij liet merken dat hij dat niet echt waardeerde.. Met een tik.' Zijn stem klonk iets scherper dan bedoelt was terwijl hij naar de bruine kater keek, maar nog altijd wat in elkaar gedoken voor Stallionstar.

Stallionstar draaide naar Stagstorm en vroeg waarom. De bruine kater gaf geen antwoord, maar sloeg alleen met zijn staart en gromde wat. Tja, Shadefeather zou ook wel willen weten waarom. Misschien had hij de hinten van de kater niet goed op weten te vangen, maar dat vond hij geen reden om hem een tik te verkopen. Gewoon zeggen dat hij zijn hulp niet nodig had was voldoende toch?
Stallionstar draaide weer naar hem toe. 'Waar had hij hulp bij nodig?' vroeg hij. Shadefeather haalde zijn schouders op. 'Het leek alsof er iets was en ik wilde hem alleen maar helpen met voor hem te zijn. Hem te laten weten dat hij me dingen kan toevertrouwen. Ik ga ze heus niet doorvertellen of zo,' antwoordde hij. Stallion wist zelf ook dat hij dat niet deed, maar Stagstorm blijkbaar nog niet of zo.

Het was zeker niet zijn bedoeling geweest dat het allemaal op dit zou leiden. Hij wilde Stagstorm helpen en hoewel hij misschien niet zo tactisch was geweest vond hij het zeker niet leuk dat hij een tik op zijn kop gekregen had. Dat was niet de manier hoe je met Clangenoten omgaat, vond hij. Gelukkig vond Stallionstar dat ook en de kater boog even dankbaar zijn kop naar hem toen duidelijk werd dat de Leader aan zijn kant stond en wist dat hij alleen maar probeerde te helpen. Dat vond hij toch wel fijn.
'Stagstorm, de volgende keer als iets je niet aanstaat loop dan weg. Clangenoten vallen we niet aan, dat stel ik al niet op prijs,' miauwde Stallionstar naar de bruine kater. Shadefeather was het er mee eens, maar hield zich stil. Hij wilde niet meer zout in de wond strooien. Stagstorm zei dat hij niet meer zou doen. Nou, laten we maar hopen dat dat zo was.
De Warrior zuchtte even. 'Het spijt me dat ik wat te ver ging. Volgende keer zal ik beter naar je luisteren,' miauwde Shadefeather vervolgens naar de ander. Hij vond dat een excuses vanuit Stag ook wel op zijn plaats was, maar hij wilde ook graag laten zien dat hij het helemaal niet kwaad bedoelt had.