ik ben eigenlijk met iets moeilijks bezig

Orchis had de ceremonie bijgewoond en had daarna terug willen gaan naar zijn nieuwe den. Hij was hard aan het werk om een hol voor hemzelf te graven maar toen hij weer voor zijn project stond liet hij een zucht klinken. Hij had geen zin om veder te werken en besloot zich weer dus om te draaien en terug naar het midden van het kamp te gaan. Hij keek toe hoe de nieuwe mentoren bezig waren met hun nieuwe young ones, hij dacht aan zichzelf en hoe hijzelf eigenlijk nooit in staat zou zijn om zelf iemand op te leiden. Hij had namelijk zijn aandoening en dat was al pittig zat om mee te leven hier in de Elite. Toch voelde hij zich redelijk nutteloos en dat was iets waar Orchis tegen aan liep. Hij wou namelijk geen nietsnut zijn en dacht elke dag en nacht over plannetjes om zichzelf van het eerste treetje van de trap naar de volgende te kunnen trekken. Een idee had zich dan de afgelopen dagen in zijn kop rondgespookt en hij vond dat het eens tijd werd om die plan ook in werking te zetten. Met zijn onverzorgde bemodderde vacht van het graven was hij naar Cobra gestapt en de zwarte tom had hem daarna uitgenodigd in zijn den nadat hij klaar was met de hondentanden te verdelen. Toen hij de laatste kat zag vertrekken was het zijn beurt. Met een kwispelend staartje kwam hij bij de deuringang van barn one en stak zijn snuit half naar binnen. ''Hallo,'' Kondigde hij zijn aanwezigheid aan en krabde met zijn achterpoot aan zijn roze halsband.

- Cobra