It seems about time for some real adventure [& Twistedkit]

Pumpkinkit was nog maar net wakker en rekte zich uit-ge-breid uit. "Oh, Starclan. Wat is dit toch een wonderschone morgen." Zuchtte ze met een glimlach op haar gezicht. In iemands anders mond zou dit misschien sarcastisch hebben geklonken, maar een zekere toon in Pumpkinkits stem maakte dat je zeker wist dat ze bloedserieus was. "Wat is vandaag toch een prachtige dag om op avontuur te gaan." Ze rolde zich over en bestudeerde de Nursery eens goed. Wie zou er met haar op avontuur willen, de wijde spannende wereld in?

It seems about time for some real adventure [& Twistedkit] Daz83kx-e8d904eb-2637-4961-a0e9-0eeb228f77f4.gif?token=eyJ0eXAiOiJKV1QiLCJhbGciOiJIUzI1NiJ9.eyJzdWIiOiJ1cm46YXBwOjdlMGQxODg5ODIyNjQzNzNhNWYwZDQxNWVhMGQyNmUwIiwiaXNzIjoidXJuOmFwcDo3ZTBkMTg4OTgyMjY0MzczYTVmMGQ0MTVlYTBkMjZlMCIsIm9iaiI6W1t7InBhdGgiOiJcL2ZcLzIzN2Y0ZDIyLTNhYzEtNDg3OS1iNDE5LWE4M2JkOTAzNTUyM1wvZGF6ODNreC1lOGQ5MDRlYi0yNjM3LTQ5NjEtYTBlOS0wZWViMjI4Zjc3ZjQuZ2lmIn1dXSwiYXVkIjpbInVybjpzZXJ2aWNlOmZpbGUuZG93bmxvYWQiXX0

Hij zou bijna een Apprentice worden, dat wist hij maar al te goed. Hij stond te popelen, te springen. Hij kon bijna niet wachten. Hij was zó benieuwd naar wie zijn mentor zou zijn! Hij wist al dat zijn vader hem niet zou trainen, al was hij daar best teleurgesteld van geweest. Maar hij had het leren accepteren. Als soort-van Leader kon je natuurlijk niet altijd alles tegelijk doen!
'Wat is vandaag toch een prachtige dag om op avontuur te gaan.' hoorde de kitten toen naast hem. De tabby keek geïnteresseerd op en glimlachte breed naar de rode kitten naast hem.
'Ik wil wel op avontuur, Pumpkinkit!' sprak hij enthousiast en hij sprong even op en neer.

Ze had de woorden nog maar een paar seconden uitgesproken en twee verschillend gekleurde ogen keken haar aan. De brede glimlach maakte dat Pumpkinkit de uitdrukking spiegelde en terug grijnsde, blij dat er iemand naar haar geluisterd had. Ze was verrast over het enthousiasme van Twistedkit, helemaal omdat zij vaak de hyped persoon was. 'Ik wil wel op avontuur, Pumpkinkit!' De kitten tegenover haar maakte even een sprongetje in de lucht en Pumpkinkit trippelde op haar pootjes, even enthousiast - of misschien wel enthousiaster - als haar nieuwe vriend. "Stel je eens voor hoe mooi de wereld wel niet is. Het is onze plicht, als avonturiers, om de wereld te ontdekken." Ze was er plechtig over, maar barstte daarna in giechelen uit.

Hij vond het leuk om te zien dat Pumpkinkit net zo enthousiast was als hij. Ze staken elkaar goed aan op deze manier. Op avontuur gaan was soms spannend, maar dat maakte niets uit! Hij zal zijn angsten wel overwinnen, en hoe beter dan met iemand??
'Stel je eens voor hoe mooi de wereld wel niet is. Het is onze plicht, als avonturiers, om de wereld te ontdekken,' sprak de rode kitten. Ze barstte vervolgens in giechelen uit, maar Twistedkit vond het de mooiste woorden die ooit gesproken waren. Hij snakte haast naar adem en keek haar met open bekje aan.
'Helemaal mee eens!' piepte hij en hij sprong naar voren, zijn borst vooruit, klaar om het avontuur aan te gaan. 'Laten we gaan!' En met grote, stevige passen trad hij naar voren, op weg naar het avontuur.