Oil on the fire

Het waren enkele dagen verstreken sinds Starteller terug was gekomen met haar healer naam en Skyteller overleden was. Hij had alles goed in de gaten gehouden en was op de zijlijn blijven staan toen hun nieuwe healer de tribe had toegesproken. Zijn groene ogen waren dan ook van Starteller naar haar kits gegleden en het had er naar uitgezien dat het nog steeds niet lekker liep daar. Golden wist dat hij hier de oorzaak van was, maar het was nog niet in hem opgekomen dat hij er ook iets aan zou kunnen doen. Het zag er immers niet naar uit dat kleine Rumble ooit nog zijn moeder zou kunnen vergeven. De gevlekte kater had alles door zijn hoofd heen laten gaan en besloten dat hij misschien maar eens met de drie rebels moest gaan praten. Immers waren ze nu op de leeftijd dat ze enigszins zouden snappen wat hij te vertellen had, toch? Ach ,wat maakte het ook uit. Hij wilde 't gewoon van zijn borst hebben, zodat hij door kon gaan met lolletjes trappen en zich geen zorgde hoefde te maken over de rest.
Golden wandelde in de richting van de grot en keek om zich heen. "Wren, Turtle, Rumble. Zouden jullie es met me mee willen komen?" vroeg hij op een kalme toon, toen hij de to-be's had gevonden. Daarna wenkte hij met zijn staart naar een van de meer afgelegen plekken van de grot, daar zouden ze rustig kunnen praten.

[+Turtle, Wren & Rumble (En Starteller als ze 't durft <3)]

Wren was zichzelf een beetje aanwezig aan het wassen in de to-be den met haar twee broers. Ze sprak nog steeds niet veel met Rumble. Ze was nog steeds boos op hem. Hij deed hun moeder zoveel pijn met zijn achterlijke gedrag. Maar hij bleef haar broer, dus ze tolereerde hem in haar omgeving. Ze legde haar kopje op haar poten en luisterde met een half oor wat de rest allemaal te kibbelen had. Totdat een vreemd gezicht opeens tevoorschijn kwam. Golden. Wat moest hij nou weer? Hij vroeg of ze met hem wee wilde komen. Hoezo? en waarom zijn allemaal? Ze kende deze kater niet eens echt. ‘Uhh.. oké?’ miauwde ze dan ook maar onzeker. Ja, ze wilde best weten wat hij te zeggen had. Het klonk zo wel mysterieus, dus ze kwam overeind en volgde de kater naar een rustig plekje in de grot. Daar keek ze met grote, nieuwsgierige ogen naar de gevlekte kater.

Hij was zijn vacht aan het wassen geweest toen plots een van de katers naar hem en zijn siblings toe was gekomen met de mededeling dat ze hem moesten volgen. Wat verward keek hij naar Wren en Rumble, maar die leken het besluit al te nemen om de kater te volgen. Zelf stond hij dan ook maar zo snel mogelijk op en liep achter zijn broer en zus aan. Ondertussen hield hij zijn blik op de kater gericht, afwachtende wat nou eigenlijk de bedoeling hiervan ging zijn. Moesten ze iets doen? Maar waarom dan precies hun drieën? Hij had werkelijk geen idee wat dit te betekenen kon hebben.