A great time for meeting strangers ain't it

Een koppige muis had de poes hierheen geleid en tot haar grootste spijt had ze deze moeten laten gaan toen het kleine knaagdiertje zijn holletje net voor de fourtrees was in gedoken. Normaal zou ze hem wel gevangen hebben, vertelde de poes haar schuldgevoel in de hoop dat deze terug zou trekken naar de hellhole waar hij vandaan kwam, maar helaas werkte deze techniek alleen in haar dromen. En daar stond ze dan, met legen poten en vol van schuldgevoel, tussen de vier grote bomen in. Fourtrees, de plek waar de vier clans grensde, een plek waar de poes, buiten vergaderingen om, eigenlijk nooit kwam. Ze wist namelijk niet tot in hoeverre je vriendelijk kon blijven met deze vreemde katten, vriendelijkheid was immers altijd op prijs gesteld...maar niet altijd met katten uit andere clans. De poes zuchtte en wilde zich net omdraaien om de plek te verlaten en zich weer op haar jacht te focussen toen een vreemde geur haar systeem binnenviel. De calico poes keek op, het was shadowclan, for sure. Even keek ze om zich heen om de bron van de geur te vinden, alleen om erachter te komen dat het dichterbij kwam. Zou het onbeleefd zijn? Om nu gouw te vertrekken? Ze wist immers dat de andere kat haar al wel geroken zou hebben... maar wat als deze dat niet had? Dan zou ze gewoon weg kunnen trippelen en doen alsof er niks gebeurd was...oh de twijfel. Maar na enkele minuten was het alweer te laat, ze moest nu wel blijven staan, een zo vriendelijk en warm mogelijke glimlach op haar gezicht...
+Hauntpaw^^