[Herb Patrol] Lost without a trace

Het lag Shroud zwaar op haar hart, het verdwijnen van de Cave Guard met de platte neus. Ze had Mole nooit veel gesproken, maar alsnog was ze deel van de tribe, deel van hun familie. Ze had geknikt naar Mouse en Cardinal, had nog even een bezorgde blik naar Day en Skyteller geworpen, en was toen klaar om te vertrekken. “Kom,” miauwde ze kort, waarna ze zich met een zwiep van haar staart omgedraaid had. Met een snelle pas liep ze naar de uitgang van de grot. Haar hart klopte in haar keel, maar het donderende geweld van de waterval overstemde elk geluid wat haar lichaam probeerde te maken. Ze lette op dit moment al nauwelijks meer op of Mouse en Cardinal haar volgden. Haar hoofd zat veel te vol. Waar was Mole? Wat was er met haar gebeurd? Was ze verdwaald? Gewond? Erger? Haar mond voelde droog en ondanks dat de bries die haar in haar gezicht woei vrij warm was, voelde ze zich ijskoud vanbinnen.

{Herbpatrol met Mouse en Cardinal}

Cardinal keek nog een keer om naar de groep katten voor ze Shroud naar buiten volgde. Een warme wind en het gekwetter van vogels vormden een vreemd onschuldige achtergrond voor de angst om Mole die iedereen voelde. Vanaf het moment dat ze de veiligheid van de grot verlieten, hield Cardinal haar omgeving nauwlettend in de gaten. Als Mole door een roofvogel te grazen genomen was, kon ze er maar beter voor zorgen dat er geen anderen zouden volgen. Onwillekeurig keek ze ook uit naar een spoor van de verdwenen Cave Guard, al was de kans dat die zich zo dicht bij de grot zou bevinden miniem. Ze ging naast Shroud lopen. "Denk je dat ze..." begon ze, maar ze stopte met praten toen ze vanuit haar ooghoeken Mouse weer zag. Misschien was het niet handig om hardop te doemdenken met een jonge to-be erbij.

Haar twee metgezellen volgden haar gelukkig zonder enig mokken en morren. Daar stond Shroud haar hoofd nu ook totaal niet naar, om ze mee te sleuren op deze patrouille. Shroud was zelf immers ook veel liever op zoek gegaan naar Mole in plaats van wroeten naar plantjes. Maar het was niet anders en Day had gelijk gehad dat dit ook belangrijk was en dat Skyteller achter moest blijven om mogelijke genezingen uit te voeren. Daar kon ze ook niets tegenin brengen. Spinrag, papaverzaadjes, gedroogde eikenbladeren tegen infecties, kervel tegen infecties, kamille om kracht te geven... Ze liet haar staart even over Mouse's rug gaan om zeker te weten dat de gewonde kattin het bij kon houden. Wat dacht Day? Ze moesten juist tempo maken en hij stuurde Mouse mee die juist rust nodig had. Dat was nog wel een punt van discussie straks, maar niet waar de to-be bij was. "-in goede gezondheid ergens vastzit, we hoeven haar alleen maar te vinden" maakte Shroud de opmerking van Cardinal af, iets bitser dan dat de bedoeling was. Maar ze wilde helemaal niet horen waar ze op dit moment juist zo bang voor was.

Cardinal slikte wat beschaamd bij de bitse woorden van Shroud. "Natuurlijk", mompelde ze met een schuine blik op Mouse. Arm kleintje, ze moesten haar natuurlijk niet te ongerust maken. En zichzelf ook niet. Het idee dat Mole misschien wel dood was, was als een koude poot die haar keel dichtkneep. Ze mochten niet nog iemand verliezen, zo kort na Wisp. Misschien was het inderdaad beter om voor nu de moed erin te houden en ervanuit te gaan dat Mole gezond en wel was en snel gevonden zou worden. Het was Mouse die de wat ongemakkelijke stilte doorbrak met een vraag en dit luchtte Cardinal op. Ja, een doel, een functie, dat kon wel helpen haar kop erbij te houden. Afwachtend keek ze naar Shroud, maar daarna richtte ze haar blik vlug weer op de hemel. Mooi niet dat een vogel hen ging verrassen omdat Cardinal te afgeleid was...

Misschien was ze wat kattig, maar Shroud was ontzettend gespannen door dit hele gebeuren. Ze wilde niet dat ze Mole koud en dood ergens in een gat vonden. Of erger... Wisp stond nog steeds vers in haar herinneringen. De gedachte eraan maakte haar misselijk. Mole kende geen vijanden in de tribe zover Shroud wist... Ze had Cardinal vrij bot afgekapt, maar de jonge to-be bij hun had Wisp ook al mogen vinden. Shroud wilde het kind niet nog meer traumatiseren als dat het misschien al geweest was. "We hebben in ieder geval spinrag nodig voor als Mole zich misschien verwond heeft, ook papaverzaadjes voor pijn," somde Shroud wat afwezig op, "Dat is het voornaamste. Misschien ook Thijm als ze gestrest is of paardenbloem..." Ze wierp nog even een licht verontschuldigende blik op Cardinal terwijl ze het uitlegde aan Mouse. Misschien had ze niet zo hard moeten zijn tegen de Cave Guard. Ze had het ook niet zo bedoeld. Ze zou later wel praten met Cardinal als ze terugwaren en Mole in goede gezondheid weer in de grot was... Voor nu hadden ze een missie en een doel. "Weten jullie beiden hoe al deze kruiden eruit zien? Dan kunnen we allemaal onze ogen open houden, naast blikken werpen op adelaren natuurlijk," miauwde Shroud met een knikje.