Tell me how am I supposed to breath with no air

Met een snelle beweging sprong Aura op de muis die ze in het oog had. Haar sluiptechniek bewees een effectieve te zijn; de muis had haar niet in de gaten tot het moment dat ze dichtbij genoeg was om te springen. Ze verorberde muis in een paar snelle happen en merkte op dat het beestje kleiner was dan de prooi die ze twee manen geleden had weten te vangen. Natuurlijk was dat niet zo gek omdat het kouder werd. Aura likte snel langs haar lippen nadat ze klaar was met eten en ze vervolgde haar tocht. Ze merkte pas dat ze in de richting van het verloren territorium begon te lopen toen dat ze er al half in de buurt was. Het was weer eens één van die dagen dat ze zichzelf maar op de één of andere manier moest vermaken. Het zou leuk zijn als er binnenkort eens iets spannends zou gaan gebeuren, maar voorlopig leek het er niet op dat dat het geval zou zijn en met een zachte zucht ging ze op haar kont zitten toen de inmiddels bekende geur van Twolegs haar neusgaten binnendrong. Aangezien hier de grootste kans was dat ze Clan katten zou ontmoeten, was dit zo’n beetje haar favoriete plaats geworden. Er was immers niks leuker dan anderen treiteren en informatie te weten komen.

Vandaag had hij niet veel te doen. Hij besloot vandaag eens een wandeling te maken door het bos heen om te kijken hoe stom Leaffall het landschap had verpest. Alles was bruinrood gekleurd en alles was schor en dood. Hij vond het simpelweg gewoon niet fijn, hij had liever newleaf of greenleaf gehad, waarbij het vol van leven bloeide en er nieuwe bloemetjes kwamen. Het leek hem niet zo erg logisch dat zijn naam letterlijk dood bevatte wanneer hij meer van bloeiend leven hield, maar het was zoals het was. Daar was alleen maar een simpele schouderophaling voor nodig om het te accepteren en vergeten. Hoe dan ook, na wat gewandeld te hebben drong er een bepaalde geur zijn neusgaten binnen en de tom zag ook een rode poes zitten. De geur was vaag vanop de afstand waar hij stond, maar naarmate hij voorzichtig dichterbij kwam was het te merken dat het BloodClan was. “Niks beters te doen, BloodClanner?”, mopperde de kater toen hij oog in oog met haar stond.

Het duurde niet lang eer dat haar volgende speelgoed zich aankondigde. Het was toch altijd leuk hoe dat deze plek de Clankatten aan leken te trekken als de lekkerste verse prooi die er maar te vinden viel. Ze liet haar blik niet erg onder de indruk zijnde naar de ThunderClanner glijden toen hij zijn woorden sprak. “Ik kan hetzelfde van jou zeggen,” sneerde ze hem toe. Ze zag dat hij iets ouder dan een verse warrior moest zijn en hij was nog niet lelijk ook niet. “Het valt me mee om te zien dat er niet alleen lelijkerds in ThunderClan zitten,” zei ze met een grijns tegen hem, waarna ze hem een kleine knipoog toewierp. Het was minstens even leuk om zich uitdagend op te stellen naar haar prooi dan dat ze ermee flirtte. Meestal gingen de katten ook niet op haar avances in, maar dat maakte haar vrij weinig uit. Dat wilde niet zeggen dat ze geen poging kon wagen, toch?

‘Ik kan hetzelfde van jou zeggen’, sprak de BloodClan poes. Nou, eerlijk gezegd had hij wel wat beters te doen. Zoals eindelijk eens nuttig zijn voor de Clan, maar nu stond hij hier neus aan neus met een kattin van de clan des gruwels. De kater haalde een beetje betrapt voelend zijn schouders op en keek haar weer aan. Ze zei dat het haar wel beviel om te weten dat er niet alleen lelijkerds in haar clan zaten. Als de jonge tom moest afleiden uit de context, moest dit dan betekenen dat ze hem niet lelijk vond? “Euh… Dank je?”, mauwde hij onhandig. Dit soort dingen was hij zeker niet gewend. De poes was enkele manen jonger dan hem, ze had een mooie, lange rode vacht en felle groene ogen die sterk in contrast stonden. Ze was wel oké vond hij. Maar ze was nog steeds een Bloodclan poes en dit kon wel betekenen dat ze truckjes zat te gebruiken tegen hem. Als afleiding ofzo.

Aura kon niet zo goed peilen wat hij dacht. Ze merkte dat hij haar in zich opnam en onbewust strekte ze haar lichaam wat uit zodat hij beter naar haar kon kijken. Nu dat ze ouder begon te worden, begon ze ook een bepaalde leeftijd te krijgen dat ze interesse kreeg in katers. Niet genoeg om het uit te laten draaien in iets stoms zoals een relatie, maar wel zodanig dat ze de flirt kon uithangen als ze dat wilde. Ze grinnikte toen dat hij een beetje onbeholpen op haar woorden reageerde en leidde daaruit af dat er niet vaak met hem geflirt werd. Ze wist dat ze jonger was dan hem en dat dit ook als een factor kon meespelen dat het ongemakkelijk voor hem aanvoelde, maar dat was eerlijk gezegd niet Aura’s probleem. “Vertel me eens,” begon ze op een licht speelse manier, al was er buiten de twinkeling in haar ogen niks dat erop wees dat ze zich ook daadwerkelijk speels voelde. “Wat doet zo’n knappe kater zoals jij hier helemaal alleen?” Ze knipperde langzaam met haar ogen terwijl ze wachtte op een antwoord, de afstand tussen hun ietwat overbruggend door een stapje dichterbij te doen.