[Training 1] The costs

Falconpaw leek even niet te weten hoe hij moest reageren, wat haar vertederde. Ze wist zelf nog als de dag van gisteren hoe ze toen plots benoemd was geweest. Oh wat was ze blij geweest, maar bovenalles ook echt heel, héél erg bang. Dat leek Falconpaw gelukkig niet echt te zijn, al was een beetje nerveus voor iedereen normaal. Zij was gewoon een bange schijterd, al helemaal als jonge Routpaw. ”Dankjewel.” ze liet een snorrend geluidje horen en likte de laatste stukjes muis uit haar snorharen. Ook Falconpaw leek klaar te zijn, dus ze wenkte hem om mee te gaan. Meteen sprong haar rood-witte maatje overeind. ”Ja! Ik ben er klaar voor.” ze keek hem met glimmende oogjes aan en stapte toen richting de uitgang van het kamp. Oké, bu even focussen. Ze hoopte maar dat hij niet zou zien dat ze stiekem ook best nerveus was om echt trainingen te gaan geven. Vooral ook omdat ze het toch iets anders wilde aan pakken dan Lizardpath bij haar had gedaan. Oh Starclan, ze hoopte maar dat ze het goed zou doen. De avond ervoor had ze alles uitgedacht, dus hopelijk zou het genoeg zijn. "Het gaat misschien wel eventjes omschakelen worden, omdat je het territorium nu heel anders gaat leren kennen," legde ze uit terwijl ze hun welbekende heide opliepen. Genieten snoof ze de geur van bloemen en lente op. "Vanaf nu moet je niet meer ruiken naar prooi, maar juist de geurtjes van bloemen en planten gaan onderscheiden. Uhm, we gaan over de loop van tijd steeds verschillende delen van het territorium af, zodat je kan leren precies waar alles te vinden is," Met rustige tred liep ze naar het kleine meertje, waar ze zouden gaan beginnen. Daar nodigde ze hem uit om naast haar te komen zitten, hem ietwat afwachtend aan kijkend. Wat zou hij er allemaal wel niet van vinden. "Als je nu eens probeert de omgeving te scannen zoals je voor prooi zou doen, maar dan op de geuren van plantjes concentreert - kan je dan verschillende planten onderscheiden?"

My mercy prevails over my wrath
♡

Hij had de woorden van Rout nooit verwacht en daardoor was het wel zeker dat hij even iets van zijn stuk was gebracht. Hij dacht dat hij toen heel erg goed het pad van Warrior aan het bewandelen was, maar stiekem vond hij dit pad veel leuker en interessanter. Er was meer om te leren, het was een soort mysterie. En als er iets was wat hij heel erg leuk vond, dan was het dingen oplossen, katten helpen en interessante dingen opzoeken. Routnose likte nog even wat resten van de muis van haar gezicht af, waarna ze hem mee wenkte te gaan. Blij trippelde de jonge kater achter de poes aan, die met glimmende mintgroene ogen naar hem keek. Hij volgde de poes het kamp uit, waar zij zou staan, daar zou hij ook gaan staan vandaag. Zo dicht mogelijk, zodat hij zoveel mogelijk mee kreeg van wat ze zei en wat ze ervaarde. De echte start van zijn leven als medicine cat apprentice begon nu echt. Nu was het officieel, de training was begonnen. En dat was spannend, maar ook echt iets waar hij op stond te wachten. ”Het gaat misschien wel eventjes omschakelen worden, omdat je het territorium nu heel anders gaat leren kennen,” begon Routnose hem te vertellen, waarop hij even langzaam knikte. Dus ze gingen het territorium soort van opnieuw herontdekken als hij het goed opvatte. Routnose leek te genieten van de geuren om haar heen, terwijl als Falcon inademde hij alleen maar een beetje kon merken waar er prooien waren geweest. ”Vanaf nu moet je niet meer ruiken naar prooi, maar juist de geurtjes van bloemen en planten gaan onderscheiden. Uhm, we gaan over de loop van de tijd steeds verschillende delen van het territorium af, zodat je kan leren precies waar alles te vinden is,” klonk er, waarna ze uiteindelijk aan kwamen bij een klein meertje. Daar nodigde ze hem uit om naast haar te zitten, wat hij met alle liefde aan pakte en naast haar ging zitten, toch wel lichtjes tegen Rout aan. ”Als je nu eens probeert de omgeving te scannen zoals je voor prooi zou doen, maar dan op geuren van platjes concentreert – kan je dan verschillende planten onderscheiden?” Oh ja hm. Want hij was natuurlijk wel heel erg gefocust op prooidieren vinden, daar had hij immers wel voor getraind al, bijna 2 manen lang. Hij opende zijn bekje en natuurlijk registreerde zijn hersenen meteen de prooidieren die hier in de buurt waren geweest, oude en nieuwe sporen daarvan. Hij sloot zijn ogen even, om zich meer te concentreren. Hij rook het heel zwakjes, planten, maar het was niet zijn eerste focus. Hij ademde meerdere malen in, proberende om steeds te focussen op de geur van planten. ”… Ik ruik… iets zoets?” sprak hij uiteindelijk met een licht fronsje op zijn gezicht. Het lag lichtjes op zijn tong, misschien was het wel iets heel anders dat hij rook hoor, maar hij wist niet zo goed waar hij anders op moest focussen, dan op het zoete dat lichtjes op zijn tong lag.

Ɓσ

Oh, hoe kon je nu niet van zoiets houden? Falconpaw ging naast haar zitten, zo dichtbij dat hij toch lichtelijk tegen haar aan leunde. Iets stak haar, wetend dat hij dit waarschijnlijk nooit bij zijn moeder had mogen doen. Er waren zoveel dingen die Amberstorm mis hadden gedaan en Routnose wist dat het enkel kwam omdat ze een gepijnigd kind was van binnen, en toch was het moeilijk dit soort dingen haar soms niet kwalijk te nemen. Ze gunde Falconpaw de wereld, en van haar had hij slechts een koude schouder gekregen. Bij die gedachte sloeg ze haar staart om hem heen en sprak over het territorium. De jongen dronk de geur en was zich duidelijk hard aan het concentreren, waardoor Routnose stil bleef en hem de tijd gaf alles te categoriseren. ”… Ik ruik… iets zoets?” ze knikte op zijn woorden. "Dat zijn waarschijnlijk de bloemen die verderop staan," bevestigde ze, waarna ook zij haar ogen sloot en kort alle geuren inademde. "Niet alle geuren zijn altijd even goed te onderscheiden, vooral als de bloemen in bloei staan. Ruik je dat scherpe? Dat is lavendel verderop. Het frisse is munt, ruik maar," dat waren de sterkte geuren. Routnose glimlachte de ander toe. "Je hoeft nog lang niet alle geuren apart te herkennen, zelfs ik vind dat soms nog lastig. Wat je wel moet onthouden is dat zoete geuren vaak van bloemen, fruit of besjes komen, en de meer bittere, aardachtige geuren van kruiden. Als je dat kan onderscheiden, kom je al een heel eind,"

Onderwerp: Re: [Training 1] The costs ma 1 jun 2020 - 23:15

Het was gewoon natuurlijk voor hem om zo dichtbij Rout te gaan zitten, alsof het in zijn bloed zat. Maar toch deed hij het niet bij iedere kat, dit was vooral bij Routnose. Routnose was gewoon speciaal voor hem, van Routnose wist hij dat ze door dik en dun altijd aan zijn kant zou gaan staan. Dat hij alles aan haar kon gaan vertellen. Het ging gewoon automatisch, niet iets waar hij aan moest gaan denken zodra het gebeurde. Niet iets waar hij op moest gaan letten omdat Rout anders boos zou gaan worden. Het was gewoon fijn bij Routnose. Maar goed, hij moest nu niet aan Routnose gaan denken, hij had ook nog een training die hij moest gaan volgen. Hij moest zijn neus gaan gebruiken, om alle geuren in zich op te nemen en te ontdekken waar Routnose over sprak. Ze knikte toen hij sprak dat hij iets zoets rook. "Dat zijn waarschijnlijk de bloemen die verderop staan," klonk er van Rout af, waarop hij even langzaam knikte. Bloemen, hij moest Gorse nog eens meenemen naar het bloemen veld zodra alles in volle bloei stond. "Niet alle geuren zijn altijd even goed te onderscheiden, vooral als de bloemen in bloei staan. Ruik je dat scherpe? Dat is lavendel verderop. Het frisse is munt, ruik maar," Hij sloot zijn ogen en ademde even diep in. Hij rook wel dat scherpe iets meer dan de rest, samen met de frisse lucht. Oh, nu ze het zei! Soms was het de bewustwording van bepaalde geuren voordat je ze echt zou gaan ruiken. Hij opende zijn blauwe ogen en keek Rout met glinsterende ogen aan. "Volgens mij ruik ik ze!" sprak hij met een enthousiaste glimlach tegen haar. Al was het maar iets kleins, hij was al blij met die kleine overwinning voor zijn training. Het betekende dat hij toch weer een stapje dichterbij de rang stapte. "Je hoeft nog lang niet alle geuren apart te herkennen, zelfs ik vind dat soms nog lastig. Wat je wel moet onthouden is dat zoete geuren vaak van bloemen, fruit of besjes komen, en de meer bittere, aardachtige geuren van kruiden. Als je dat kan onderscheiden, kom je al een heel eind," klonk er van haar af, waarop hij even langzaam knikte. "Wat zijn de lekkerst geurende kruiden?" Vroeg hij, oprecht geïnterresseerd. Een bepaalde bloem ofzo? Die waren wel goed te herkennen en als ze ook nog eens lekker roken? Dan zou hij het vast ook snel kunnen gaan onthouden! Toch?

Falconpaw sloot zijn ogen en snoof heel aandachtig. Routnose hield zich stil, zelfs zo stil dat ze even haar adem in hield zodat hij kon concentreren. Het was niet makkelijk, hoor. Iedere katte neus was heel scherp, maar deze trainen om alle geuren van plantjes te onderscheidden kostte tijd en moeite! Bij zijn uitroep snorde ze even goedkeurend. "Mooi zo!" spoorde ze hem aan, alvorens meer te vertellen over de verschillende bloemen, kruiden en hun geuren. "Wat zijn de lekkerst geurende kruiden?" die vraag deed haar even gniffelen. "Dat hangt er vanaf wat je zelf lekker vindt ruiken," ze opende haar bekje en dronk de geuren die om hen heen waren. "Ik vind zelf de geur van lavendel heerlijk, en dat van gedroogd gras. Maar iedereen vindt iets anders, dat kan ik niet voor je bedenken," ze glimlachte. "Kan je me beschrijven wat jij hier het lekkerste vindt ruiken?"

Natuurlijk was het pas een begin van de kruiden die hij zou ruiken en moest hij er nu nog heel erg veel moeite voor doen, maar uiteindelijk zou hij zo ver komen dat hij net zoals Routnose moeiteloos de geuren kon gaan oppikken van planten en kruiden! En dat was natuurlijk iets waar hij heel erg naar aan het uitkijken was, heel erg. ”Mooi zo!” sprak complimenteerde ze toen hij sprak dat hij het rook, waarop zijn blauwe ogen alleen nog maar meer oplichtte. ”Dat hangt er vanaf wat je zelf lekker vindt ruiken,” sprak ze tegen hem op zijn vraag, waarop hij langzaam knikte. ”Ik vind zelf de geur van lavendel heerlijk, en dat van gedroogd gras. Maar iedereen vindt iets anders, dat kan ik niet voor je bedenken,” klonk er met een glimlach van zijn mentor af. Hij knikte weer, lavendel was dus heel erg lekker volgens Rout? Dan moest hij dat zeker eens goed ruiken! ”Kan je me beschrijven wat jij hier het lekkerste vindt ruiken?” hij knipperde even, waarna hij zijn ogen sloot en zijn bekje opende. Hij moest zich weer even concentreren om de geur weer op te pakken. Hij pakte een zoete geur op, waar hij vertrouwde op zijn neus en er achter aan liep. Hij stopte zijn neus bij een plant, waar de geur die hij zo heerlijk vond ruiken zich bevond. Hij opende zijn ogen, waar een gele bloem zijn neus tikkelde. ”Deze!” sprak hij met een brede glimlach op zijn snoet. Hij stond recht voor de brem.

Onderwerp: Re: [Training 1] The costs