Distraction

Ergens was hij best verrast dat de kitten het nog niet op wilde geven. Tenslotte hoefde hij het nu ook nog niet te weten. "Oke, probeer na te doen wat ik doe." Deze keer zou hij alleen de houding laten zien zonder vooruit te bewegen. Hij ging voor de kitten staan en zakte in de sluiphouding. Zijn poten draagden hierbij zijn gewicht, maar wel zo dat hij goed in balans was en geen geluid zou maken mocht hij op wat bladeren stappen. Dat was tenslotte wel belangrijk. Takjes waren nog te vermijden, maar bladeren overal op de grond niet. "Hou je staart stil en dichtbij je lichaam zodat die ook niks raakt terwijl je naar voren sluipt." Da kon ook nog altijd gebeuren tenslotte. "En probeer je evenwicht goed te verdelen over alle vier je poten." Op die manier bleef je tenslotte het meest in balans.

'Oke, probeer na te doen wat ik doe.' Hij keek op toen zijn vader voor hem weer in de sluiphouding zakte. Hij probeerde hem zo goed mogelijk na te doen, zijn pootjes precies zo neerzettend zoals de Warrior voor hem deed. 'Hou je staart stil en dichtbij je lichaam zodat die ook niks raakt terwijl je naar voren sluipt.' Twistedkit knikte dat hij het begreep. Hij wilde al beginnen met sluipen, maar zijn vader sprak verder. 'En probeer je evenwicht goed te verdelen over alle vier je poten.' Oh ja, dat was soms nog een dingetje had hij gemerkt.
'Oke..' De kitten zette zijn pootjes goed neer, en oh zijn staartje moest ook recht. Iets met zijn kopje, had hij van Darkpaw geleerd, en uhh... Als het goed is was het dat. Langzaam sloop hij naar voren, maar zijn balans was niet optimaal. Maar hij kon wel merken dat het beter ging dan eerst! Blij keek hij op naar zijn vader, waardoor hij natuurlijk weer afgeleid werd en half omviel. 'Hmpf,' bracht hij uit en hij zuchtte eens diep.

Het leek al iets beter te gaan nu dat Twistedkit hem kopiëerde. Toch wist hij dat de basis soms nog niet genoeg was. Er kon een goede basis zijn, maar als je dan niet wist hoe dit te behouden, kon sluipen nog lastig worden. Het leek Twistedkit nu toch wel aardig goed af te gaan tot de kitten besloot om naar hem te gaan kijken waarbij hij de balans verloor. "Dat was al een stuk beter." Complimenteerde hij dan ook. Hij wist dat het mogelijk beter was om de rest over te laten aan de toekomstige mentor, want hij wilde ook weer niet hebben dat een mentor hem ervan zou beschuldigen dat hij zijn eigen kittens voortrok. "Op deze manier kun je zelf dus ook gaan oefenen en dan wordt je er langzaam maar zeker steeds beter in." Hij hoopte dat Twistedkit zou onthouden wat hij hem hier geleerd had.

Terwijl hij weer overeind krabbelde complimenteerde zijn vader hem. 'Dat was al een stuk beter.' Twisted keek op en glimlachte even, toch wel een vleugje trots voelende. Het was een stuk beter nu! 'Op deze manier kun je zelf dus ook gaan oefenen en dan wordt je er langzaam maar zeker steeds beter in.'
De kitten knikte dat hij het begreep. 'Oké!' piepte hij, een vrolijke lach weer op zijn snoetje toverend. 'Jij bent echt de allerslimste papa!' Hij duwde zijn kopje liefdevol tegen de poot van de Warrior aan en snorde luid.

Of hij de slimste vader was, betwijfelde hij ergens, maar hij was niet van plan om Twistedkit hierin tegen te spreken. Het bleef wel apart om te zien hoe de ene kitten hem leek te aanbidden, terwijl de ander juist niks van hem wilde weten. Beechresin was zo anders dan dat Twistedkit was, maar dat maakte het ergens juist leuk. Ook al zou hij het zeker niet erg vinden om een betere band met zijn dochter te hebben. Alleen dat leek naarmate ze ouder werd niet beter te worden, dus veel hoop had hij er niet voor. Hij boog zijn kop naar beneden en gaf een kleine lik over het kopje van Twistedkit. "Waarom denk je dat ik slim ben?" Het kon altijd interessant zijn om de reden ervoor te horen, dat kon tenslotte per kat verschillen.

Twistedkit snorde verrukt toen zijn vader hem een lik tussen zijn oren gaf. Hij vond het super fijn om tijd door te brengen met zijn vader, zeker als hij ook nog is zoveel leerde van hem! 'Waarom denk je dat ik slim ben?'
De kitten keek op met een lachje op zijn snoetje en twinkelingen in zijn ogen. 'Omdat jij de soort van Leader ben en super sterk en groot ben en super veel weet en zo!' verklaarde hij alsof het natuurlijk algemeen bekend was bij iedereen. Daar ging hij in ieder geval van uit. Zijn wereldje was immers nog niet zo groot. 'Ik hoop dat ik ook super slim word als jij!'

Hij wist niet zeker of dat goede redenen moesten zijn van waarom hij slim was, maar hij kon wel begrijpen dat de kitten hem hoog had zitten. Dat kon hij niet van zijn oudste dochter zeggen, die leek hem juist met al haar macht te vermijden als ze dat kon. "Het zijn van een leider maakt je niet direct slim." Tenslotte was Tallstar daar het perfecte voorbeeld van. Hij was misschien slim op zijn eigen manier, maar je clan in de steek laten was zeker niet slim. Dat hij veel wist was een ander verhaal, maar hij wist ook zeker niet alles. Als hij dat had geweten, dan wist hij waarom Tallstar er vandoor was gegaan en wat hij nu zou moeten doen, maar dat wist hij allemaal niet.

'Het zijn van een leider maakt je niet direct slim.' Die woorden vond hij ook maar raar. Natuurlijk deed dat het! Je moest toch slim zijn om een Leader te zijn? Anders bakte je er helemaal niets van!
'Dat moet toch welll,' sprak Twistedkit tegen. 'Anders snap je niks! Jij bent super slim hoor! Ik hoop dat ik ook slim ben later. Leader zijn lijkt me vet cool!' vertelde hij en hij sprong enthousiast op en neer. Twisted zou waarschijnlijk geen goed Leader materiaal zijn, maar dat wist hij natuurlijk niet. Hij wist ook nauwelijks wat het inhield, behalve dat je de baas was van de Clan en heel slim was en ook heel super vet cool was, want dat was zijn vader!

De kitten leek nog een aardig ideaal beeld van een leider te hebben, maar was het maar zo makkelijk. Tallstar had het misschien makkelijk doen lijken, maar dat was het zeker niet. Het besef dat je verantwoordelijk was voor je hele clan was een zware last, maar toch was hij niet van plan om het beeld van Twistedkit te veranderen. "Weet je zeker dat je mijn plek ooit in wilt nemen?" De kitten besefte hierbij vast niet dat het hoogstwaarschijnlijk zou betekenen dat hij er niet meer was op dat moment, maar er waren natuurlijk ook altijd andere mogelijkheden. Toch zag hij zichzelf niet een elder worden als hij eerlijk was, dat zou hij waarschijnlijk niet kunnen. Maar dat moment was hopelijk ver weg.

Wat Leader zijn inhield, dat wist Twistedkit niet. Natuurlijk het hoofd ding, dat je een Clan leidt. Maar dat dat moeilijk was kwam niet in hem op. Voor hem was het vooral cool. Hij kreeg de vraag of hij ooit zijn vaders plek als Leader in zou willen nemen. En hoewel Twistedkit al snel van ja wilde knikken, bedacht hij zich toch.
'Hmmmm.... Kweenieee... Want jij bent wel de beste Leader!' piepte hij trots. 'Maar misschien wel hoor! Lijkt me heel cool!' Want ja, dat was het toch ook, de baas over de Clan zijn? Maar hij kon zich moeilijk voorstellen om een Clan zonder zijn vader als Leader te hebben. Natuurlijk was hij Tallstar gewend de eerste paar manen van zijn leven, maar zijn vader was toch wel een stukje beter hoor!

Hij hoopte dat al zijn kittens hem zouden overleven. Natuurlijk was het misschien wat veel gevraagd en was er altijd de mogelijkheid dat een het niet zou overleven tot het zijn beurt was, maar gezien hij niet de jongste was geweest toen hij zijn eerste nestje kreeg, hoopte hij dat dit niet het geval zou zijn. Twistedkit leek nu te twijfelen over of hij wel de leider wilde gaan zijn. Hij besloot maar niet op te merken dat hij er niet altijd zou zijn, daar was de kitten misschien nog wat te jong voor om dat te begrijpen. "Wie weet als je een goede warrior wordt krijg je die kans ooit." Het was tenslotte aan de leider om een deputy te kiezen en daarna moest je als deputy ook nog overleven tot het moment dat je de positie van je leider over kon nemen. Toch zat geen enkele deputy op dat moment met smart te wachten. Vooral met de onzekerheid die er nu rondhing had hij liever gehad dat Tallstar nooit weggegaan was. Hij kon dus ook alleen maar de leider positie claimen, maar meer dan dat kon hij niet doen.

'Wie weet als je een goede warrior wordt krijg je die kans ooit,' vertelde zijn vader hem. Twistedkit knikte. Dat wist hij ook wel! Je moest een hele goede Warrior zijn om Deputy en daarna Leader te worden! Zijn vader was daar immers het levende bewijs van!
'Jaaa, maar ik denk dat ik dat wel word hoor! Tenminste, dat hoop ik,' miauwde hij met een zachte grinnik. Net zo goed worden als zijn vader was wel een beetje een droom van hem. Zijn vader was immers super super stoer! 'Zeker met hoeveel ik al heb geoefend! En jij leert mij ook super veel!' Als hij nou bleef oefenen, dan kon er weinig mis gaan, toch?

Als al zijn kittens deze ambitie hadden was het aan de ene kant goed, maar aan de andere kant hoopte hij wel dat ze dan niet met zijn allen zouden gaan vechten om een positie, want dat was nou eenmaal niet hoe het werkte. Maar dat zou de tijd leren en voor nu waren ze nog niet eens warriors, dus zijn deputy zouden ze de eerste keer ook niet kunnen zijn. Zou hij überhaupt een van zijn eigen kittens daar ooit voor kiezen? Want de rest van de clan zou het kunnen zien als dat hij die voor zou trekken. Maar dat was zorg voor later, wie weet zou de deputy die hij als eerste koos hem wel overleven.

De vraag of hij een Leader zou willen zijn ging eerlijk gezegd best wel eens door zijn koppie. Maar hij wist het niet zeker, want het leek hem wel moeilijk. Toch vroeg hij zich af of hij ooit geschikt zou zijn voor die positie. Als zijn vader het kan kan hij het toch ook wel? Al is het natuurlijk moeilijk hem te evenaren, zijn vader zou altijd de beste blijven!
'Is het moeilijk? De soort van Leader zijn?' vroeg hij, toch wel geïnteresseerd. Wie weet zou hij ook in deze positie komen te staan! Zou toch best kunnen??

Was het moeilijk om de soort van leider te zijn? Het was een vraag die hij misschien niet van een kitten verwacht had, maar wat moest hij hierop antwoorden? Dat het inderdaad moeilijk was zonder een andere kat te hebben om dingen aan over te laten? Voor Tallstar leek het tenslotte allemaal makkelijk geweest te zijn om het meeste aan hem over te laten en zelf te doen wat hij wilde. "Het is zeker niet makkelijk om de clan te leiden, maar meestal doe je het ook niet alleen." Maar dat was nu toch wel het geval. Tallstar was er vandoor, wat hem alleen achter had gelaten. Natuurlijk had hij de senior warriors, maar dat was toch anders.

'Het is zeker niet makkelijk om de clan te leiden, maar meestal doe je het ook niet alleen.' Ohja, natuurlijk, je had niet voor niets een Deputy toch! Twistedkit was blij dat deel te snappen, maar zijn gezichtje ging al snel weer over naar verbazing.
'Maar.. Maar wie helpt jou dan?' vroeg hij, zelf al diep nadenkend. Hij had geen Deputy want hij was nog niet helemaal Leader. Maar wie was er dan om te helpen? 'Oh, OH!' Hij sprong op bij zijn - mag ik zeggen, geweldige - oplossing. 'Ik kan je helpen!' Want dat was verantwoord. De kitten keek zijn vader blij aan. Hij zou hem toch prima kunnen helpen? Zo te zien had hij al wat leiderschap in zich toch, dat had Acorndust vast aan hem door gegeven.

Hij had inderdaad niemand specifiek die hem hielp, maar de senior warriors konden hem op zijn minst advies geven. Het aanbod van Twistedkit deed hem glimlachen. Het was aardig voorgesteld, maar een kitten zou niet veel hulp zijn op het moment. "Het is aardig dat je het aanbied, maar wordt eerst maar eens een warrior voor je daaraan gaat denken." Dan nog zou hij geen advies van de jonge warriors vragen, tenzij het niet anders kon of ze echt een goed idee hadden. Vaak hadden ze de ervaring nog niet die de senior warriors wel hadden.

Zijn vader moest glimlachen bij zijn woorden, dus dan was het een geweldig, fantastisch aanbod toch?? Maar nee. 'Het is aardig dat je het aanbied, maar wordt eerst maar eens een warrior voor je daaraan gaat denken.'
Twistedkit kon zijn teleurstelling niet goed verbergen. 'Ohh... Maar ik groei snel hoor! Ik ben al heel groot, toch?' miauwde hij en hij toverde een glimlach erbij. Daarbij keek hij ook even naar zijn eigen lichaam, dat al best groot was voor een kitten. Maar een Warrior was hij nog lang niet, helaas.

Het was een grens die hij nu instelde, maar sowieso zou Twistedkit niet veel kunnen doen zolang hij nog een kitten was, maar het zou ook beter zijn dat hij zou genieten van zijn tijd als apprentice. Wanneer je eenmaal volwassen was kwamen er zoveel meer zorgen bij. Toch zou hij niemand zijn leven willen toewensen. Het had zijn goede momenten maar ook genoeg slechte. "Doe er nog maar lang over om op te groeien." Dan hoefde hij zich nog geen zorgen te maken over wat zijn jongste kittens aan het doen waren, dat deden zijn oudste al genoeg.

Twistedkit zou wel snel Warrior willen zijn, maar hij wist dat hij nog flink moest trainen. Gelukkig deed hij dat nu al. 'Doe er nog maar lang over om op te groeien,' zei zijn vader. De jonge kater knikte. 'Oké! Zal ik doen hoor, en ik zal ook veel trainen!' miauwde hij enthousiast. 'Ik zal jou en de Clan niet teleurstellen!' Hij zou er niet aan moeten denken als hij dat zou doen. Nee, hij zou heel erg zijn best doen om zichzelf te bewijzen, om te laten zien hij een volwaardig lid van ShadowClan zal zijn. Maar eerst, mocht hij nog even lekker spelen. Nou, daar had hij ook wel zin in hoor! De kitten draaide zich van zijn vader af en rende terug naar de Nursery, waar hij lekker veel zou spelen en oefenen met zijn vriendjes.

- Twis topic uit c: