So.. How does it work..?

  Het was officieel, ze had het Olivebranch verteld.. Maar nu het echte werk... Oké, dat valt wel mee. Het duurt zoiezo nog eventjes voor ze de kittens zou krijgen, maar misschien is het wel handig om alvast wat ervaring op te doen. Of wat advies te vragen van andere Queens. Alvast een lekker plekje vinden in de Nursery...
  Silverwish stak nog een beetje onwennig haar kopje door de ingang. Ze was hier vaker geweest, daar niet van. Maar dit keer voelde het... Echter? Ze was ook echt in verwachting dus ze zou hier ook echt komen te liggen, met haar kittens dicht bij haar...
  Een glimlach verscheen op haar gezicht en ze stapte verder de Nursery in. Vorige keer kwam ze Sunkit tegen, maar gelukkig was die niet te bekennen op het moment. Ze nam zich in ieder geval voor om ver uit haar buurt te gaan liggen. Ze wilde haar lieve kittens immers niet blootstellen aan.. Sunkit.
  Haar helder blauwe ogen gleden de Nursery door, en daar zag ze de rode kattin Redpetal. Die wist wel hoe je hiermee om moest gaan, toch? Ze slikte even snel haar zenuwen weg en stapte op de Queen af.
  'Uh, hallo, Redpetal,' begroette ze haar met een glimlach. 'Ik heb een vraagje..'

+ Redpetal

Redpetal neusde zachtjes tegen één van haar kittens. Haar oortjes spitsten zich toen ze nieuwe pootstappen hoorde, maar ze stopte niet meteen met haar taakje van nakijken of elke kitten in orde was. Het was iets dat ze dagelijks deed; ze wou niemand verliezen. Elk van hen moest opgroeien tot een goede en gezonde kat. Haar vriendelijke gouden ogen keken echter op toen iemand haar begroette. De queen keek op naar de jonge kattin en glimlachte lichtjes terug, haar blik warm. Silverwish mauwde dat ze een vraagje had. Redpetal vond het altijd fijn als ze anderen kon helpen; en afgaand op de toon van de kattin, ging ze ervanuit dat ze advies wou. Daarvoor was ze hier - dat was één van de manieren waarop ze zich nuttig maakte, in plaats van te jagen en te vechten zoals de warriors deden. De queen legde haar staart beschermend rond haar slapende kittens om hen warm te houden en knikte. "Vraag maar.", antwoordde ze bemoedigend. Ze wist hoe het voelde om onzeker te zijn, ook al had ze tegenwoordig een rustig leventje waarin haar angsten gelukkig niet al te veel meer naar boven kwamen drijven. Haar apprenticetijd was zwaar geweest - de manen vlak na Branchtrove's verraad nog meer. Maar nu was de ruwe zee rustig geworden, uiteindelijk.

  Ze zag hoe de rode poes beschermend haar staart rond haar kittens sloeg en ze glimlachte. Zo zou zij ook doen, later. Dat wist ze wel zeker. Ze wilde haar kittens beschermen tegen het kwaad, al kostte het haar leven. Ze zal alles doen voor ze. Haar blauwe ogen richtte zich weer tot Redpetal toen ze aangaf dat ze mocht vragen wat ze wilde vragen.
  Silverwish glimlachte dankbaar en ging er voor zitten. 'Ik uh.. Ik ben er achter dat ik in verwachting ben,' begon de zilveren poes met een brede glimlach. Het was nog moeilijk om het rustig te vertellen, ze had hier zo lang op gewacht, zo lang naar uit gekeken. 'En uh, ik vroeg me af of er nog iets was waar ik rekening mee moet houden? En nog misschien een paar tips voor tijdens en na de geboorte?' Ze hoopte dat de Queen antwoorden had voor haar, haar een beetje kon helpen. Ze had er naar uit gekeken, maar nu het echt was knaagde er toch een paar zenuwen aan haar. Ze wilde zo goed mogelijk voorbereid zijn voor het ouderschap.

Haar glimlach werd breder toen Silverwish aankondigde dat ze in verwachting was. Redpetal had het wel al geraden - maar ze wist dat het beter was om te wachten tot de poes in kwestie er klaar voor was om er zelf mee naar buiten te komen. "Gefeliciteerd", mauwde ze warm. De vraag van de jonge kattin was begrijpelijk; ze wist haar eigen angsten nog, toen ze in verwachting geweest was. Ze was altijd al een nerveuze kattin geweest, en hoewel ze ontzettend blij was geweest en Branchtrove toen nog aan haar zijde had gestaan bleef het ontzettend spannend en zelfs beangstigend. "Heb je Rousebell je al eens laten nakijken?", vroeg ze eerst, want de medicine cat zou vast al veel bruikbare tips gegeven hebben op fysiek vlak als dat het geval was. "Je gezondheid is nu ontzettend belangrijk, niet alleen voor jezelf maar ook voor je kittens." Sommige poezen leken erop gebrand om alles alleen te doen, hoewel ze dat niet goed snapte. Waarom zou je het ongeboren leven dat op jou steunde in gevaar brengen vanwege je eigen koppigheid of trotsheid? Het nam een hele clan om een kitten op te voeden, dat was een algemeen bekend gezegde - maar dat begon nog voor de kitten effectief geboren was.

De rode poes glimlachte breder toen ze het grote nieuws aankondigde. Ze feliciteerde haar, waarom Silver even kort haar kopje boog. 'Heb je Rousebell je al eens laten bekijken?' vroeg Redpetal. 'Je gezondheid is nu ontzettend belangrijk, niet alleen voor jezelf maar ook voor je kittens.'
Silverwish schudde langzaam haar kopje. 'Uh, nog niet echt. Dat zal ik dan wel snel gaan doen,' miauwde ze met een glimlachje. Natuurlijk had ze daar ook aan moeten denken. 'Maar ik ben volgens mij wel gezond hoor,' miauwde ze met een lachje. 'Ik.. ben vooral bang dat ik iets fout doe als ze al geboren zijn.. In de opvoeding.' Ze wilde namelijk geen krengen opvoeden zoals Sunkit.

Hoewel Redpetal ervan overtuigd was dat een poes het zelf wel zou voelen als er echt iets mis was, wist ze ook dat ze liever geen risico's wou nemen. "Neem zeker Olivebranch mee als je gaat.", mauwde ze nog over de onderwerp, ervanuitgaand dat de kittens die Silverwish met zich meedroeg wel zouden zijn van de kater waarvan ze geen seconde leek te wijken. Ach, ze wist nog hoe het voelde, zo ontzettend verliefd, alsof alle lasten van haar af leken te vallen en ze enkel nog luid giechelend onnozel kon doen met hem.. Ze hoopte dat het ontzettend lang duurde voor het jonge koppeltje, dat ze samen oud zouden worden en alle kansen zouden krijgen die haar niet waren gegund. Want ze wenste absoluut niemand de pijn toe die ze zelf had gevoeld toen hij haar bedrogen had, toen zijn - hun - hele leven een leugen bleek te zijn. De queen wierp de jonge kattin een geruststellende glimlach toen die haar angsten uitte over de opvoeding. "Elke poes heeft een eigen stijl.. En als je je best doet, zal je niet snel een fout maken. Vertrouw op je moederinstinct." Als ze dat niet had gehad, mocht Starclan weten hoe ze geëindigd was..

De rode poes zei nog dat ze vooral Olivebranch mee moest nemen als ze de Medicine Cat ging bezoeken en ze knikte. Dat advies zal ze zeker opvolgen. Ze vond het ook fijn als hij van de zaken afwist, gelijk op het moment. Maar ze dacht niet dat er veel zou gebeuren, ze voelde zich echter heel goed met de kittens in haar buik.
'Elke poes heeft een eigen stijl.. En als je je best doet, zal je niet snel een fout maken. Vertrouw op je moederinstinct.' gaf Redpetal haar als advies.
Silverwish dacht na over de woorden en knikte langzaam. Daar zat wel logica in ja. Maar toch vond ze het wel spannend. Ze wist dat haar mate het ook spannend vond, en zijn twijfels had. Ze wilde dan ook sterker overkomen voor hem zodat hij zich niet zo'n zorgen hoefde te maken. Maar als ze eerlijk moest zijn, hoe dichterbij de geboorte kwam, hoe spannender ze het ging vinden.
'Daar zal ik aan denken, Redpetal,' miauwde ze met een glimlach. 'Ik vind het ook wel een prettig idee dat jij er bent,' grinnikte ze zachtjes. 'Dan weet ik in ieder geval iemand waar ik mijn kittens aan kan toe vertrouwen. En advies aan kan vragen,' glimlachte ze. 'Is er.. Ook nog iets waar ik aan moet denken bij de geboorte?' vroeg ze vervolgens.

Redpetal glimlachte warm naar de jongere kattin. Ze was blij dat ze haar steentje kon bijdragen aan de clan, dat ze nuttig was en dat katten haar advies konden gebruiken. Daar had ze vroeger nooit van durven dromen - ergens had ze zich voorbereid op een leven in angst en onzekerheid als warrior. Dankzij Branchtrove was dat niet het geval.. Hoeveel pijn hij haar ook gedaan had, echt haten zou ze hem nooit volledig kunnen. Dat was alsof ze de helft van haar kittens haatte. Zonder hem zouden ze er nooit geweest zijn, zou ze nooit zo gelukkig zijn zoals ze nu was. Nee, dat zou ze voor geen goud willen missen. Maar al dat verraad? Tsja, ze wist niet of ze zo veel erger af zou zijn als dat allemaal niet gebeurd was.. Maar het was nu eenmaal zo. Silverwish vroeg haar of er nog iets was waar ze aan moest denken bij de geboorte. De iets oudere queen dacht even na - hoewel ze kon terugkijken op de geboorte van haar kittens met een glimlach, wist ze nog hoe ontzettend bang ze op het moment zelf geweest was, ook al was Branchtrove toen bij haar. "Elke geboorte is anders. Sommige kittens gaan snel, anderen doen wat moeilijker. Het gaat pijn doen, daar lieg ik niet over, maar het gaat goedkomen. En sowieso ben ik daar, en Rousebell en Olivebranch, om je erdoorheen te helpen.", antwoordde ze uiteindelijk, na een korte stilte waarin ze in gedachten verzonken geweest was. Het was een prachtig moment, de geboorte van je kittens. Een moment dat je nooit vergat. "Heb je al nagedacht over namen?", vroeg ze toen, deels om de kattin wat af te leiden van alle angstaanjagende dingen van het moederschap en meer haar aandacht te richten op de schoonheid ervan, en deels ook omdat ze gewoon nieuwsgierig was. "Branchtrove had onze dochter "Bunnykit" genoemd naar de prooi die hij net gevangen had", voegde ze er nog zachtjes aan toe - en hoewel zowel de herinnering aan Bunnykit als aan Branchtrove ontzettend veel pijn deden, was dat kleine beetje trivia ook ontzettend hartverwarmend en dat sprak ook aan het lichte amusement in haar stem die de pijn maskeerde.

Ze zag Redpetal nadenken en een beetje zenuwachtig wachtte ze het antwoord van de Queen af. 'Elke geboorte is anders. Sommige kittens gaan snel, anderen doen wat moeilijker. Het gaat pijn doen, daar lieg ik niet over, maar het gaat goedkomen. En sowieso ben ik daar, en Rousebell en Olivebranch, om je erdoorheen te helpen,' antwoordde de rode poes uiteindelijk.
Silverwish knikte begrijpend en glimlachte even. Het idee dat Olivebranch er bij was stelde haar toch wel weer gerust, ook al verwachtte ze dat hij de meest gestreste zou zijn van allemaal. Dat Redpetal haar ook wilde helpen zorgde ook dat er een last van haar schouders afviel. Rousebell was wel een Medicine Cat, maar zij had geen ervaring met geboortes, en Redpetal wel.
'Heb je al nagedacht over namen?' vroeg de rode Queen vervolgens, waardoor Silver opgewekt knikte. 'Branchtrove had onze dochter ''Bunnykit'' genoemd naar de prooi die hij net gevangen had,' voegde Redpetal er zachtjes aan toe.
Silverwish glimlachte. Ze kende Branchtrove niet natuurlijk, behalve van de verhalen die er over hem verteld waren. Ze had te doen met de rode Queen, als zoiets bij haar zou gebeuren zou ze niet weten hoe ze ermee om moest gaan. 'Bunnykit is een lieve naam,' glimlachte ze, expres niet op Branchtrove ingaand. Ze dacht niet dat Redpetal het fijn zou vinden om daar over te praten. Zo goed kende ze elkaar immers ook weer niet. 'Olivebranch en ik hebben ook besloten dat het lieve namen worden.. Maar niet té lief, natuurlijk,' grinnikte ze. 'Wij hoeven niet zo graag van die stoere namen,' legde ze uit met een glimlach. Niet dat ze er iets op tegen had, ze vond het gewoon niet zo passen bij haar en Olive en dit nestje. Het voelde gewoon lief. Dus maar hopen dat het geen krengen als Sunkit werden, dacht ze even, maar die gedachte schudde ze al snel van haar af.