#1 dad

Ah lekker man, goed sappig kippetje. Half kwijlend kwam hij het kamp binnen en Jackdaw had al grootse plannen om zijn lekkere, malse vangst volledig in zijn eentje op te eten voor de ogen van al zijn vijanden. Nu zijn papa en mama dood en inmiddels al verrot waren onder de grond, had hij niet echt meer de bescherming van 'hey, mijn papa is de clanleader en kan je strot door bijten als hij wilt' maar goed, inmiddels had hij met zijn eigen klauwen toch wel een beetje een reputatie opgebouwd die schreeuwde don't mess with me. Tenzij het in bed was, dan, by all means, mess- Oh hey! Zijn dochtertje. Jackdaw keek wat schuldig naar de kip tussen zijn kaken die echt veel te groot was voor hem alleen en zuchtte toen dramatisch. Zucht, oké dan, wat was hij toch een goeie papa. Soepel trippelde hij op zijn enige dochtertje af. "Heyy Mespertje, kijk een wat je grote stoere papa heeft geregeld?" met een plof legde hij de kip naast hen neer en keek haar grijnzend aan. "Tast toe,"

&Mesperyian

Oh oh oh, wat een ijsprinsesje had hij op de wereld gezet. Zo koud! Zo Harteloos! Jackdaw grinnikte, wetend dat dit waarschijnlijk haar edgy teenage phase was. Geen probleem, hij was daar zelf ook doorheen gegaan. Niet lang en ze zou haar vacht nog zwart proberen te verven en bij Hot Topic in proberen te breken. Hem allemaal best, als ze maar geen foute vriendjes mee naar huis nam hoor. Dat deed Jackdaw al. "Het is Mesperyian, niet Mespertje" hij lachte goed gehumeurd. "Oh, je breekt mijn hart Mespertje," zuchtte hij innig triest, en heel duidelijk gespeeld. Een charmante grijns lag op zijn lippen en hij besloot de poes een handje te helpen met haar kip. Kundig rukte hij er een hele hoop veren uit en gaf haar toen weer de eer. "Hoe gaan je trainingen? Je mentor een beetje een lekker ding?"

Jackdaw had wel door dat Mesperyian nou niet echt bepaald thrilled was om even bij te kletsen met haar papa en ergens deed dat een klein beetje auw. Then again, Jackdaw was nu eenmaal een jackass en je karakter omgooien was niet zo makkelijk. Want ondanks dat hij een ass was, keek hij wel toe hoe de poes zijn zelfgevangen duif op at. Dat terwijl hij dol was op eten, maar dat hoefde zijn dochter niet te weten. ”Als je een probleem hebt met de naam dan mag je gaan lopen klagen bij Shallow.” hij stootte een schamper lachje uit. "Ik denk dat je mama dan mijn ogen uit hun kassen krabt, lieverd," Jep, Shallow was niet meer wie ze ooit was geweest en volgens haar was het allemaal zijn schuld. Heel leuk! Maar babies kon je toch echt niet in je eentje maken, en so far was hij de enige die iets van verantwoordelijkheid nam voor hun kinderen. ”Hoewel de meeste poezen wel knap zijn is Agate toch echt knap lelijk” hij grinnikte om haar antwoord en ging naast haar zitten, zijn zwarte staart over zijn poten. "Hé dat is dan weer pech. Je kan waarschijnlijk sowieso toch beter achter je leeftijdsgenootjes aan gaan," sprak hij met een knipoog.