Mine! (Mapleleaf)

Sunkit was verassend vrolijk vandaag. Haar vachtje glom in leaf-fall zon, haar blauwe oogjes schitterden terwijl ze door het kamp paradeerde. Sunkit wilde graag eens weten hoe het verder was van de nursery. Ze was ongeveer van de prooistapel heen en weer geweest. Maar ze had ook wel gezien dat er veel meer was! Er waren dens als de nursery en die smeekten gewoon om ontdekt te worden. Sunkit trappelde ook naar de eerste den die ze in zicht kreeg, waarna ze door de ingang heen sloop. Het was een groot hol, groter dan de nursery en met véél meer nesten. Ze werd overvallen door de vele geuren, maar ze wandelde dapper door. Totdat ze maar eens vond dat ze in één van de lege nesten moest kruipen, haar staartje omhoog staand van plezier toen ze het zachte nest in waggelde. Ze had geen idee waar ze was, van wie dit nest was maar ze vond het maar wat mooi. Ze was helemaal alleen in het grote nest. Dit was nu haar nest. Dit was veel leuker dan in de nursery!

Mapleleaf trippelde met een mondvol prooi naar de hoop verse prooi, ze was meegegaan met een jacht patrouille en had behoorlijk ingeslagen. De prooi was nog steeds in overvloed, en ze kreeg de rillingen bij het idee van de aankomende leaf-fall en leefbare. Ze wiebelde met haar oren, het was nog best vroeg en ze was voor haar gevoel al manen aan het jagen en rennen. Ze kon best nog even in haar nest gaan liggen toch? Met een door haar gevangen muis in haar bek stapte ze richting het krijgers hol. De muis kon ze wel snel in haar nest soldaat maken. Ze stapte voorzichtig om de mosbedden van de andere heen en liep tot achterin waar haar nest zich bevindt. Ze wou net gaan liggen tot ze een klein rood bolletje zag liggen. Al snel herkende Mapleleaf de pluizige vacht van een kitten, Sunkit! De jonge kitten van Dustrise en Sunflower. Ze lachte, die kleine boef was helemaal hierheen gekomen. “Sunkit, wakker worden.” fluisterde ze in Sunkits oor. En ze haalde haar staart over de rode vacht heen.

Sunkit was helemaal in haar sas in het grote nest. Háár nest. Ze had zich opgerold als een bolletje en keek vrolijk in de rondte. Maar toen ze de pootstappen van een kat aanhoorde, en een zwartwitte poes zag aankomen, dook ze vlug in elkaar en kneep haar oogjes dicht. Net alsof ze sliep, dan zou ze vast niet lastig gevallen worden! Hihi. Maar nee, ze was gespot hoor. Er werd in haar oor gefluisterd en ze voelde een staart over haar heen glijden. Nou. Sunkit deed haar oogjes open en zette haar meest onschuldige gezichtje op. ‘Hoi!’ piepte ze, waarna ze haar gezichtje tussen haar pootjes verborg. Twee blinkende oogjes keken omhoog, waarna ze eens zachtjes giechelde.