|
|
Julia
308
Actief
What we do for love: those things endure. Even if the cats you do them for don't
| CAT'S PROFILEAge: 33 moonsGender: She-cat ♀Rank: Warrior[Moor runner] |
|  Onderwerp: Re: So much to learn  wo 15 jan 2020 - 20:24 | |
| Ze glimlachte toen hij over de Clan begon. “Ja, dat is ook wel zo.” Miauwde ze toen zachtjes. “Daar heb ik eigenlijk nog nooit zo over nagedacht. Alleen iedereen doet eigenlijk wel lief ja. Misschien moet ik wat meer met ze gaan praten. Als dat nog van ze mag.” Ze keek even naar haar voorpoten. Misschien wilden ze haar wel helemaal niet terug. Ze was weggelopen, dat was vast niet de bedoeling. Misschien lieten ze haar hier wel zitten in de bergen, maar Falconpaw kwam haar wel zoeken toch? Toch? Dat mocht wel van Stallionstar… hoopte ze. |
|
 | |
104
Actief
| |
| | Onderwerp: Re: So much to learn wo 15 jan 2020 - 22:26 | |
| Eerst Glimlachte Hazelpaw, maar na haar woorden kwam haar onzekerheid te voorschijn. Crow had het met haar te doen. Goed hij kende Hazel niet zo goed, maar hij wilde haar troosten en kwam naast haar zitten nadat hij van zijn plek opgestaan was en drukte zich tegen haar flank aan met zijn eigen flank. 'Geef de moed niet op. Ze zullen je er vast niet zomaar uit gooien. Anders ga ik wel met je mee terug naar je clan en vertel hen hoe het werkelijk zat en dat je hen niet wilde verlaten.' murmelde Crow en hij keek haar kalm maar meelevend aan. |
|
| | |
Julia
308
Actief
What we do for love: those things endure. Even if the cats you do them for don't
| CAT'S PROFILEAge: 33 moonsGender: She-cat ♀Rank: Warrior[Moor runner] |
| | Onderwerp: Re: So much to learn do 16 jan 2020 - 12:50 | |
| Hij kwam naast haar zitten en duwde zijn flank tegen de hare, waardoor de glimlach weer terug kwam om haar lippen. “Dat is lief dankjewel. Ik zal proberen de moed niet te verliezen dan, maar het voelt gewoon allemaal zo onzeker.” Miauwde ze zachtjes. “Ik denk dat ik daar gewoon niet zo goed tegen kan. Falcon is daar beter in.” Hij was er altijd als zij het moeilijk had. Het leek alsof Falconpaw alles wist, hij was haar rots in de branding. Daarom was het misschien wel goed dat ze in de bergen was, zo leerde ze op haar eigen poten te staan en niet alleen op haar broer te blijven hangen. |
|
| | |
104
Actief
| |
| | Onderwerp: Re: So much to learn vr 17 jan 2020 - 21:41 | |
| Crow merkte wel dat hij begon te blozen bij haar dankbare woorden en luisterde naar haar woorden. 'Wel je had de moed om de lange reis naar je Oma te maken. Dan denk ik ook wel dat je moedig genoeg bent om je Clan onder ogen te komen.' miauwde de zwarte kater en hij drukte heel even zijn neus tegen haar wang aan voor hij zich terug trok en haar weer in haar prachtige ogen keek. 'Ik moet eerlijk zijn toen mijn ouders stierven durfde ik het nest niet eens uit de daarop volgende manen zelfs niet toen ik 6 manen oud was. Day was me komen halen en toen ik me verzetten was er besloten dat ik een maan de tijd kreeg om mijn moed op pijl te krijgen om de grot van de moederkatten uit te komen. Anders zouden ze me bij de oudste neer gezet hebben. Ik heb heel veel aan hem te danken al weet ik dat Skyteller toen der tijd de leiding had en me voor die keuze zetten. Maar ik ben blij dat ik toch heb gedurfd het nest te verlaten. De wereld buiten je vertrouwde plekje zit binnen in je en die kan niemand van je af pakken zelfs geen havik, adelaar of uil. Of in jouw geval een vreemde kat of hond en misschien zelfs wel de katten die je kent. Je wie je bent en daar moet je trots op zijn. Je moet de moed op brengen verder te kijken dan je eigen nest en te laten zien dat jij er ook toe doet. Waar je ook bent of je nu hier in de bergen bent, op reis waar heen dan ook of in je eigen territorium en je eigen clan.' vertelde Crow over zijn eigen ervaringen met onzekerheden. Hij wilde gewoon eerlijk tegen haar zijn dat was zij immers ook tegen hem. 'Jouw steun ik je broer merk ik al aan je woorden, maar ook jij kant dit hoe moeilijk het ook lijkt.' voegde de zwarte To Be er aan toe en wiebelde even met zijn oren. Hij wilde haar enkel laten zien dat ook zij de kracht in zich had om andere te laten zien dat zij net als elke kat de kracht van hun moed aan konden spreken zoals Day het hem vroeger geleerd had gaf hij nu aan een goede vriendin door als zij dat tenminste wilde... |
|
| | |
Julia
308
Actief
What we do for love: those things endure. Even if the cats you do them for don't
| CAT'S PROFILEAge: 33 moonsGender: She-cat ♀Rank: Warrior[Moor runner] |
| | Onderwerp: Re: So much to learn zo 19 jan 2020 - 20:54 | |
| Ze knikte. “Ik durf ze ook wel te zien hoor! Ik wil Falconpaw ook graag zien. Het is alleen dat ik hoop dat ze me nog willen.” Wat als Falconpaw boos was omdat ze weg was gegaan, wat moest ze dan doen. Crow sprak verder, het gesprek ging naar zijn verleden. Het klonk zo heftig allemaal, ze vond het heel erg voor hem! Dan was haar ijzige moeder daar toch niks bij? Misschien moest ze zich gewoon niet zo aanstellen. “Ik zal er aan denken Crow.” Vervolgde ze dan ook. “Hoop ik dan, ja dat ga ik doen.” Glimlachte ze vervolgens voorzichtig. Toen hij zei dat zij ook een steun voor Falconpaw kon zijn keek ze naar haar poten. Dat was wel een ander dingetje… Haar broer was er altijd voor haar, maar ze had niet het idee dat ze daar ooit wat voor terug had gedaan. Was ze dan een slechte zus? Was ze dan te zwak misschien. Ze zei niks terwijl ze in overpeinzing bleef zitten. |
|
| | |
104
Actief
| |
| | Onderwerp: Re: So much to learn ma 20 jan 2020 - 22:06 | |
| Zij was er klaar voor om haar clan onder ogen te komen, maar tja dat was iets wat hij niet kon beantwoorden of haar clan er klaar voor was. Toch wilde hij haar juist gerust stellen. 'Vast wel. Ze zullen je wel missen daar beneden.' miauwde Crow en glimlachte zacht. Natuurlijk had de zwarte kater er geen idee van hoe de clans werkten, maar het zou toch bijna hetzelfde zo gaan als hier bij de stam? Er waren ook wel eens katten die even voor een tijdje de bergen in trokken naar de red woods waar ze de beste bescherming hadden om even alleen te zijn, maar daarna kwamen ze weer terug en werden even vriendelijk ontvangen. Tenminste dat had de zwarte To Be wel eens gedaan als hij met een knoop in zijn maag zat en Crow Day er niet mee wilde opzadelen. Hazelpaw miauwde dat ze het zou onthouden en daar was Crow enkel al blij om. Hoewel ze aan het overdenken was wat hij had gezegd over dat Hazel ook een steun voor haar broer was merkte Crow al dat ze daar aan leek te twijfelen. Het enigste wat hij nu zou kunnen doen was haar steun bieden. Ze was tenminste niet alleen. Zij had haar broer nog. Hij had niemand van zijn familie zelf meer en dat te danken aan die rot uilen! |
|
| | |
Julia
308
Actief
What we do for love: those things endure. Even if the cats you do them for don't
| CAT'S PROFILEAge: 33 moonsGender: She-cat ♀Rank: Warrior[Moor runner] |
| | Onderwerp: Re: So much to learn do 23 jan 2020 - 13:38 | |
| Crow miauwde dat ze haar vast misten daar beneden. Er ontstond dit keer een waterig glimlachje rond haar lippen. “Ik weet niet of mijn moeder mij mist hoor. Misschien is ze zelfs wel opgelucht. Ik denk dat Falconpaw mij wel mist. Als ik genoeg aangesterkt ben, heb ik echt zin om weer naar hem toe te gaan!” De glimlach werd altijd groter als ze het over haar broer had. “Of mijn mentor mij mist weet ik niet. Mijn trainingen gingen nog niet zo goed, maar ik denk dat als ik terug ben het veel beter gaat. Ik weet nu zeker dat ik het aankan.” Lachte ze blij. Ja, het ging allemaal goed komen. Als ze haar terug wilden hebben. |
|
| | |
104
Actief
| |
| | Onderwerp: Re: So much to learn vr 24 jan 2020 - 21:37 | |
| Hazelpaw wist niet of haar moeder haar terug wilde. 'Dat zou ik vreemd vinden als ze dat niet zou willen? Als mijn jong weg gelopen zou zijn zou ik er alles voor over hebben het jong weer veilig terug te krijgen.' murmelde Crow half geschrokken. Nee hij kon zich echt niet indenken dat een ouder zijn jong niet terug zou willen hebben... Toch vormde zich al snel weer een glimlach die breder werd op de lippen van de rood/witte poes. Ze zou de trainingen nu wel aan kunnen. Misschien omdat ze nu meer zelf vertrouwen had natuurlijk, of zou het om een andere reden zijn? Crow dacht even na, maar kon geen gedachten vinden die hij daarop kon vinden dan zijn eerste ingeving. 'Het zal vast wel goed komen. Ik wil wedden dat alle To Be's euh ik bedoel leerlingen vast aan je lippen zullen hangen om te horen wat jij hen allemaal te vertellen hebt.' verbeterde de zwarte kater zich snel en hij was het zo gewend om To Be te zeggen in plaatst van leerling en dat terwijl het eigenlijk hetzelfde was enkel onder een andere naam. |
|
| | |
Julia
308
Actief
What we do for love: those things endure. Even if the cats you do them for don't
| CAT'S PROFILEAge: 33 moonsGender: She-cat ♀Rank: Warrior[Moor runner] |
| | Onderwerp: Re: So much to learn zo 2 feb 2020 - 10:13 | |
| Ze keek Crow een beetje ongemakkelijk aan. Hij zou het vreemd vinden ja, maar hij kende haar moeder niet. Het was zeker niet vreemd voor Amberstorm, zij zou het niet vreemd vinden in ieder geval. Haar moeder had nooit liefde gegeven. Niet zoals Brindleleaf deed. Haar oma was warm en gaf haar een lik als ze het moeilijk had. Ze kon echt met haar praten, iets wat ze met haar moeder nooit had gekund. Die luisterde niet, of niet echt in ieder geval. Ze gaf verder maar geen antwoord meer op de woorden van Crow. Ze wilde Amberstorm niet zwart maken. Ondanks alles hield ze van haar. Toen het weer over apprentice zijn ging, werd ze helemaal vrolijk. “Ja!” Miauwde ze blij. “Misschien wel!” Lachte ze vervolgens. “Misschien kan ik dan vrienden maken zonder dat Falcon hoeft te helpen. Net zoals Wren en jij hier mijn vrienden zijn!” Ze werd er helemaal enthousiast van. Haar hazelnootkleurige ogen flonkerden. |
|
| | |
104
Actief
| |
| | Onderwerp: Re: So much to learn ma 3 feb 2020 - 22:20 | |
| Het was hem niet ontgaan dat Hazelpaw zich ongemakkelijk voelde bij wat hij net zei en direct had hij spijt van zijn woorden. Crow draaide zijn oren half weg uit schaamte, maar draaide zijn zwarte oren weer naar voren toen Hazel weer vrolijk werd van zijn volgende woorden. Gelukkig had hij haar niet af geschrokken. 'Wie weet. Dan was je vroeger zeker net zo bang als een konijn voor een havik?' vroeg Crow nu plagerig en duwde kort met zijn schouder tegen die van haar aan. Maar een bekende stem riep zijn naam en Otter zijn mentor riep naar hem. 'Sorry Hazelpaw ik wordt geroepen voor de training. Ik zie je later nog wel.' miauwde Crow en stond op voor hij even met zijn staart het puntje van haar oor aan raakte en daarna weg sprong. Hij vond Hazel een leuke poes, maar of hij het ooit zonder de bergen zou kunnen leven???
(Topic uit) |
|
| | |
| | | Onderwerp: Re: So much to learn | |
| |
|
| | |
|
