keep your feet on the ground

Het was donker. Sterker nog, het was midden in de nacht. Grimsnarl was wakker geworden uit een korte slaap en had besloten om te gaan kijken of er nog wat prooi in het bos rond zou lopen. Het perfecte nachtelijke uitstapje. Ze was net warrior geworden en kon dit soort dingen nu mooi op eigen houtje doen. Toch zou ze niet alleen gaan. Haar poten droegen haar naar de apprentice den waar ze iemand zacht aantikte. "Wakker worden slaapkop, tijd om in de benen te komen." siste ze door het donker in een poging de apprentice tegen wie ze het had wakker te maken. Een apprentice die allang warrior had moeten zijn.

Haar dagen waren nogal lang. Ze ging vaak vroeg haar nest uit om de ochtendspits te vermijden en liet zich pas laat in haar nest zakken. Niemand zou ontkennen dat ze kneiterhard werkte, maar het probleem lag voornamelijk bij het feit dat ze zo vaak in de problemen kwam. De zoon van de deputy slaan of kittens een trauma bezorgen maakte je nou niet bepaald echt geschikt voor het warriorschap, al deed Wolfpaw nog zo haar best om het recht te zetten. Hmpf. De poes was net een paar uur diep in dromenland toen een stem haar ruw wakker schopte. "Wakker worden slaapkop, tijd om in de benen te komen." wat warrig door de slaap keek ze op. "N-huh?" kwam er slaapdronken uit haar bek, totdat ze plots in de mooie ogen van Grimsnarl keek en diens woorden in zonken. Wacht, wat? Waar haalde ze het lef vandaan? Kwaad stompte ze haar nest uit en keek de ander met felle blik aan. "En wat denk jij te komen doen, Nachtbraker?"siste ze de ander toe toen ze eenmaal dichtbij genoeg was, zodat ze niet weer de hele den weer op haar dak te krijgen. Haar ogen fonkelden gevaarlijk, want wie dacht deze poes wel niet dat ze was? Enkel omdat ze warrior was zeker, dacht ze nu het recht te hebben om haar rond te commanderen? "Zover ik weet heb je twee ogen in je kassen en zoals je ziet lag ik te pitten, zoek een ander speelmaatje,"

Natuurlijk was de apprentice niet gediend van dit soort zaken. "En wat denk jij te komen doen, Nachtbraker?" kreeg ze meteen terug van de bruine poes. Een speelse grijns trok rond haar gezicht. Haar ogen flikkerde in het beetje licht dat de den in kwam. "Zover ik weet heb je twee ogen in je kassen en zoals je ziet lag ik te pitten, zoek een ander speelmaatje," Oh natuurlijk. Wolfpaw die liever lag te niksen. "Nou ja zeg, dit is niet wat ik van je gewend ben Wolfpaw. Kom mee, we gaan wat rotzooi trappen bij de grens. Niks ernstigs." zei ze toen zacht. Het was een volle maan, er was genoeg licht in het bos om hun pad te verlichten en ze zouden zo weer terug zijn. "Zie het als een nachtelijk uitstapje om de clan veilig te houden." Daar zou Wolfpaw geen nee tegen zeggen, toch?

Het irriteerde haar mateloos hoe dit een soort spelletje leek te zijn voor de idioot die haar gewekt had. Wat dacht ze wel niet? Welk recht had zij om haantje te spelen en haar haar nest uit te sleuren? Wolfpaw liet een grauw horen en draaide haar kop weg van de ander. "Nou ja zeg, dit is niet wat ik van je gewend ben Wolfpaw. Kom mee, we gaan wat rotzooi trappen bij de grens. Niks ernstigs." sprak de ander zacht. De grote apprentice vernauwde haar blik en keek de ander lichtelijk vijandig aan."Je bent niets van mij gewend, Grimsnarl," kwam er waarschuwend uit haar bek en haar staart sloeg éénmaal tegen de grond. Natuurlijk kenden ze elkaar wel een beetje, immers waren ze een tijd lang samen apprentice geweest, maar ze waren zeker niet close genoeg om verwachtingen van elkaar te hebben. "Zie het als een nachtelijk uitstapje om de clan veilig te houden." ze snoof spottend. "En wat is jouw idiote definitie van de clan veilig houden? Midden in de nacht door het bos heen spoken?" en dat noemden ze een warrior, pft. Lekker verantwoordelijk, ja. Wolfpaw kwam overeind en keek de ander aan in haar mooie, groene ogen. "Als je me nog één keer wakker maakt breek ik je nek," kwam er droogjes uit haar bek en knikte toen de ander toe om te gaan. Nou, lopen dan. Laten we maar wat stomme rotzooi gaan trappen.