A small hunting, without permission

Langzaam liep goldenpaw langs de rivier heen, met een ondeugende blik in haar ogen keek ze om zich heen. Niemand te bekennen. Goldenpaw liep zachtjes verder, op zoek naar iets te eten. Haar blik viel op de vissen die in de rivier zwommen. likkebaardend liep ze verder, kijkend naar een goed plekje om te kunnen vissen. Na een paar meter zag ze een inham liggen. Weer keek ze om zich heen om te kijken of niemand haar volgde. Ze liep de inham in en keek naar de dikke grote vissen die rondzwommen. Ze stapte het water in, zo zachtjes mogelijk om de vissen niet aan het schrikken te maken. Sommige vissen zwommen snel weg, maar andere bleven in de inham zwemmen. Haar staart zwiepte langzaam heen en weer, haar spieren spanden zich aan om op de grote dikke tonijn af te springen die vlak voor haar zwom. Ze zette zich af vloog even door de lucht heen, om vervolgens met een grote plons in het water te belanden, haar klauwen groeven zich in de grond. Verbaasd keek ze om zich heen, waar was de vis gebleven? Grommend van frustratie sloeg ze in het water, maar daardoor werd ze nog natter dan ze al was. Ze kwam boos het water uit en schudde zich uit, haar vacht droop aan alle kanten. Achter zich hoorde ze gespetter, ze keek om en zag de vis uitdagend naar haar kijken. Grommend sprong ze weer in het water, helaas op de verkeerde plek, de grond onder haar schoof weg, en goldenpaw verdween onder water. Proestend kwam ze weer boven water, ze zwom terug naar de kant en klom vermoeit weer op de kant. Ze was pas half op de kant toen ze voor zich 2 poten zag staan, langzaam keek ze omhoog en keek recht in het gezicht van een kater.

Eerst Spotpaw daarna iedereen die haar wilt betrapen.... Very Happy

Spotpaw trippelde langs de rivier. Hij vroeg zich af wat zijn zusjes uitspookten aangezien hij ze al een poosje niet had gezien. Hij keek naar de vissen en bedacht zich dat het misschien slim was om wat te vangen. Maar niet in de Rivier zelf, dat was te diep en ook te lastig aangezien hij nog niet de beste jager en zwemmer was. blindelings trippelde hij vrolijk via een snelle route naar het kleine stroompje waar het jagen makkelijker was. Onderweg liep hij door een klein stukje bos en hij genoot van de bladeren die nog steeds op de grond lagen en opstoven als hij langs trippelde. Bladkaal kwam steeds meer dichtbij, maar nu was het nog Bladval en hoefde Spotpaw zich geen zorgen te maken over de kou en de prooi schaarste. Hij was vol energie en was er zeker van veel buit mee naar de clan te brengen. Hij kwam steeds dichterbij maar opeens stond hij stil. hoorde hij nou een plons? er zou toch niet nog iemand zijn? Misschien was het wel een kat van een andere clan die prooi stal of zelfs gebied! Hij begon te sluipen en zag iets spartelen in het water. Het kon geen riverclan kat zijn want die zwommen veel beter dan dit! De kat wou waarschijnlijk de kant op klimmen. Maar Spotpaw sloop voor hem en ging voor hem staan. Nu kon hij de vreemdeling zo weer in het water duwen. Hij vond het slim. de kleine warrior keek langzaam omhoog toen het voor zijn poten lag. Opeens herkende Spotpaw de gouden pels en keek hij recht in de ogen van Goldenpaw, Zij eigen zusje! Hij deed net of hij haar allang herkend had " Hoi, ook aan het jagen, zie ik?" Hij keek kort of ze al iets had gevangen " Het gaat niet echt goed he? Zal ik je helpen, IK heb er al een visles op zitten." Hij wist dat hij nu erg uitslovend klonk, maar dat kon ze vast wel hebben. Hij gaf haar een klein duwtje om haar het water in te laten glijden.

Goldenpaw keek haar broertje verbaasd aan. Ze gromde laag toen hij haar een duwtje lag. Ze haalde naar hem uit, maar miste hem. 'uitslover, ik heb jouw hulp niet nodig'. Ze klom verder op de kant en schudde zich uit. De water spetters vlogen in het rond. Een kille wind voelde ze langs haar natte vacht strijken. Ze keek naar het water waar de vis nog steeds aan het zwemmen was. Haar nagels groeven zich diep in de grond van frustratie. Waarom kon ze niet gewoon 1 keer iets goed doen in plaats van alles zoals gewoon te verpesten. Ze had genoeg van al die hulp die andere haar boden en van het steeds weer falen van opdrachten. Ze keek op naar Spotpaw.

'uitslover, ik heb jouw hulp niet nodig' Zei Goldenpaw verontwaardigt tegen hem. Ze klom op de kant en schudde zich uit. Spotpaw werd helemaal nat "He!" Hij zag dat ze zich frustreerde maar waaraan wist hij niet "Sorry..." hij keek haar aan vol spijt "Het was maar een grapje..." hij liep naar de kant en keek naar de vissen. Hij zocht een mooie uit die dicht bij de kant zwom en aardig dik was. Hij sloeg met 1 poot in het water en zwiepte zo de vis uit het water. Helaas kwam de vis met een mooi boogje precies op Goldenpaw terecht. " Oeps... Sorry " zei hij maar hij barste in proesten uit omdat ze er zo grappig uit zag met die vis. " Die is voor jouw, dan kan je hem straks in de clan opeten" hij wachtte op reactie terwijl hij genoot van het zeldzame zonnetje dat op zijn rug scheen. Hij hoopte dat Goldenpaw nog vrolijk was, net zoals hij nu was. Nu waren ze nog apprentices, wie weet word spelen straks ook wel verboden!

Helaas kwam de vis met een mooi boogje precies op Goldenpaw terecht. " Oeps... Sorry " zei hij maar hij barste in proesten uit omdat ze er zo grappig uit zag met die vis. " Die is voor jouw, dan kan je hem straks in de clan opeten" hoorde ze Spotpaw zeggen. Ze keek naar zichzelf in het spiegelbeeld in het water. Ze schoot in de lach. 'ziet er goed uit spotpaw' zei ze tegen hem. Ze legde de vis neer en beet hem speels in zijn staart, om vervolgens een stukje weg te rennen. 'pak me dan als je kan' riep ze uitdagend naar hem. Ze keek spotpaw afwachtend aan, kijkend wat hij zou gaan doen.

Magicpaw had besloten om vandaag de rivier te bekijken. Het was haar al gelukt om haar eerste prooi te vangen en ze wou proberen of vissen ook zou lukken. Hoe meer ze kon, hoe minder ze Rainpaw en Butterbell zou ophouden. Opeens zag ze Goldepaw en Spotpaw. Ze waren nog ver weg, maar voor de zekerheid sloop ze door de bosjes naar hun toe. De witte poes zag dat Goldenpaw helemaal kletsnat was. Spotpaw had haar er vast in geduwd. Ze kon niet horen wat er allemaal werd gezegd. Ze zag dat Goldenpaw zichzelf gefrustreerd uitschudde en toen wat tegen Spotpaw zei. Spotpaw zei wat terug en liep toen naar de kant om een vis te vangen. Hij sloeg met 1 poot een vis uit het water. Zo vang je dus een vis, dacht Magicpaw. Ze sloop dichterbij zodat ze kon horen wat er werd gezegd, maar toen kwam de vis recht op Goldepaw terecht en de lapjeskat barstte in lachen uit. De goudkleurige poes bekeek zichzelf in het water en schoot ook in de lach. Magicpaw was nu best dichtbij en ze kon nu horen wat er werd gezegd. ''Ziet er goed uit Spotpaw.'' ze legde de vis neer en beet speels in zijn staart om vervolgens een stukje weg te rennen. ''Pak me dan als je kan.'' Ze leken het erg leuk te hebben met elkaar. Waaroom zou zij dat verpesten door op het toneel te verschijnen? Ze kon maar beter ergens anders proberen te vissen zodat ze ook niet kon worden uitgelachen door Spotpaw. De witte apprentice wou net weer weg gaan toen ze struikelde over een boomstronk. ''Au!'' Zouden ze haar gehoord hebben?Ze probeerde snel op te staan, maar het lukte niet. Oh, fijn dacht ze. Nu zouden ze erachter komen dat ze hun had zitten bespioneren.

Hij werd in zijn staart gebeten door Goldenpaw, Hij sprong op en rende achter haar aan. Opeens hoort hij heel zacht een "au" Meteen stopt hij en kijkt hij waar het geluid vandaan komt. Hij roept even naar Goldenpaw "Pak jij die vis? Dan gaan we naar het kamp... Maar eerst even kijken wie daar zit..." Hij keek naar de lekkere vis. Maar daarna naar de struiken. Hij sloop erheen, zijn kop laag. Hij bedacht even dat ze nog niet veel gevangen hadden... Maar ja... Dat maakte nu niet meer uit. Hij sprong en kwam met een mooi boogje aan de andere kant van de struik terecht. Hij keek recht in de ogen van Magicpaw. " Wat doe jij nou hier?" Het boeide hem ook niet, Hij wist dat ze afluisterde en dat ze er nu goed bij was! "Kom mee! Dan kan je tenminste helpen inplaats van hier je tijd te verdoen met ons afluisteren, Wij doen toch niets verkeerds! En zeker niet als jij jezelf verraad slimmerik!" Hij wachtte niet eens op antwoord maar liep met een boogje meteen terug naar de rivier. tegen goldenpaw zei hij "Laat maar" Hij keek haar even aan "Het is magic.... Ze luisterde ons af, dus laten we haar lekker ook meehelpen met vis vangen!" hij keek naar de struiken en wachtte op Magicpaw.

mag ik gewoon mee postten Sasje?

"Pak jij die vis? Dan gaan we naar het kamp... Maar eerst even kijken wie daar zit..." oh, nee! Ze probeerde op te staan, maar ze moest weer ze klunzig zijn dus het lukte haar niet. Toen viel er een schaduw over haar heen en keek ze in de oranje/bruine ogen van Spotpaw. "Wat doe jij nou hier?''Ik wou proberen het uit te leggen, maar hoe moet je nou uitleggen dat je toe keek en afluisterde omdat ze niet hun plezier wou verpesten? Het zag er ook niet echt uit dat het hem veel interesseerde, want hij wist natuurlijk al wat zij had gedaan. "Kom mee! Dan kan je tenminste helpen inplaats van hier je tijd te verdoen met ons afluisteren, Wij doen toch niets verkeerds! En zeker niet als jij jezelf verraad slimmerik!" Magicpaw wou antwoorden, maar hij luisterde niet en hij liep met een boogje terug naar de rivier. Het lukte haar eindelijk om overeind te komen en ze kwam uit de bosjes. "Laat maar" zei Spotpaw tegen Goldenpaw "Het is magic.... Ze luisterde ons af, dus laten we haar lekker ook meehelpen met vis vangen!" Laat ze alsjeblieft niet afgaan omdat ze niet kan vissen. ''Is goed!'' Ze probeerde zo zelfverzekerd mogelijk te klinken, maar ze wist niet zeker of dat wel lukte. De witte poes liep nerveus naar de rand van het water toe en keek naar de vissen die daar zwommen. Ze concentreerde zich en lette goed op een gemiddeld dikke vis die rondjes leek te zwemmen, zich niet realiserend dat er gevaar huisde. Nou, gevaar? Ze was niet echt gevaarlijk te noemen. De vis zwom langs haar heen en ze zo snel als ze kon stak ze haar klauw uit en zwiepte de vis uit het water. De vis was best glibberig en even dacht ze dat de vis weer in het water zou vallen, maar die viel gelukkig op het land. ''Gelukt!'' zei ik dolblij, maar de vis was best dicht bij de kant en zou bijna de rivier weer in glibberen. Ze probeerde nog de vis snel te doden, maar ze miste. Nu was ze haar vis kwijt. ''De vis...'' zei ik somber. Het was dan wel de eerste keer dat ze viste, maar ze had toch gehoopt dat het haar zou lukken. Als ze het bekeek van de zonnige kant: dit was alleen maar een reden om nog meer te gaan trainen en het zou ook niet leuk zijn als alles direct goed zou gaan... Toch?

geel oranje Razz

Eigelijk geel... Het licht maakt ze in de ava oranje Very Happy

Magicpaw kwam uit de bosjes ''Is goed!'' zei ze. Ze klonk wat onzeker viel Spotpaw op. Zou het haar 1e keer zijn? Hij keek toe hoe ze een vis onderschepte en die op het land kreeg. ''Gelukt!' Zei ze dolblij. Maar ze had niet door dat de vis weer het water in glibberde. ''De vis...'' zei ze weer somber. Voor het eerst sinds de dood van hun moeder voelde hij medelijden met haar. " Bijna! Hartstikke goed hoor, Was het je eerste keer??" hij keek haar aan. Haar groene ogen stonden zoals altijd onzeker maar nu viel het hem extra op. "Zal ik het nog 1 keer voor doen? Dan vangen we straks een heleboel vis met z'n drieen!" hij keek naar Goldenpaw om te kijken of zij het ook goed vond. Voor de zekerheid zei hij er snel bij "Als jij het ook goed vind... Goldenpaw." Hij wist dat bladkaal snel moest komen en dat ze veel prooi nodig hadden. " En misschien vangen we voor de affwisseling op de terug weg wel een muisje!" grapte hij om de sfeer te verbeteren. Hij liep naar de rand van de rivier en keek lekkerbekkend naar de vissen. Hij had al best trek maar wist dat hij niets mocht eten vanwege de elders die eerst gevoed moesten worden. Hij mocht dan wel een snertjong zijn, hij moest om zijn doel waar te maken, beste warrior worden, ook zich aan de warrior code houden en goed zijn voor de clan.

"Als jij het ook goed vind... Goldenpaw." Hij wist dat bladkaal snel moest komen en dat ze veel prooi nodig hadden. " En misschien vangen we voor de affwisseling op de terug weg wel een muisje!" grapte hij om de sfeer te verbeteren. Goldenpaw likte haar poot even af. Ze keek naar haar broertje en zusje. 'Ach, waarom ook niet' zei ze.
ze keek naar de vissen in het water, ze zou die ellendige vis vangen die haar de hele tijd plaagde. Ze haalde uit met haar poot, haar nagels groeven zich in de huid van de vis. Met een mep mikte ze de vis op de oever. Direct sprong ze erop en met een beet dode ze de vis. 'Eigen schuld dikke bult, had je me maar niet zo moeten plagen' zei ze zacht tegen de dode vis die onder haar klauw lag

"Bijna! Hartstikke goed hoor, Was het je eerste keer??" Spotpaw keek haar aan. "Zal ik het nog 1 keer voor doen? Dan vangen we straks een heleboel vis met z'n drieen!" Normaal zou de lapjeskat haar nu keihard uitgelachen hebben of een onaardige opmerking maken tegen haar, maar hij deed het niet en Magicpaw was daar dankbaar voor. "Ja, is goed. Bedankt'' zei ze zacht met een dankbare blik in haar ogen. Spotpaw wou haar echt helpen. "Als jij het ook goed vind... Goldenpaw." De goudkleurige poes zou het vast wel goed vinden, Goldenpaw was vaak wel wat aardiger dan Spotpaw. ''En misschien vangen we voor de affwisseling op de terug weg wel een muisje!" grapte haar halfbroertje om de sfeer te verbeteren. Een kleine glimlach speelde om de witte poes haar lippen. ''Ach, waarom ook niet'' antwoordde de gouden poes. Magicpaw zag dat Goldenpaw ergens naar keek en keek er ook naar. De vissen in het water. Het zou de apprentice wel lukken om de volgende keer een vis te vangen! Opeens haalde ze met haar poot en haar nagels groeven in de huid van een vis. Met een mep mikte ze het op de oever en direct sprong ze er op en beet de vis dood. Een kleine en zachte 'wouw' ontglipte haar mond. ''Eigen schuld dikke bult, had je me maar niet zo moeten plagen'' Dat had zij moeten doen met haar vis, nu wist ze wel dankzij Goldenpaw wat ze de volgende keer moest doen. ''Mooie vangst Goldenpaw!'' Magicpaw liep wat dichter naar de kant en haar groene ogen keken geconcentreerd naar de vissen.

'Ach, waarom ook niet' zei Goldenpaw terwijl ze ondeugend naar hem en Magic keek. ze liep naar het water en het lukte haar om meteen een mooie dikke vis te vangen en die vervolgens snel af te maken. Ze zei iets maar Spotpaw verstond het niet precies maar het boeide hem ook niet. Hij keek naar de mooie glinsterende vis en voelde zijn maagje een beetje knorren. Hij moest nog even volhouden wist hij en daarom liep hij ook naar het water. Hij boog voorover en nam een paar likjes van het heldere water. Het smaakte zoet en vooral fris en hij werd een stuk minder duf. Hij keek weer vrolijk op en keek hoe zijn zusje met de vis bezig was. Hij keek even naar Magicpaw omdat ze wat riep naar Goldenpaw, hij zag dat ze nog steeds op de kant stond en riep naar haar: " Kom je nog? De vissen vallen niet uit de lucht! Of egels moeten kunnen vliegen!" hij zag een klein groepje met allerlei mini visjes en vond het een leuke uitdaging. Hij keek er goed naar en wachtte op een goed moment. Hij sloeg uit maar al voordat hij de plons van zijn klauw die in het water kwam hoorde stoven alle visjes weg. Hij keek er verbaasd naar, wat had hij verkeerd gedaan? Waarom hadden ze hem zo snel door gehad? Hij zag een grotere vis en wist dat hij die wel aan kon. Maar nee hoor, allweer hetzelfde als net. De vis was veel sneller weg dan dat hij kon uithalen. Teleurgesteld keek hij naar het water. " Hoe kan dat nou?" murmelde hij terwijl hij naar zijn schaduw in het water keek.

^.^ korte post :S Ben inspi loos Sad

''Mooie vangst Goldenpaw!'' hoorde ze Magicpaw zeggen. Ze keek naar haar zusje die liep wat dichter naar de kant en haar groene ogen keken geconcentreerd naar de vissen. Goldenpaw draaide haar hoofd naar Spotpaw toe toen die opnieuw begon te vissen maar miste. Een glimlach verscheen op haar gezicht, het was best leuk zo met zijn 3en vissen vangen. Heel even rilde de gouden poes toen een windvlaag langs haar natte vacht heen streek. Opnieuw liep ze naar het water toe en keek naar de vissen. Het was eigenlijk leuk om je nagels zo in een vis te zetten en hem vervolgens te doden. Ze staarde naar het water. Het was haar nu 1 keer gelukt om een vis te vangen, maar zou het haar nu weer lukken? Ze had nog geen les gekregen in hoe ze vissen moest vangen. Ze keek naar haar broertje die naar zijn schaduw keek

Voelde een blik op zich staren en keek verbaasd op. even keek hij met vragende ogen Goldenpaw maar keek vervolgens weer naar de vissen. Opeens wist hij wat er verkeerd ging: Zijn schaduw beweegt en dat zien de vissen. Hij bloosde zover hij dat kon. Omdat zon weer iets verder was gegaan was zijn schaduw nu in het water. hij rende een paar meters lang het stroompje en sprong op een grote steen. hij bleef wat wankelend staan maar hield net zijn evenwicht. Vanaf hier viel zijn schaduw naar achteren en dus niet op de vissen. Hij zag het schooltje weer dat elkaar gevonden moest hebben, hij sloeg zijn klauw er midden in. Zijn nagels vlak voor de doffe ' splash' uit en haalde door het water. Meteen bedacht hij een nadeel van deze steen: Hij kon de vis amper op het land gooien! Maar hij had geluk. 2 kleine mini visjes die niet vullend maar wel leuk eruit zagen waren aan zijn klauwen bleven hangen. Ook zag hij een visje dat dodelijk gewond was. Hij kon het visje zo aan een andere nagel klieven omdat die toch niet wegzwom. De visjes waren maar 2 centimeter maar hij wou niets liever dan ze opeten omdat hij al zo'n trek had. Hij keek even voor de afleiding naar hoe zijn zusjes het eraf brachten.

Ze zag hoe Spotpaw verbaasd opkeek en haar met vragende ogen aankeek. Ze bleef naar hem kijken en volgde hem met zijn ogen. Ze was een beetje verbaasd toen hij er opeens vandoor ging, maar ze bleef zitten. Toen merkte ze dat hij weer aan het vissen was, Nieuwsgierig kwam ze dichterbij. Ze zag hoe hij met gemak 3 visjes ving. Haar bewondering groeide voor haar broertje, maar dat zou ze nooit aan hem laten merken, daar zou hij toch weer irritant van worden. Ze bestudeerde zijn tactiek en liep toen zelf weer naar het water toe. Ze keek even omhoog naar de zon en daarna keek ze naar het water. Op de plek waar ze stond viel haar schaduw net niet in het water. Ze zag een dikke vis zwemmen en haalde ernaar uit. Maar ze had niet goed opgelet, ze stond op het randje van de oever. Ze verloor haar evenwicht terwijl ze uithaalde naar de vis. Met een plons viel Goldenpaw* in het water. Ze voelde de vis langs haar poot heen zwemmen. Terwijl ze in het water lag haalde ze uit met haar poot naar de vis, maar ze miste. 'Wacht maar stomme vis, ik vang je wel' zei ze zachtjes terwijl ze naar de vis keek.

Schrok op van een "plons" en keek naar Goldenpaw die opeens in het water lag. Hij grinnikte zachtjes maar liet het niet merken want dan zou ze toch weer een vervelende opmerking maken zoals altijd. Maar door het grinniken verloor hij zijn evenwicht en er klonk een tweede " plons" en hij lag ook in het water. Hij keek even naar de steen "Stomme steen! wees toch niet zo glad!" mompelde hij zachtjes terwijl hij met hele grootte en zware stappen naar Goldenpaw probeerde te gaan. Hij kwam erg zwaar en erg langzaam vooruit. hij voelde het zand en de stenen onder zijn poten glibberen. Het water was niet erg diep maar hij had toch moeite om boven te kunnen blijven en niet te stikken. Hij besloot dichter naar de kant te gaan maar ook dit ging erg sloom. " Lekker he? Zo'n fris bad" riep hij naar Goldenpaw. En hij keek naar Magicpaw " Kom je ook? Het is leuk hoor!" hij hoopte dat ze zijn val niet hadden gezien en dachten dat hij gesprongen was. Hij had nu een iets ondieper stuk bereikt en bleef staan. Hij was een paar meter van zijn andere zwemmende zusje vandaan en hij haalde zijn poot uit het water om haar eens met wat spetters nog natter te maken.

Hoorde een plons, ze keek om zich heen en zag dat haar broertje in het water was gevallen, netzoals haar. ze hoorde hem zacht zeggen: "Stomme steen! wees toch niet zo glad!" Ze lachte zachtjes terwijl ze naar de kant toe probeerde te zwemmen. " Lekker he? Zo'n fris bad" hoorde ze Spotpaw naar haar roepen. 'heerlijk, vooral als je erin valt he broertje' riep ze plagend terug. Ze zag dat hij met zijn poot uithaalde om haar nog natter te maken. Voor vandaag vond ze dat ze wel nat genoeg was geweest. Ze groef haar nagels in de bodem en liep/zwom verder. even verderop zette ze zich af, ze sprong een stuk vooruit en belande met een plons vlak naast Spotpaw, zodat een golf water zijn richting in ging. Ze keek grijnzend naar haar broertje.

'heerlijk, vooral als je erin valt he broertje' hoorde hij zijn zusje plagerig zeggen. " Ach, ik ben niet de enige" kaatste hij vrolijk terug. Hij zag hoe ze op de kant kwam en er vervolgens weer in sprong. Een grootte golf kwam zijn richting uit en hij werd van het hogere stukje af gegooid. Hij voelde geen grond meer onder zijn voeten en begon in paniek te spartelen om boven te blijven "Help!" kon hij roepen voordat hij weer kopje onder ging en een hap water binnen kreeg. Hij had het gevoel dat hij niets meer kon maar hij moest boven blijven.

Magicpaw wou net die grote vis aan haar klauw rijgen toen ze een plons hoorde en ze zag nog net Spotpaw uitglijden en ook in het water vallen. De witte poes lachte keihard. Ze had in tijden niet zoiets grappigs gezien! "Lekker he? Zo'n fris bad" riep hij naar Goldenpaw ''Heerlijk, vooral als je erin valt he broertje'' antwoordde ze. Toen keek de lapjeskat naar de enige die nog droog was "Kom je ook? Het is leuk hoor!" Hij haalde zijn poot uit het water om Goldenpaw nog natter te maken en Goldepaw reageerde daarop door aan de kant te klimmen en met een harde plans naast hem te maken. ''Is goed!'' antwoordde de witte poes enthosiast terwijl ze de vissen liet voor wat het was en naar ze toe liep. Ze wou ook lol trappen! Opeens hoorde ze Spotpaw paniekerig roepen: ''Help'' voordat ze zag dat hij weer kopje onder ging. Ze aarzelende even, niet nog iemand die ze verliest door water! niet nu ze er overheen was. Maar daar had ze nu geen tijd voor en zo snel mogelijk sprong ze in het water en zwom de witte poes naar hem toe. ''Spotpaw!" Ze pakte hem bij zijn nekvel en probeerde hem naar de kant toe te krijgen, maar hij was best zwaar en zij dreigde ook onder water te raken. De apprentice probeerde haar broertje zo veel mogelijk boven water te houden waardoor ze niet meer goed kon ademhalen.''Goldenpaw! Help!'' Magicpaw zorgde dat Spotpaw ze veel mogelijk zuurstof kreeg. Liever dat zij verdronk dan haar broertje. Hij zou een goede warrior worden en ze was niet van plan om zijn leven te verspillen als ze dan met een onzekere, niets kunnende Magicpaw zouden zitten.

Onderwerp: Re: A small hunting, without permission