[Clan Announcement] Snake-over

Alles was gereed, hij had alles weten te fixen voordat hij zo dadelijk op het muurtje zou springen. De Elite was inmiddels eraan gewend dat hij geen ordinaire leader was, dat hij risico's durfde te nemen, die niet altijd even goed zouden uitpakken. Hij maakte beslissingen die andere tegendraads zouden vinden. Hij deed dingen waar niemand het mee eens was, maar er was niemand die hem kon zeggen dat hij ze niet mocht doen. Het geluk van leader zijn, het geluk van hem zijn. De zwarte kater glimlachte eventjes, de puntjes van zijn hoektanden ontbloten zichzelf. Het was tijd dat hij iets zou gaan doen, maar voor nu genoot hij van de stilte. De afgelopen paar dagen, weken?, waren hectisch geweest, waarbij hij zichzelf telkens weer had moeten verdedigen. Maar nu was alles settled, nu kon hij eindelijk zijn plan in werking stellen. De zwarte kater haalde diep adem en sprong in een vloeiende beweging op het stenen muurtje. Er klonk direct wat geroezemoes onder hem, terwijl katten al begonnen met zich te verzamelen. "Laat iedereen oud genoeg om te doden zich verzamelen," galmde zijn koele stem door het kamp. Een paar tellen wachtte hij, keek toe hoe de katten gingen zitten en er een nieuwsgierig geluid opsteeg. Hij had al een tijdje geen ceremonies gehouden, iets wat ook nog op zijn agenda had gestaan. Maar dit was nu belangrijker. "Zoals jullie weten is Thora weggerend bij het gevecht met de honden. Hierdoor zit de Elite al een te lange tijd zonder Commander." Cobra's gifgroene ogen gleden over de menigte heen. "Tevens is het jullie vast opgevallen dat we een gast hebben. Sinclaw werkt al voor langere tijd onder mijn bevel binnen Shadowclan en keer op keer heeft ze zich bewezen als een waardig lid." Hij liet de woorden hangen op binnen het kamp. Hij wist dat vele het hier niet meer eens zouden zijn, maar niemand kon het hem anders zeggen. "Sinclaw, kom naar voren." Hij verwachtte dat veel katten iets heel anders zouden verwachten dan wat hij nu ging zeggen. "Vanaf nu zal jij de Elite's nieuwe Commander zijn."

En daar was de bom. Cobra hielt zich stil, zijn ogen gericht op de zwart witte kattin. Hij moest de clanmeeting afsluiten, maar er was teveel rumoer. "Dat was alles." Miauwde hij nog over de menigte heen. De zwarte kater bleef echter zitten, eens zien wat de reacties zouden zijn.

[Enjoy and don't kill, darlings <3]

Clanmeeting. Meestal was dat gewoon de normale saaie bedoeling. En met dat idee stapte Shade tussen de andere katten door om te horen wat Cobra te zeggen had. Ze ging zitten en keek omhoog waar ze haar man zag staan. Ze was trots op hem. Hij riep de nieuwe poes, Sinclaw naar voren. Shade vertrouwde haar niet, ze kwam uit ShadowClan. Was ineens aan komen waaien. "Vanaf nu zal jij de Elite's nieuwe Commander zijn." Shade was niet meer trots op Cobra. Ze was boos op Cobra. Haar felblauwe ogen spoten koud vuur terwijl ze zich naar voren drukte. Hij bleef zitten. All high and mighty. Maar zij zou haar woede botvieren. Hier en nu. Ze had nooit verwacht dat zij gekozen zou worden voor deze positie. Commander was niet voor haar weggelegd. "WAT!" brulde ze toen omhoog naar de zwarte kater. "Jij heult met de vijand, laat deze ShadowClan bitch hier binnen en zet dat gekke wijf ook nog met haar dikke reet op de troon?" Ze was woest. Als Cobra nu in de buurt stond was hij een oor kwijt. "Je bent een idioot! Je bent zeker met je kop op een stoeprand gekletterd of niet soms?! ShadowClan heeft ons kind! Mijn baby Indigo is haar leven niet zeker bij die idioten in dat bos en jij zet een van hen hier aan de macht?" haar staart bereikte een maximum aan dikte. "Je bent nog dommer dan ik dacht Cobra, dit was je domste zet ooit." blafte ze als laatste woorden naar hem voordat ze achteruit stapte, verder terug de menigte in. Voordat ze echt een moord zou plegen.

Hm. Bold move, dat viel zeker te zeggen. Jinx trok slechts één wenkbrauw op bij de mededeling die de zwarte opdonder door het kamp heen liet galmen. Echter, als er iets was wat hij over deze tijd had geleerd, was het dat Claw zijn zoon even min te onderschatten was als de voormalige leader zelf. Immers zou hij hier anders zeker niet meer zijn, met een groep moordende katten, die hem nog altijd niet in de nacht de strot om hadden gedraaid. Toch kon hij niets anders dan bedenkelijk aan zijn niet bestaande sikje voelen toen hij uit het niets niet alleen een Shadowclanner het kamp in liet stampen, maar haar ook nog eens de titel commander voor de poten gooide. Het was vrij algemeen bekend dat clankatten nou niet echt bepaald geliefd waren hier, door hem evenmin. Hell, hij had een tijdje terug nog haar leader van een leven beroofd. Heh, een kleine grijns trok over zijn lippen bij die gedachte. Lullig, maar hij had er zelf letterlijk om gevraagd. Ach, Cobra zou vast wel een of ander gaar plan hierachter hebben... Of niet. Immers was hem in de tijd dat hij hier was wel één ding opgevallen; hoe doortrapt en goed je ook was als leader... Uiteindelijk eindigde je vrijwel altijd met klauwen in je strot. Was het geval geweest bij Claw, bij Thora, bij Shark (al leefde die mogelijk nog, jammer) en bij Zira... Jinx schudde zijn kop, weinig twijfels dat het bij dit zwart-wit gevlekte duo anders zou aflopen. Tik tok zei de klok, enkel was het nog even zien of hijzelf eerder onder die verdomde grond lag of een van deze twee koude kikkers. Hij maakte kort oogcontact met deze ene Sinclaw en draaide zich toen om om verder te gaan met zijn lunch. Zijn voorgevoel voor de hell-drama die uit zou barsten kwam tot werkelijkheid. Shade gilde zijn oren eraf, maar Jinx had meer interesse in zijn half opgegeten duif dan het gekrijs van Cobra zijn half psychotische vrouw.

Kiki je was me voor ):<

Op haar dooie gemakje liep de oudere kattin naar de bijeenkomstplek toen Cobra hen samenriep. Ze ging zitten in het midden van de groep, haar staart rond haar poten gekruld terwijl haar blik nieuwsgierig over de kattenmassa gleed. Elke aankondiging van hun nieuwe leider was een verrassing - Ivory kon dat wel appreciëren. Het leven werd zo saai als alles altijd voorspelbaar werd. Ook nu gingen haar wenkbrauwen omhoog bij het nieuws van de kater. Een Shadowclanner die al een tijd lang als spion voor hen gewerkt had, zou hun nieuwe commander worden. Hm, dat kon nog wel eens interessant worden. Hoewel Ivory moest toegeven dat ze ook haar twijfels had, was ze niet zo vastgeroest als sommige andere van haar clangenoten - zoals Shade, bijvoorbeeld, die meteen luidkeels begon te roepen. Ze zou eens een gesprekje moeten aangaan met de zogenoemde Sinclaw, dan zou ze vanzelf weten wat voor vlees ze nu in de kuip hadden. Dan, en dan alleen, zou ze een mening vellen. Uit levenservaring wist ze dat vooroordelen vaak genoeg fout waren en dat vernieuwing bijna altijd alleen maar positief was.

Het was geen raadsel waar deze bijeenkomst om zou gaan. Thora was weg en er waren meer dan genoeg gretige leden die haar plaats over wouden nemen. Zahida was er daar één van. Ze had zich zelf bewezen en stond goed in Cobra's boekje, althans, dat was wat ze dacht. Dat er een clankat aangewezen werd had ze van te voren niet aan zien komen. Boos duwde ze haar oren in haar nek en haar haren kwamen overeind. Hoewel ze vaak haantje de voorste was, was het nu Shade die het woord als eerste nam. Het was niet eens het feit dat degene die nu commander was een rat was, nee, het ging erom dat Cobra een rat boven zijn eigen elite katten koos. Er waren zoveel katten die al hun hele of halve leven hier waren en die werden aan de kant geschoven alsof ze niks waren. Toen de zwart-witte kat begon te spreken spuugde Zahida een kwakje speeksel diens kant op. "Vuile rat," Flikker op, voor haar deed ze helemaal niks.

Eerlijk gezegd maakte Pyre zich totaal niet druk over wie de nieuwe BloodClan commander werd. Hij hoefde niet per se in de voetsporen van zijn moeder te treden, had ook het gevoel dat zijn vader dat niet van hem wenste en dus ging de ambitie die in zoveel clangenoten hun harten zat hem een beetje voorbij. Dat deze zogenaamde Sinclaw de nieuwe commander werd was toch wel lichtelijk vreemd in zijn ogen, en kort vragend keek hij richting haar, maar eerlijk wie was hij om haar uit te dagen? Ze zag er sterk uit en nam meteen het hef in handen. De kater keek opzij naar zijn vader, die een meter verderop een prooi aan het eten was. "Wat vind jij, pa?" vroeg hij naar diens mening, al leek zijn vader er niet zo van onder de indruk te zijn. De woorden die Sinclaw uitsprak deden hem goed, though. Zijn poten jeukten voor wat actie en blijkbaar beloofde de she-cat hun dit te geven over een moon. Dat was goed, heel goed. Pyre grijnsde.

"Laat iedereen oud genoeg om te doden zich verzamelen,"

De kattin was net haar slaapplek uitgelopen toen ze de woorden van de zwarte kater hoorde. Ze trok haar oren naar voren en stapte langzaamaan naar de groep BloodClanners toe. Vandaag zou het wel worden. Vandaag had Cobra eindelijk een nieuwe deputy uitgekozen. Iemand die de vaardigheid wel had. Hij had haar vader immers weggejaagd voor het benoemen van een slappe commander. Die als volgt snel op een rennen had gezet tijdens het gevecht tegen de honden. Een zwakkeling. Iedereen wist dondersgoed dat Clankatten niet geschikt waren voor BloodClan. Laat staan zo een belangrijke rol.
"Zoals jullie weten is Thora weggerend bij het gevecht met de honden. Hierdoor zit de Elite al een te lange tijd zonder Commander. Tevens is het jullie vast opgevallen dat we een gast hebben. Sinclaw werkt al voor langere tijd onder mijn bevel binnen Shadowclan en keer op keer heeft ze zich bewezen als een waardig lid." Er kwam een frons op haar gezicht. "Sinclaw, kom naar voren. Vanaf nu zal jij de Elite's nieuwe Commander zijn."
Haar ogen gleden naar de zwartwitte kattin. Waardoor ze even sceptisch naar haar staarde. Ze wist al wat zou komen. Aan Cobra viel nog wel wat te twijfelen. Maar hij wist wat hij deed. Hij deed iets voor een reden. En als hij echt beweerde dat de ShadowClanner de kracht had om commander te zijn, wie was zij dan om er op in te gaan? Al had ze geen BloodClan bloed, de wil was er wel.

Om haar heen kwamen protesten van verschillende Clangenoten. Shade had het al gelijk op haar partner gemunt, en zelfs als de meeste stil waren. Ze kon zien aan hun blikken dat ze er niet mee eens waren. Maar Shallow kon het haar niet veel meer boeien wie commander was en wie niet. Zolang haar familie veilig was dan had ze nergens bezwaar mee. De nieuwe deputy probeerde zich al niks van de rest aan te trekken. En dus keek Shallow nogal geïnteresseerd toen ze eindelijk begon te spreken. "Nieuwe spartrainingen starten vanmiddag. Ik verwacht van jullie allemaal oorlogsklaar te zijn voor de volgende volle maan. We gaan je clubnaam eer aan doen." Sprak ze droogjes. En toen kon de grijze kattin het niet helpen om wat te grijnzen. Kijk, nu kwam er actie. Cobra had de Clan in de droge gezet. Maar het was nu tijd om te laten zien wat de Elite echt in hield.

"Laat iedereen oud genoeg om te doden zich verzamelen," klonk Cobra's stem door het kamp. Het klonk als de versie die de clans gebruikte maar dan meer richting het stereotype Bloodclan beeld. Hij was er geen fan van maar het was niet erg genoeg om er een kras over zijn neus voor te riskeren. "Zoals jullie weten is Thora weggerend bij het gevecht met de honden. Hierdoor zit de Elite al een te lange tijd zonder Commander." Hij wist nog steeds niet wat er in Thora's hoofd had gespeeld. Hij had haar getraind en naar zijn idee vertrouwde ze hem ook wel. Maar toch was dit gebeurd, onverwachts. Het begon er ondertussen op te lijken dat de helft van de katten die hij trainde er vandoor gingen. Dat terwijl hij zelf misschien wel de grootste hekel aan zijn clan had van hun allemaal. "Tevens is het jullie vast opgevallen dat we een gast hebben. Sinclaw werkt al voor langere tijd onder mijn bevel binnen Shadowclan en keer op keer heeft ze zich bewezen als een waardig lid." Dat verklaarde in ieder geval de Shadowclan-achtige lucht die in het kamp hing. Sinclaw kende hij wel min of meer, vanaf haar geboorte om precies te zijn. Al had hij nooit veel aandacht besteed aan de kattin die enkele moons jonger was dan hem. Daarvoor was hij te vroeg uit de clan gestapt. "Sinclaw, kom naar voren." Hellhound draaide met zijn oren, zijn blik strak naar de Leader gericht, ietwat nieuwsgierig naar wat er zou gaan gebeuren. "Vanaf nu zal jij de Elite's nieuwe Commander zijn." Okay dan? Dat had hij zeker niet zien aankomen. Van hij gehoord had leek de kattin mogelijk wel een goede Commander. Maar dit was zeker niet de juiste timing hiervoor. De moraal van de clan was slecht en ze zouden een kat die nog geen dag langer bij de Elite had gezeten niet zomaar als hun nieuwe Commander accepteren. Niet dat de Elite ook maar ooit iets accepteerde. Dat was een van de redenen waarom hij altijd al duidelijk aangegeven had dat zulke posities hem niet aanstonden. Dit leven mocht misschien vermoeiend zijn maar dat betekende nog niet dat hij er zo snel een einde aan wilde maken. De meeste Leaders en Commanders van de Elite kwamen namelijk niet vredig aan hun einde. Verslagen, vermoord, verbannen, verdwenen. Het was altijd een van de vier v's. Op zijn gemakje bleef hij zitten, de drukte vanaf de rand bekijkend. Hij zou wel zien of er nog een gevecht uitbrak of dat er nog grote discussies zouden komen.

Commotie, gedoe, bah. Het kostte hem allemaal teveel moeite en energie. Jinx was hier inmiddels langer dan goed voor hem was en in die tijd kwam je er uiteindelijk wel achter dat het allemaal niet zoveel uitmaakte. Iedereen ging uiteindelijk dood, niemand hield het écht lang vol. Claw was er een tijdje, maar goed, als je een paar jaren al lang noemde, zei dat wel iets over de standaard. De grote kater was meer bezig met zijn duif, al stopte hij daar mee toen hij zag dat zijn prachtige zwarte zoon zijn kant op kwam lopen. Een tevreden glimlach kwam op zijn gelaat bij het zien van Pyre. Oh, al die stomme leaders en commanders mochten van hem wel neervallen hoor, maar zijn zoon; beter zou zijn zoon een toekomst krijgen die hij verdiende."Wat vind jij, pa?" Jinx liet een knorrig geluidje horen. "Ik? Ik vind dat deze duif wat taai is," hehehe, dad jokes. Jinx grinnikte om zichzelf. "Ach jongen, we zullen wel weer zien. Cobra heeft wel een paar hersencellen, hopelijk heeft hij daar eens gebruik van gemaakt,".

Zijn staart tikte langzaam tegen de grond aan toen het nieuws binnen kwam. Zijn helderblauwe ogen glommen onder het genot die hij kreeg hiervan. Had hij dit zien aankomen? Nee... Misschien had hij dat wel moeten doen. Hij kende Sinclaw persoonlijk niet, maar ze was een shadowclanner net als hem. Iets in dit tafereel bracht hem vreugde aan. De chaos en de complete instabiliteit van bloodclan. Het was een goede keuze geweest hier te komen en hier te blijven. Dingen zouden erg leuk worden nu. Ja, heel erg leuk. Met een forse beweging duwde de brede kater zich op. Hij schudde zijn schouders los en grijnsde even. Het duurde echter niet lang voordat hij verdwenen was van zijn plek. Het was tijd om wat te jagen.