Big A

Blij keek hij om naar de bomen die hem schaduw verleenden, het was maar goed dat zij er waren want aan zichzelf had hij weinig in zulk warm weer. Zijn vacht maakte dat hij slomer was dan gewoonlijk, het witte deel was nog wel te doen maar zijn donkere tabby rug warmde hem op als een fenix, mostly omdat hij nu hij zijn levens had constant nadacht over hoe hij de eerste keer dat hij er een zou verliezen zou doen. Iets als 'one down, acht to go' zou het kunnen zijn, wel een beetje de vraag hoe goed dat zou vallen.
Hierover peinzend waadde hij de rivier in en slaakte een zucht van verlichting om het koude water wat de warmte meteen uit hem weg deed stromen.

- Cormorantwing

Hij was net het water in gewaad toen een stem zijn naam noemde en hij verbaasd even naar het water om hem heen keek. Eerst mos, nu dit. Waren alle elementen plotseling tot leven gekomen dat ze constant tegen hem praatten? Zijn verwarring was echter al snel voorbij toen hij door rond te kijken een van zijn clangenoten zag. Een glimlach verscheen op zijn gezicht. "Cormorantwing," Mauwde hij, net zo beleefd als dat de ander het noemde. Inmiddels had hij geen grond meer onder zijn poten maar zwom, toch fijn dat Flow hem dit geleerd had. Trouwens, wat zou Cor ervan vinden als hij er achter kwam dat Tall hem al sinds het begin der tijden 'Cor' noemde in zijn hoofd? Cormorant was gewoon te lang. Cor-mor-ant. Zie je? En dan had je het achtervoegsel nog niet eens.

Interesting. In plaats van verder te gaan leunde de ander naar voren en besloot water te gaan drinken. Mentaal haalde Tall zijn schouders op, water drinken was belangrijk en het zou gek zijn als Cor dit uit zou stellen enkel en alleen omdat Tall hier toevallig zwom. Aan de andere kant had het geleken alsof de kater een gesprek had willen aanknopen. Maar goed dat Tall hier dan was om dat alsnog te doen. "Hoe noem jij jezelf trouwens?" Mauwde hij dan ook weinig subtiel, met oprechte interesse in zijn ogen en zijn stem. "Als in, in je hoofd, noem je jezelf Cormorant? Cormorantwing?" 'Cor?' Dat sprak hij maar niet uit, dat leek Tall nog een beetje onveilig. Wat nou als Cor dat een aanstootgevende naam zou vinden. Had je een warrior naam gekregen, noemde je hem nog niet eens bij zijn volledige birthname. Tsja, ieder z'n ding dan.

De ander leek verbaasd door zijn vraag en liet wat water teruglopen. Tall bleef hem geïnteresseerd aankijken maar zwom toch een klein eindje weg van waar het water teruggelopen was. Niets tegen Cor maar help onfris om in te zwemmen. Deze leek ondertussen nog steeds na te denken over zijn vraag, waardoor de leider ging twijfelen of hij hem wel goed gesteld had. Meestal gaven katten sneller antwoord.
Bij Cor duurde het gewoon even, en net toen de kater wilde vragen of alles goed ging besloot deze Tall's dag te verblijden. Toch deed hij zijn best rustig te kijken en knikte hij enkel serieus. "Ah ja," Mauwde hij zakelijk, "Dat helpt," En of! Dit scheelde hem zeker meerdere minuten in zijn leven die hij kon besteden aan.. Ehm. Iets anders!

De ander leek nog steeds in de war over waarom Tall geïnteresseerd was in zijn naam, maar dat boeide de kater weinig. Het verbaasde katten doorgaans als hij geïnteresseerd was in iets dus hij had geleerd er niet teveel achter te zoeken en maar gewoon met de flow mee te gaan. Woordgrap, hij zat in water dus.. - oke don't go there.
Gelukkig redde Cor hem van deze denkcirkel waarin hij langzaam verzeild raakte, door te vragen waar hij ooit had leren zwemmen. Hierbij keek de kater even onderzoekend naar de grijze kat, maar haalde toen mentaal zijn schouders op. Het was niet alsof Cor hem kon afzetten, plus, het was niet echt een geheim hoe goed hij bevriend was met... nou ja, iedereen eigenlijk. "Riverclan," Mauwde hij dan ook naar waarheid, met een glimlach die alle twijfel over of hij een grapje maakte wegnam. Wel stonden zijn ogen nieuwsgierig, hoe zou Cor dit vinden?

Hij schoot acuut in de lach om de reactie van de ander, eerst heel soepeltjes alsof het niets was, om vervolgens judging te vragen of hij ook kon vissen. Tall schudde hierop zijn hoofd. "Wel geleerd, nooit echt gekund," Die bloody beesten waren gewoon te glibberig en snel, bovendien was Tall's vacht er niet op gemaakt. De riverclanners hadden een die soepel door het water gleed, zijn vacht zoog zich vol als een afwassponsje. Het was wel handig geweest als hij had kunnen vissen though, in tijden van prooischaarste hadden ze hun eten uit de rivier kunnen halen. Alleen, het was maar de vraag of Shadowclanners het überhaupt te eten zouden vinden. "Zo lekker is het ook niet," Voegde hij dan ook toe aan Cor, met een schouderophaal, alsof hij zichzelf even moest overtuigen van het feit dat het niet uitmaakte dat hij niet kon vissen.

De ander leek het allesbehalve interessant te vinden, wat Tall vertelde. Hierdoor voelde deze zich een beetje overbodig en bekeken, maar hij was de leider dus dealen met katten die for some reason niet wilden praten maar je tegelijkertijd niet lieten gaan was deel van zijn werkomschrijving. Bovendien was het niet alsof Cor helemaal niks zei, er kwam wel wat uit, eens in de zoveel ijstijden. Gelukkig was net de tweede ijstijd voorbij en werd Tall vereerd met een zin van wel tien woorden. Bijna viel zijn mond open, tot hij bedacht dat het een opmerking was waar hij eigenlijk weinig mee kon waardoor het nog steeds karig was. Even keek hij gepikeerd voor zich uit, maar toen klaarde zijn gezicht op, dit zou de ander misschien interesseren als hij hierover nadacht. "In de winter vissen ze in wakken," Was dat het meervoud? "Waks?" Hij testte het even maar schudde toen zijn hoofd, vies kijkend. "Wakken," Besloot hij, en keek met twinkelende ogen naar Cor, cool toch?!

De ander leek eerst te snappen waar hij het over had, toen niet, en toen keek hij weg waardoor het voor Tall moeilijk werd om in te schatten of ze nog op één lijn zaten. Vervolgens herhaalde Cor zijn laatst gekozen meervoud - wat hij zag als instemming - en besloot uiteindelijk dat het slim was en bovendien weer tijd om stil te zijn. Een beetje met een 'are you kidding me'-face keek de leider zijn warrior aan en besloot toen dat hij het over een andere boeg moest gooien. "Wil je het leren?" Besloot hij daarom, dan hoefden ze niet te praten - wat waarschijnlijk een grote pre was voor Cor gezien zijn giga talkativeness - maar deden ze wel iets nuttigs. In Tall's ogen dan. Ze konden ook wel yoga doen, maar het was altijd moeilijk om katten zo ver te krijgen.

De ander leek niet echt zo enthousiast als Tall had gehoopt, waardoor deze haast de neiging kreeg onder te duiken en voor eeuwig in een meerminwereld te gaan wonen. Je kent het gevoel. Helaas was dat voor vandaag geen optie en moest hij roeien met de riemen die hij had. Of in dit geval, met Cor. Bij de tweede opmerking keek hij al helemaal unimpressed naar zijn warrior. Kende die kat de definitie van 'fun' niet? Ugh. Moeilijkdoenerij. "Dat kan ik niet beloven," Reageerde hij met een schouderophaal, en keek toen even onderzoekend naar de ander. "Cor wat doe jij voor fun?" Even leren kennen voor hij zijn rivier zou delen, liever laat dan nooit en je wilde geen narwal uitnodigen in je vaarwater. Die waren groot, lomp en brachten ongeluk. No offense Cor.

Oke, als Tall een vis was geweest had hij op dit moment een fishpalm gedaan. Dit was een blamage en verschrikking. Intens dat er hier een kat tegenover hem stond die niet goed wist wat het woord 'fun' betekende en dus als antwoord een van de vele taken op het lijstje noemde. De kater zou liegen als hij niet even helemaal van zijn stuk gebracht was. "Oke.." Mauwde hij uiteindelijk, na een korte stilte. "Om welke redenen?" Mauwde hij vragend, want nu was hij ook wel benieuwd naar wat deze kater door de dag kreeg. Of was het echt een robot?