Big A

De ander was niet zijn type. Het was Tall al duidelijk geworden aan hoe hij liep, zonder fun in zijn step. Zonder chill in zijn passage, zonder flair in het flaneren. Kon gebeuren, mocht er zijn, maar dat er dan ook nog zo serieus nagedacht werd over waarom jagen - of all things - het leukste in het leven was, dan was Tall out. "Oke klopt," Gaf hij dus maar toe, en fronste even. Ergens intrigeerde dit wezen van een andere wereld hem wel. "Mag je van jezelf nutteloze dingen doen?" Vast niet, al probeerde hij wanhopig niet bevooroordeeld te luisteren - wat waarschijnlijk mislukte.

Even was het stil tussen de twee, wat Tall eigenlijk alleen maar bewuster maakte van het grote verschil wat er tussen hen spookte. Hier voor hem stond een clanmate die in geen enkel opzicht op Tall leek. Hij had niet eens halflang haar! En alsnog wisten ze een gesprek te voeren over - oke niet zoveel - iets, en stelde Tall vragen waar de grijze kat antwoord op gaf. En dan kreeg Tall van die antwoorden weer de rillingen. Goeie deal. Zeker bij dit antwoord. "Maar als er een soort balans is? Dan ben je niet meteen nutteloos toch?" Nog even en Cor zou hem een complex aanpraten. Tall deed alleen maar nutteloze dingen! Oef, pijnlijke ontdekking.

Hij wist niet hoe Shrewstar ooit een kater zoals Tallstar had opgevoed. Van zijn vaders verhalen was Shrewstar een leader om naar op te kijken. Een goede leader, streng, goed voor ShadowClan maar sterk tegen andere clans. Innerstar was ook een goede periode geweest en als zijn vader dit had meegemaakt? Dan was Tallstar er niet heelhuids vanaf gekomen als hij eerlijk was. Dan was zijn vader op dit moment verbannen geweest omdat hij zijn leader aan zou vallen. "Maar als er een soort balans is? Dan ben je niet meteen nutteloos toch?" klonk er van de kater af, waarop hij ietwat fronste. Hij had soortvan een punt, maar dat soort dingen zou zijn vader ook niet accepteren. "Waarom daaraan je tijd verspillen als je ook iets nuttigs kan doen voor de clan?" sprak hij strak tegen de kater aan, zonder ook maar enig oogcontact te maken. Hij wist dat hij tegen zijn leader stond te praten en dat dit allemaal hem onder de bus kon gooien, maar hij snapte het oogpunt van zijn leader gewoon niet.

De ander leek echt volledig geen idee te hebben van waar Tall vandaan kwam, en Tall had op zijn beurt geen idee hoe Cor nog niet van verveling overleden was. Het scheen echt een ding te zijn, overlijden door onvermogen iets leuks te doen. En dit kwalificeerde als onvermogen. Het leek hem niet veilig zich er teveel mee te bemoeien. "Ja goeie vraag," Besloot hij uiteindelijk maar, met een glimlach maar tegelijkertijd opperste verwarring. En ondertussen begon hij zich al om te keren. Hier moest hij over na gaan denken. "Dat ga ik dan maar eens doen." Want anders zouden zich nog verhalen de ronde gaan doen zeg, na zijn gesprek met Settled en nu dit. Verwarring alom.

Hij snapte gewoon niet hoe de zoon van een leader, een sterke leader, zo op had kunnen groeien. Was het juist omdat zij ook een leader was geweest dat hij zo was geworden? Wilde hij niet zijn zoals zijn moeder zoals hij niet wilde zijn zoals zijn vader? Hij leek er in ieder geval geen last van te hebben, maar dat kon ook zijn omdat hij haar kon zien in StarClan. ”Ja goeie vraag,” klonk er uiteindelijk van de kater af. Oh… Dus hij was het met hem eens? Hij knipperde even ietwat verward, alsof hij niet wist waarom de kater het met hem eens was. En dat terwijl hij uit probeerde te leggen dat hij het nutteloos vond. ”Dat ga ik dan maar eens doen.” klonk er terwijl de kater zich langzaam om begon te draaien. Oh.. Maar.. Hij slikte even en keek even om zich heen, alsof hij nog iets zocht om aan te kaarten, ondanks dat hij niks leek te kunnen verzinnen. Hij beet even op zijn lip, waarna hij diep inademde. ”Maar—Ik snap ook dat er soms… ontspanning moet plaats vinden.” Het ging compleet tegen alles in wat hij ooit had geleerd, maar hij maakte al zoveel sprongen vooruit door überhaupt met zijn leader te praten en nu had hij iets gezegd waardoor zijn leader liever weg zou gaan dan over iets anders te gaan praten.