Life is Not a fight

Onderwerp: Life is Not a fight zo 18 dec 2011 - 13:04

Love is not a place
To come and go as we please
It's a house we enter in
Then commit to never leave

Solock the door behind you
Throw away the key
We'll work it out together
Let it bring us to our knees

Elke dag, elke dag was voor hem misschien hetzelfde. Maar hij bekeek de dagen elke keer wer anders. De dagen werden steeds kouder. Zijn hart steeds warmer. Hij lag in zijn hol nog te slapen, nog te ronken. Vredig ging bewoog zijn lange pels bij zijn ademhaling. Hij smakte even maar schudde toen langzaam zijn hoofd. Zijn snuit ging langs zijn schouder. Hij knipperde met zijn ambere ogen. Toen keek hij vredig op, Stormtail zag het nest om zich heen. Slapende warme katten. Hij ging rustig zitten, kalms met zijn staart over zijn poten. Het zag er liefdevol uit, terwijl hij keek glimlachte hij door de gedachten dat dit hun krijgers waren. Stelletjes lagen bij elkaar, andere appart met vrienden. Niemand was alleen. Naast hem lag Mousefur, haar prachtige vacht glad tegen haar huid. Hij likte haar over haar kopje, en verliet de den op een kalm tempo van lopen. Zijn poten dreunde ritmies op de harde koude aarde. Toen hij de den uit was, scheen er een ijzig zonnetje op het kamp. Hij hoorde het water kabbelen. Hij stak zijn kop genietend in de wind, zijn lange vacht wapperde in de kracht van de natuur. Heerlijk, was het leven om elke dag je leven te leven. Zo,n klein woord met zoveel betekenis en kracht. Het leven. Hij trippelde naar de prooi stapel, waar de opgeofferde dieren lagen. Merels muizen vissen die begonnen te stinken en nog meer voedsel. Maar, de hoop was ook schaars. Schaarser dan het voorgaande seizoen. Dat kwam door bladval, die het bos begon te teisteren. Bladeren waren oranje groen en rood. Een prachtig gezicht maar belemmerend voor het jagen op prooi dat zich verschool. Hij pakte een klein witvisje. Toen hij naar de rand van het kamp liep bij de etens plaats, keek hij even een moment om naar de leiders den. Hij zag een leerling zitten voor zijn den. Hij wenkte hem. '' Wil jij misschien Crookedstar een lekkere prooi brengen? Dankje.'' De leerling zou niet kunnen weigeren op dit bevel van zijn deputy. Dat wist Stormtail, maar het vriendelijk vragen was altijd nog veel beter dan snauwen. Daarna liep hij verder, waar hij zich installeerde voor zijn eten. Het visje was klein, maar groot genoeg voor Stormtail die toch niet super veel honger had. Honger knaagde altijd in de magen van de warriors. Maar dat gevoel was totaal normaal. Terwijl hij smakelijk lag te genieten van zijn ontbijt, zag hij het kamp ontwijken. Heerlijk om te zien. De wind speelde met zijn grijze vacht, hij zag de leerling weer naar zij plaats lopen, hij knikte hem goedkeurend toe. Toen zag hij een kat op hem af komen, straks moest hij de patrouilles regelen. Rustig wachtte hij op de kat, op wat hij/zij te zeggen had.

Song:

*iedereen is welkom Wink

*

Onderwerp: Re: Life is Not a fight ma 19 dec 2011 - 19:42

Het was nog vroeg, erg vroeg en vredig in het RiverClan kamp, de zon was enkele minuten geleden opgekomen en verspreidde zijn warme gloed over het kamp. Ergens in de warrior's den rees een kat zacht overeind en ze wierp een liefdevolle blik op de grijs witte kater die naast haar lag maar daarna ook een blik op de andere kant van de den waar nu een plek leeg was, die waar ze vroeger geslapen had, samen met haar zus. Maar Moonstream was verbannen en ze zou het achter zich moeten laten en zich moeten sorten op wat ze nog had, Flameclaw. Zachtjes liep Thunderstorm de warriors den uit en liet de warme gloed van de zon even op haar oranje vcht tintelen waarna ze in een drafje het camp verliet en het bos instoof. In ene flinke vaard trippelde de maine coon ook het bos door totdat ze het gebulder van de rivier kon horen. Ze minderde vaart en snoof alle geuren in zich op. Soms hoopte ze dat de geur van Moonstream ertussen zou zitten maar ze kon niet met haar zus praten en al helemala niet nara haar toe als ze dat zou doen zou ze meer verliezen dan ze voor de verbannen poes over had. Ze waren zussen, dat wel en in hun apprentice tijd waren ze heel close geweest maar nu niet meer alles waar Thunderstorm zich nu nog aan vast klapte was haar geliefde Flameclaw want verder leek haar wereld langzaam uiteen te vallen. Droevig ging Thunderstorm bij de rivier zitten en staarde in het water en de zilveren visjes die er zwommen. Haar klauw schoot in een flits uit en schepte een van de visjes uit de stromende rivier. Een seconde en een leven was genomen... schoot door haar hoofd toen ze de vis dood sloeg. Ze rilde even en pakte het kleine wezentje voorzichtig met haar tanden beet en probeerde zo snel mogelijk terug in het kamp te komen.
Uitgepud en verward kwam de oranje poes weer terug in het kamp en haar ogen schoten heen en weer en ze sloot haar ogen voor een moment en ademde diep in. Rustig... dacht ze bij zichzelf terwijl ze hara ambere ogen weer opende en naar de prooi hoop liep. Ze legde het visje er neer Bij alle andere gedode levens fliste door haar hoofd heen mara ze schudde de gedachten weg en het beeld van Lightheart ook en ging naast een kat zitten die ergens in t kamp zat. De poes knipperde met haar ogen en wierp een blik op de kater naast haar. 'Goedemorgen Stormtail' zei ze vriendelijk tegen de deputy.