We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Frostfall was net bovengronds gekomen. Altijd knipperde hij een paar keer met zijn ogen tegen het felle licht. Hij werkte zichzelf uit de smalle tunnels, om vervolgens zich uitgebreid uit te rekken. Hoewel hij zich thuis voelde in de tunnels, was een zonnetje ook niet verkeerd. Helaas was dit niet het geval, en opende hij zijn ogen omdat miezer regen in zijn gezicht sloeg. Hij bromde een keer geïrriteerd. Daar had hij niet op zitten wachten, dus met een zwiep van zijn pluizige staart bracht hij zijn lichaam in beweging. Zijn poten brachten hem naar het kleine meertje. Daar liep hij zijn kop zakken om enkele slokken van het frisse water te nemen. Hij keek op omdat enkele pootstappen hem afleidden. Geïrriteerd omdat hij niet gestoord wilde worden hief hij zijn kop met een zachte grom, om vervolgens in het gezicht te kijken van zijn bloedeigen dochter. Ergens voelde hij zich betrapt, maar Dewpaw wist wel beter dan zich er iets aan van te trekken. ‘Goeiemiddag Dewpaw,’ miauwde hij alsof het iedere andere clangenoot was. ‘Wat brengt jou hier?’
Be soft for the sake of every hard heart; show them with every movement of your body that gentle does not mean weak.
De apprentice liep een rondje door het gebied -met toestemming van Stallionstar- om zo zelf ook wat meer aan haar spiermassa en conditie te werken. Ze was er nu al een paar dagen mee bezig en was ook al een keer heen en weer naar de fourtrees gegaan, maar dit had ze haar mentor en 'vader' niet verteld, wetende dat hij niet blij zou zijn als hij het wist. Hoewel ze nog niet lang aan het lopen was begon haar keel wat droog aan te voelen en maakte ze een rechtsomkeert in de richting van het kleine meertje, zonder te weten dat haar echte vader zich daar ook bevond en hetzelfde idee had als zij had. "Goeiemiddag Dewpaw, wat brengt jou hier?" Vroeg hij haar alsof ze één of andere normale clangenoot van hem was, maar eerlijk gezegd had ze ook niks anders van de kater die ze technisch gezien haar vader moest noemen niet verwacht. "Het water" reageerde ze droogjes voordat zij zelf ook een paar kleine slokjes water dronk.
c:
Frostfall
Member
Renske 109 Actief You're every move you make
So the story goes
Frostfall ging aan de waterrand zitten. Hij kreeg meteen een beetje een droge opmerking terug. Hij vernauwde zijn ogen kort tot spleetjes. Ha-ha, grappig. Hij vouwde zijn pluizige staart over zijn voorpoten en keek zijn dochter even strak aan toen ze begon te drinken. Oh, hoe anders het had kunnen zijn. Hoe het misschien had moeten zijn. Als ze een andere moeder had gehad, als hij het beter had getroffen. Hij wist dat hij haar nooit echt als een vader had behandeld, menend uit het oogpunt ze beter alleen haar moeder kon gebruiken als ouderfiguur, dan een kater erbij die niet veel bij voelde. Toen ze klaar was met drinken keek, liet hij zijn ogen over haar heen gaan. ‘En, hoe gaan je trainingen. Pakt Stallionstar je goed aan?’ Hij keek de apprentice even strak aan. ‘Je doet wel je best, toch?’ Misschien was dit zijn manier van interesse en liefde tonen. Maar geen nageslacht van hem mocht een nietsnut zijn. En dan was het ook nog eens extra irritant dat die snotaap van een leider van hun haar mentor was.
Onderwerp: Re: Shake yourself zo 27 okt 2019 - 13:33
Be soft for the sake of every hard heart; show them with every movement of your body that gentle does not mean weak.
De kater tegenover haar kneep zijn ogen samen door haar opmerking waardoor Dewpaw haar schouders naar hem ophaalde voordat ze begon te drinken. Veel had ze niet van hem verwacht na haar kittentijd, maar soms wilde ze gewoon alsof hij in ieder geval deed alsof ze zijn dochter was en alsof hij trots op haar was, al was dat lastig na het hele gedoe bij de boundaries. ” En, hoe gaan je trainingen. Pakt Stallionstar je goed aan?” Met een strakke blik keek hij haar aan en Dewpaw trok een wenkbrauw naar hem op. ”Verwacht je dat hij dat doet na ik net een moon in de medicine cat den gelegen heb?” Ze hield haar kop een beetje scheef en ging zitten op haar linkerheup, haar rechter nog steeds zo min mogelijk belastend. ” Je doet wel je best, toch?” Dewpaw knikte. Natuurlijk deed ze haar best, maar niet voor hem. Voor haarzelf, Stallionstar en de clan.
c:
Frostfall
Member
Renske 109 Actief You're every move you make
So the story goes
Onderwerp: Re: Shake yourself ma 28 okt 2019 - 0:11
Frostfall keek zijn dochter aan. Het mocht een wonder zijn dat ze er nog zo uit was gekomen. Zo vriendelijk en bedaard. Maar ze kon ook wel een beetje pit hebben, want ze durfde nog wel brutaal tegen hem te praten. Hij fronste en het puntje van zijn staart wiebelde een paar keer geïrriteerd op en neer. ‘Temper je toon,’ deelde hij kort mee. Hij was nog altijd haar vader, en ze moest niet bijdehand worden. ‘En ja, dat verwacht ik. Je bent nu beter toch? Je mag je achterstand wel inhalen.’ Op zijn minst deed ze haar best. Of ze sprak dat ze haar best deed. Misschien moest Frostfall maar een keer mee op een training, zodat hij kon zien hoe ze vorderde en hoe Stallionstar haar behandelde.
Onderwerp: Re: Shake yourself vr 29 nov 2019 - 9:59
"Temper je toon," Dewpaw onderdrukte de neiging om met haar ogen te rollen en knikte naar de kater. "Prima." Miauwde ze en de manier waarop ze het zei maakte het duidelijk dat ze er niet op zou letten en net zo brutaal tegen hem zou blijven doen als ze dat wilde. "En ja, dat verwacht ik. Je bent nu beter toch? Je mag je achterstand wel inhalen." Haar goudgele ogen bleven of op de witte kater of op de horizon gericht, nooit dwaalde ze af naar het water. Ze wilde niet weten hoe ze er nu uitzag. "Ik heb toch ook niet gezegd dat ik niet mijn best doe?" Kaatste ze terug en een kleine twinkeling verscheen in haar ogen. Eentje die er alleen kwam wanneer ze iemand tegensprak.
Frostfall
Member
Renske 109 Actief You're every move you make
So the story goes
Onderwerp: Re: Shake yourself di 3 dec 2019 - 1:04
Oh, misschien zou hij ook nooit vrienden worden met zijn dochter. Frostfall zuchtte en schudde zijn kop afkeurend toen ze op dezelfde toon vrolijk door bleef kletsen. Ugh! Ze kon soms echt onder zijn huid kruipen. Hij wist toch ook niet wat hij met haar moest? Ze hadden nooit een sterke band gehad, en als hij interesse toonde was het ook weer niet goed. ‘Ik snap je Dewpaw. Ik wil gewoon niet dat je achter loopt,’ miauwde hij toen een beetje kortaf. Dit was misschien de enige manier die hij wist om er te zijn voor haar. Hij was gewoon niet de beste vader die ze kon wensen. Hij was ook niet de beste partner geweest voor haar moeder, mocht je dat al een relatie noemen. Ze was meer gefocust op die rottige mentor van haar. Stallionstar, de irritante kater die alles op een zilveren bordje aangeboden kreeg. Maar eindelijk had de kater ook eens pech, en hou sadistisch het ook was, Frostfall genoot er wel van.