a sunflower soul

Onderwerp: a sunflower soul do 19 dec 2019 - 15:56

Ze mocht vandaag eventjes naar buiten maar wel met iemand erbij had Routnose gezegd. Ze snapte het wel en ging dus ook niet tegen de she-cat in. Ze was mentaal op het moment niet het sterkste en dus kon ze de medicine cat zorgen wel begrijpen. Toen de she-cat zachtjes uit de den kwam liet ze haar oog rond glijden. Het was aardig moeilijk om nu het kamp te scannen als je nog maar voor de helft zag. De she-cat zuchtte zachtjes en liet haar kleine magere lijfje door de uitgang glijden -dieper het kamp in. De sproetige flame-point wiebelde alert met haar oortjes, want zodra ze Daintywhiff opmerkte.. dan zal ze met de hazenpad weer terug de den in vluchten. Gelukkig leek de witte warrior afwezig te zijn waardoor ze in ieder geval al een beetje normaal kon ademen. Terwijl ze dicht bij de grond doorliep kwam haar lichaam plots tegen die van een ander aan. Geschrokken sprong ze naar achteren en richtte haar goeie kant van haar gezicht naar de plek toe waar de obstakel had gestaan. Ze had de bruine warrior niet gezien.. verdomde oog ook. "O-ow.. S-sorry.. Stagstorm." Hakkelde de she-cat zachtjes. Even wachtte ze op zijn reactie voor ze nerveus met haar staart zwiepte. "I-ik had je niet gezien, je weet wel.. die oog enz- haha." De queen slikte terwijl ze haar kop richting het kamp uitgang richtte. "Ik uhm.. ik wou even naar de Small Lake, wil je misschien met me mee?" Vroeg ze hem toen. Als ze Daintywhiff buiten zou spotten dan had ze tenminste een sterke kat bij zich.

- Stagstorm 1st

Onderwerp: Re: a sunflower soul do 19 dec 2019 - 16:27

you're a weapon and weapons

don't weep

Zoals gewoonlijk was de kater al vroeg wakker geweest, nog voor de zon aan de horizon kwam spieken of ze de lucht wel in wilde die dag. Soms leek het wel alsof de zon kon voelen wat er in de lucht hing en verstopte zich op zulke momenten achter de wolken. Stagstorm vond het allemaal stiekem prachtig. De kleuren die de hemel kreeg wanneer ze zon op of onder ging of wanneer de bliksemschichten door de lucht schoten. Het waren allemaal prachtige schouwspellen op hun eigen manier en brachten allemaal andere emoties bij iemand los. Redelijk in gedachten verzonken liep de kater door het kamp totdat hij iemand tegen hem op voelde botsen. Meteen opende hij zijn bek om hier wat op te zeggen, maar toen hij zag dat het Shatteredice was sloot hij deze weer. ”O-ow.. S-sorry.. Stagstorm." Hakkelde Shatteredice zacht en hij keek haar in haar goede oog aan. Er waren vast al genoeg katten die een seconde te lang naar haar nu verminkte oog keken en hij had niet de behoefde om daar eentje van te zijn. ”Kan gebeuren, Shatteredice” zijn stem klonk alsof hij teveel rook had ingeademd, maar toch was er bijna een zachte toon tussendoor geslopen. ”I-ik had je niet gezien, je weet wel.. die oog enz- haha." De kattin wendde haar blik naar de uitgang van het kamp en even volgde de grote kater haar blik, maar er was niks bijzonders te zien. ”Ik uhm.. ik wou even naar de Small Lake, wil je misschien met me mee?" Vroeg ze hem daarna en hij haalde even zijn schouders op. Hij had zijn taken van die dag al gedaan en een extra wandeling zou vast geen kwaad kunnen. ”Natuurlijk” beantwoorde hij haar vraag en wiebelde met zijn oren. ”Wilde je nu meteen vertrekken?” Zijn heldere goud gekleurde ogen richtte zich weer op de flame point terwijl hij haar vragend aankeek.

tag: shattered

∎ ◣ ◥