Biggo Clumsy

  De grote kitten die al snel een Moon ouder leek dan hij was liep met kleine stapjes richting de uitgang van de Nursery. Twistedkit vond het nog wel spannend hoor, maar zijn nieuwsgierigheid won het toch. En alleen even naar buiten kijken kon toch geen kwaad? Wat zou er nou kunnen gebeuren?
  En daar ging hij weer, over de rand tuimelend. Poef, toen was hij opeens buiten de Nursery. Verbaasd keek de jonge kater om zich heen. Hoe was dat nou gekomen? Had hij toch niet goed op gelet.
  De bruine tabby zuchtte even en klom toen weer overeind. Daarna keek hij om zich heen. Het was wel opeens heel groot allemaal!

+ Darkpaw

  Nog voordat hij goed en wel om zich heen had kunnen kijken kwam er opeens een grote staart zijn kant op gezwiept.
  'Aah!' piepte hij terwijl hij snel in elkaar dook. Hij voelde hoe de haren van de staart langs zijn oortjes, maar verder had hij de staart goed kunnen ontwijken. Langzaam kwam de kitten weer wat overeind, met grote oogjes van schrik. Hoorde de staart bij die donkere Apprentice daar, die nu was gaan liggen? Hij zag er wel heel moe uit, hoe kwam dat?
  Even keek Twistedkit om zich heen, alsof hij niet zeker wist of hij wel echt de Nursery mocht verlaten. Maar hij werd niet tegengehouden, dus het zal wel goed zijn, toch? Hij trippelde op de donkere kater af.
  'Is.. Is dwie staart van jou, mewneer?' vroeg hij ietwat zenuwachtig.

  De grotere kater keek hem nieuwsgierig aan. 'Deze staart?' vroeg hij terwijl hij het optilde en over Twistedkits oortjes liet glijden.
  Twisted dook heel even in elkaar, maar moest toch een beetje giechelen. Dat kietelde in zijn oortjes! Snel schudde hij zijn kopje om het gekriebel weg te halen en knikte toen.
  'Ja die is van mij, waarom?' vroeg de Apprentice.
  De kitten knikte nog een paar keer. 'Die kwam bjijna tjegen mij aaann!' piepte hij waarna hij kort giechelde. Hij vond de kater wel aardig, dus zijn zenuwen verdwenen langzaam.

  De opmerking van Twistedkit was helemaal niet bedoelt om hem zo veel angst aan te jagen, maar de grote ogen van schrik die de Apprentice opzette liet Twistedkit zien dat zijn woorden anders opgevat werden dan hij bedoelt had.
  'Oh sorry dat was niet mijn bedoeling. Ik was in een schijngevecht aan het houden met Bigpaw,' vertonschuldigde hij, waarna hij zijn neusje in zijn vacht drukte.
  Twisted keek hem even verbaasd aan maar glimlachte toen. 'Djat is okeeej,' miauwde hij met een giechel. 'Ik kjan ook al vjechtwen hoor!' piepte hij zo stoer mogelijk voordat hij op zijn achterpootjes ging staan en met zijn voorpootjes wat in de lucht zwaaide. Zo moest hij er wel heel angstaanjagend uitzien toch?

  De grotere kater moest lachen van zijn actie, waardoor Twisted een blije en trotse glimlach op zijn gezicht kreeg. 'Ja hoor bijna net zo stoer als je vader,' grapte de Apprentice en hij tilde zijn staart weer op om hem te kietelen.
  De kitten kon zijn luide gegiechel niet binnenhouden en uiteindelijk lag hij op de grond te rollebollen. Hij maaide met zijn pootjes naar de staart en probeerde het vast te pakken, om er daarna een beetje in te bijten, wat dat deden kleine kindjes nou eenmaal.

  Het was af en toe nog een heel karwij om de staart te pakken te krijgen, want soms ging hij zomaar van hem weg! Gelukkig kreeg hij het wel snel weer te pakken zodat het leuk bleef. Terwijl Twistedkit zo bezig was met spelen stopte zijn gegiechel en gelach niet, want dit was toch té leuk om te doen?
  Hey, dat bracht hem op een idee. Dat het voor hem leuk was moest het zoiezo ook leuk zijn voor anderen toch? Snel sprong de kitten op, een grote en blije lach op zijn gezicht. 'Jij ook spjelen!' piepte hij voordat hij naar voren sprong, omdraaide en zijn staartje voor de neus van de Apprentice zwaaide. Zo kon hij ook plezier hebben, toch!

  De grote lach op zijn gezichtje verdween niet terwijl hij zijn staartje voor Darkpaws neus zwaaide. Wanneer zou hij toeslaan? Ooh, het was ook zo spannend! Uiteindelijk gaf de Apprentice een tikje tegen zijn staartje, wat hem nog een keer deed giechelen.
  Toch had hij al snel genoeg van dit spelletje, want hij draaide zich weer om. 'Kjan je me leren vjechten?' vroeg hij met grote, schattige ogen en een lief glimlachje. Leren vechten was iets wat je als Apprentice zou leren, dat wist hij heus wel. Maar hij had verschillende kittens al zien oefenen ermee, en Darkpaw was ook bezig geweest met oefenen. Hij zou zijn vader vast heel trots kunnen maken als hij al een beetje ervaring op had gedaan!

  'Okay, maar niet direct gaan huilen als het niet werkt. Als je krijger wilt worden dan moet je juist tegen tegenslag kunnen,' waarschuwde Darkpaw hem.
  Twistedkit keek hem even verbaasd aan. Waarom zou hij gaan huilen? Hij kon wel tegen een stootje hoor! Dat dacht hij tenminste. Hij was er zeker van. Hij had al leren jagen van zijn grijze vriendinnetje Roughkit en hij had ook al schijngevechten gehad met zijn littermates. Hij kon het heus wel aan. Zijn vader was immers de Deputy.
  'Goed hoe ga jij staan als je een van de andere kittens aanvalt in een schijngevecht?' vroeg de Apprentice aan hem.
  De kitten knikt en dook gelijk in zijn soort van sluiphouding, maar dan klaar voor de aanval. Het was natuurlijk alles behalve perfect, maar zijn instinct had natuurlijk wel een sprake van hoe het ging. Het zat er immers al deels in. Maar van wat hij allemaal nog kon leren, moest hij ook nog echt alles leren.

  Zijn ogen volgde de Apprentice nauwlettend, zeker toen hij plots zijn kin wat omhoog duwde en zijn achterwerk wat omlaag. 'Bijna goed, kin omhoog en je bips omlaag en houd je staart stil. Je prooi zal het zwaaien van je staart horen. Kijk zo,' miauwde Darkpaw en hij zakte ook in een sluiphouding. Daarna deed hij een sprong en sloeg met zijn poot in de aarde. 'Nu jij en denk eraan hou je staart stil!'
  Twistedkit knikte. Dit was wel een iets andere les dan Roughkit hem had gegeven! Nu leerde hij net weer wat meer! Hij zal al Warrior kunnen worden voordat hij Apprentice werd op deze manier!
  De kitten hield zijn kin omhoog, zijn achterwerk naar beneden en zijn staart stil. Daarna sprong hij zo ver als hij kon, zoals Roughkit het hem geleerd had, en sloeg zijn pootje in de harde aarde. Vervolgens kwam hij weer overeind en keek de Apprentice vragend aan. Had hij het goed gedaan?

'Goed gedaan, maar om verder en hoger te komen moet jij je gewicht eerst op je flanken dragen die je dan weer naar je achterpoten verlegd,' begon Darkpaw. 'Maar dat leer je nog wel als je het maar goed genoeg oefent.' De Apprentice gaf hem een goed keurend klopje met zijn staart op zijn schouder.
Twistedkit knipperde even met zijn oogjes en glimlachte toen blij naar hem. Hij had het goed gedaan! Wat hij bedoelde met gewicht naar zijn flanken brengen en alles, dat begreep hij niet helemaal. Maar als hij dat allemaal nog wel zou leren dan kwam het heus wel goed toch? Darkpaw had hem in ieder geval al veel meer geleerd dan Roughkit!
'Ik kan echt niet wachten tot ik Apprentice ben!' miauwde hij enthousiast naar de Apprentice.