{Tallstar} DAAAD

Katten mochten je wel eens vertellen hoeveel werk een kind was. Technisch gezien had hij al ontiegelijk veel kinderen aangezien hij voor de clan diende te zorgen alsof het 'zijn eigen bloed was', maar een levend wezen wat bij elk mogelijk probleem naar jou toekwam: dat was andere koek. Je hoorde hem echter niet klagen, gedeeltelijk uit angst voor Tinderlight, gedeeltelijk omdat hij het niet in zich had om een slecht woord over Pepper te spreken. In plaats van een zucht kwam er dan ook een grijns op zijn gezicht toen hij de bekende stm hoorde, en de bom energie een paar seconden later binnensprong. Hij was nog bezig met bedenken dat ze ontiegelijk snel groeide, toen ze een gigantisch verhaal begon af te steken waarvan hij bij de woorden 'vriendelijk, hij, apprentice, Thunderclan' een alarmbelletje hoorde en hierdoor de rest van haar verhaal een beetje miste. "Wacht wat?" Mauwde hij dan ook, al mentaal genoteerd hebbende dat elke apprentice - en om veilig te zijn ook de young warriors - van Thunderclan die op Shadowclan kwamen en mannelijk waren, gevangengenomen moesten worden. "Hoe kan iemand te aardig zijn?" Vuile Acorndust, natuurlijk moest hij de moeilijke vragen doen. Ugh, wat had je aan een deputy die je kinderen niet voor je wilde opvoeden. Moeilijk.

De verwarring maakte plaats voor ontdekking en uiteindelijk voor een frons toen de poes ook nog een naam noemde. Tall keek haar met een schuin hoofd aan en schoot toen in de lach. "Drie keer raden wat ik niet ga doen," Grinnikte hij, en ging met zijn poot door het haar van de poes. Daarna plofte hij met z'n kont op de grond, "Maar vertel, wie is die Water waar je het over hebt?" Want waar Acorn ongetwijfeld bezorgd was, nam Tall de taak van de invested vader op zich. Plus, hij was oprecht nieuwsgierig naar dit nieuwe beest wat blijkbaar een plekje in het leven van zijn dochter wilde.

Het geluidje maakte hem aan het lachen, evenals de drama die hij ontving toen haar haar in de war zat. Oeps, dat was nou precies niet, ehm wel, de bedoeling geweest. Om het goed te maken toonde hij wat verdere interesse, goedgemutst vandaag. Pepper was op haar beurt heel gewillig hem met informatie te verschaffen. Zo was Water een Thunderclan kat, die ze had geslagen - wacht. Hij keek haar schuin aan en fronste. Toen kwam er een lach op zijn gezicht en in zijn ogen. "Wacht je hebt wat gedaan?" Vroeg hij haar het te herhalen, hopend dat Tinder heel goed aan het opletten was boven. De rest van het verhaal had hij hierdoor wat gemist, al keek hij wel wat bedenkelijk bij het noemen van de naam fourtrees. Daar zou hij zo meer over moeten horen.

Toen ze het herhaalde en de kater het juist gehoord bleek te hebben kreeg hij de breedste glimlach ooit op zijn gezicht en sprong van enthousiasme zelfs een beetje in de lucht. Nog steeds miste hij de rest van haar verhaal, maar dat kwam zo wel. Dit was belangrijk. Nogmaals ging zijn blik naar boven, dit had ze zo enorm niet van hem - niet in de minste plaats omdat ze niks van hem had maar oeps. "Opzijnneusopzijnneusopzijnneus?" Mauwde hij zo snel als hij kon, nog steeds enthousiast op en neer bewegend want dit bracht teveel goede herinneringen terug. Hij was een ware fanboy die voor 't eerst hoorde dat de Star Wars-reeks verder ging. Amazing gewoon.

Nog steeds wipte hij vrolijk op en neer, en keek met grote ogen toen bleek dat ze inderdaad zijn neus had geraakt. Meteen begon de kater te grinniken en knipoogde naar niets in het bijzonder in de lucht - als Tinder ergens was, dan daar. Bij haar vraag keek hij echter even verbaasd. "Hoezo?" Vroeg hij, weer rustig en oprecht verward. "Het je hem jou ook laten slaan?" Al zou je zelfs daarvoor geen straf krijgen, maar de vraag was gewoon zo vreemd dat hij geen idee had waarom ze die zou stellen.

Toen ze duidelijk maakte dat ze geen tik had ontvangen van de ander snapte Tall al helemaal niet wat het probleem was. Pepper leek ondertussen ook besloten te hebben dat ze het niet wist, en vertelde in plaats daarvan dat de kater heel erg geschrokken was. Hier moest Tall weer grinniken. You betcha dat die dude geschrokken was, hijzelf wist het ook nog als de dag van gisteren. "Nou, dat is schitterend," Sloot hij het af, archiverend voor wanneer hij ooit een trouwspeech zou moeten geven of iets dergelijks. "Maar waarom sloeg je hem nou precies?" Ze hadden established dat hij het geen probleem vond, maar hij was wel nieuwsgierig naar de reden om eerlijk te zijn.

De reden waarom deed hem gewoon opnieuw grinniken, hoe boos de poes net ook had gekeken - iets wat ze overigens echt van haar moeder had want Tall kon hoogstens emotieloos kijken. Maar afijn, iets met oversteken en niet mogen enzo. Klonk alsof ze de regels prima begreep en die domme kater niet. Wat hem dan weer bekend in de oren klonk want hallo, dit was zijn jeugd geweest zo ongeveer. "Ik ben erg trots op je," Liet hij haar uiteindelijk weten, toen het grinniken en de jeugdherinneringen voorbij waren. "En welke kater hebben we het hier over?" Waarbij hij met zijn wenkbrauwen wiebelden want dit was de informatie waar hij eigenlijk naar zocht natuurlijk.

Ah, Waterpaw, het verbaasde hem altijd weer hoe onlogisch andere clans hun kittens noemden. Wat had Thunderclan nu weer met Water te maken? En ja, hij kon de apprentice hier moeilijk op afrekenen, maar wat moeilijk was, was niet onmogelijk. Dus had hij al snel besloten dat Waterpaw niet meer dan een IQ van vijf kon hebben en dus per definitie niet goed genoeg was voor Pepper. Altijd fijn als je snel tot een conclusie kon komen. Al moest hij wel ontdekken of Pepper er ook zo over dacht. Dus keek hij de poes onderzoekend aan en hield zijn kop scheef. "En is hij leuk?" Want Tall deed niet aan subtiliteit, voor je het wist had Acorn hem weer nodig ofzo.

Hij rolde met zijn ogen toen de poes verward keek toen hij vroeg of de kater aardig was. Natuurlijk was dat de meest logische vraag. Hij moest moeder én vader spelen oke, dus ja, hij ging naar haar relationele interesses vragen. Plus, hij was echt een soapkijker. "Duidelijk," Mauwde hij toen ze stellig meldde dat hun gebied hun gebied was, duidelijk niet helemaal aan het opletten. "Hoe aardig is aardig?" Hoe aardig kon een kat met IQ vijf zijn?

Hij moest even lachen toen ze met haar ogen rolde, maar viel haast om toen ze meldde dat Waterpaw té aardig was. Pardon?! Wat had die kat met zijn kitten uitgespookt?! Meteen sprong Tall op en liep een rondje om Pepper heen, een frons op zijn gezicht. "Hoezo?" Mauwde hij verward toen er geen duidelijke tekenen van 'Waterpaw' op de poes te vinden waren. Verwarrend dit.