{Tallstar} DAAAD

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Oh jeetje wat maakte haar vader hier weer een ontzettend drama van. Pepperpaw keek hem met een frons aan toen de kater opsprong en een rondje om haar cirkelde. Huh? Wat was er nou dan weer? Pepperpaw hield haar kop wat scheef toen haar vader hier weer op door ging. "Nou? Als je de grens oversteekt en dan wil afspreken als kat van een andere clan ben je te aardig!" Het was een logische redenatie hoor papa!}

Waar hij van alles had gedacht toen ze meldde dat de ander té aardig was geweest. Nu bleek wel dat zijn gedachten verkeerd hadden gezeten toen ze meldde dat het enkel om afspreken ging. Bijna rolde hij weer met zijn ogen, maar bedacht zich toen dat het natuurlijk het idee was dat je niet ging afspreken met andere katten. "Juist," Mauwde hij met een knik. "Zeker waar." Al was hij dus te aardig. Oke.

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Pepperpaw knikte vastbesloten naar haar vader toen deze bevestigde dat ze gelijk had. Zo hoorde het. Pepper had uiteraard gelijk. Maar ze moesten nu wel weer terug naar het originele onderwerp! Acorndust moest namelijk gewoon niet zo stom doen. Dus, nu dit van de baan was, ging ze daar ook weer op in. "Maar je gaat Acorndust dus vertellen dat ik best naar vierboom kan?" Het was onbeleefd om Waterpaw daar te laten wachten immers!}

Hij was alweer helemaal vergeten waar dit mee begonnen was, maar besloot al snel dat het vast niet van belang was. Tenminste, totdat de wuppie er weer over begon en hij haar verbaasd aankeek. "Uhm, nee?" Antwoordde de kater verbaasd. Gaat ze hem helemaal vertellen over hoe een Thunderclanner met het IQ van een grondworm haar heeft lastiggevallen bij Fourtrees, en dan verwacht ze dat ze er heen mag? "Als je daar weer heen gaat heb ik wel andere dingen waar je je tijd aan kunt besteden," Want hallo, ze had wel een soort voorbeeldfunctie he. Aangezien hij zich niet echt aan die van hemzelf hield.

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Gegokt en verloren. Pepperpaw had het geprobeerd, maar botste nu tegen een muur van nee op. Toch was Pepperpaw een ontstellende doorzetter. Ze had wel gelijk, haar papa moest het alleen inzien. Helaas deed hij dat niet zo vlug. "Maar als ik niet ga, dan staat hij daar wie weet de hele nacht," sputterde de kleine flamepoint tegen. Ze keek wat moeilijk bij het horen van het feit dat haar papa anders wel andere dingen voor haar te doen had. "Ik denk niet dat dat leuke dingen zijn, of wel?" miauwde ze, wantrouwig.}

Tall was in zijn hoofd alweer aan het volgende onderwerp, toen Pep tegenstribbelde en bovendien zei dat de ander daar de hele nacht zou staan wachten. Met grote ogen keek de kater haar aan en lachte eens ongelovig. "Je hebt hem toch niet verteld dat je hem weer zou zien?" Want dat zou ronduit onbeleefd zijn. En bovendien dus ook volledig onwaar. Wat het nog veel onbeleefder maakte. Wat hem dan ook ferm deed knikken toen ze hem de volgende vraag stelde, waar zijn grijns ook weer wederkeerde. "Hele leuke dingen," Voor hem dan, niet voor haar.

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Pepperpaw hield haar hoofdje wat scheef bij de woorden van haar papa. Huh? Had ze hem dat verteld? Ze trok even een bedenkelijk hoofdje. Nee, zover ze wist niet. "Geloof het niet papa!" reageerde ze dan ook, "Maar Acorndust was er zo snel dat er sowieso niet veel afgesproken werd." Ze trok vervolgens een wantrouwend snuitje bij zijn volgende woorden. "Geloof ik niks van!"}

Oke, de kleine had in ieder geval niets aan de mannelijke koter verteld dus was het risico van uitzonderlijk onbeleefd zijn ook weer geweken. Pfoe, Tall was al bang geweest. Maar nu dat overbodig was stond hij op en grinnikte om haar antwoord. "Echt wel, super leuke dingen," Want zo zat het nou eenmaal in elkaar, hij zou leuke dingen bedenken die voor hem leuk waren. En aangezien leedvermaak een geaccepteerde vorm van humor was kon het tegelijkertijd heel goed zijn dat de dingen voor haar minder leuk waren. "Maar ik zal met Acorn praten over zijn stalkgedrag," En hem dan vooral daarom prijzen. Hij zou toch maar in zijn eentje die kitten moeten opvoeden, wow.

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Pepperpaw vernauwde haar ogen wantrouwend naar haar vader, maar besloot het niet te gaan pushen. Straks zou hij besluiten om haar nog eventjes te laten zien wat die leuke dingen waren door de daad bij het woord te voegen zonder dat ze iets verkeerds had gedaan. Dat was nou net weer niet de bedoeling geweest. Over het volgende punt kon Pepper niks anders dan het ermee eens zijn. Ze knikte meteen naar haar vader. "Doe dat!" miauwde ze, misschien iets te snel.}

Waar het stil bleef op het punt van leuke klusjes - helaas, hij had er nu ook al wel een paar geweten - was de poes snel in hem vertellen dat het goed was met Acorn te praten, waardoor hij enkel kon grinniken en knikken. "Prima, dan ga ik da nu doen," Voordat ze hem extra opdrachten mee kon geven of kon melden waarom het wel goed was met jongens te meeten diep in de nacht - wat hij er zelf bijverzonnen had want Tall had geen idee wanneer dit eigenlijk had plaatsgevonden. En met die woorden grinnikte de kater en draafde snel weg, voor ze zich dat allemaal kon bedenken.

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Pepperpaw had haar mond nog geopend om dingen te zeggen toen haar vader al opstond met zijn antwoord. Voor een moment was Pepperpaw volledig verbijsterd, maar voordat ze haar woorden weer op een rijtje kon zetten was haar vader al opgestaan en ervandoor gegaan. De kattin legde haar oren kort in haar nekje, trok een gezicht en riep haar vader nog na. "Niet vergeten om het hem te zeggen!" Ze trok even kort een pruillip, waarna ze naar de apprentice den wandelde.}