We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Onderwerp: I am not sleepy... [Ganzenopdracht & Open] wo 9 okt 2019 - 19:57
hear me sing
with the voices of the sea
The sea is emotion incarnate. It loves, hates, and weeps. It defies all attempts to capture it with words and rejects all shackles.
Met twee Moons was Oceankit al best groot geworden. Ze was nog steeds klein en onschuldig, maar sterk genoeg om de Nursery te verlaten en oud genoeg om het kamp onveilig te maken. Mits de kitten avontuurlijk was aangelegd; Oceankit was echter te verlegen aangelegd om echt iets uit te vreten; daarnaast had ze een groots respect voor de Leader die ze tot mama had benoemd. Ze begreep nog niet dat een mama een kattin was, een die melk kon geven en de warmte en liefde van thuis. Windclan was haar thuis en ze voelde zich veilig en welkom; ondanks de soms aparte blikken die haar gezonden werden. Immers was ze het jongste kind van Oceanstar, de dochter die haar laatste leven had gekregen. Een leven dat haar geschonken was zonder dat iemand ooit zou kunnen weten of de kattin een waardevolle Warrior voor Windclan zou kunnen worden. De Warrior in de maak was slaperig toen ze de Nursery verliet en in het zachte zonnetje in de richting van de prooistapel stapte. Misschien dat ze Falconpaw nog zou zien voordat de grote, sterke katten gingen jagen. Wellicht dat ze een Elder wel een prooi kon brengen. Geeuwend stapte ze naar de grote stapel toe, en trok ze onhandig aan een muisje. Dat kostte veel kracht! Sipjes keek ze er naar, waarna ze neer plofte en fronsend een blik naar de Apprentice den schoot. Er kwam nog niemand, misschien kon ze wel even haar ogen dicht doen... en zo kwam het dat een kleine kitten in slaap was gevallen, met haar kopje op een muisje tegen de prooihoop aan.
Onderwerp: Re: I am not sleepy... [Ganzenopdracht & Open] wo 9 okt 2019 - 20:10
Mottleshroud
Vrolijk trippelde de kater het kamp binnen, zijn dunne staart zwier in de lucht. Zijn maag rommelde, hij was de hele dag buiten het kamp geweest, had wat gejaagd (zonder succes) en de grenzen om zijn gemak gecheckt. Die ochtend had hij het ontbijt over geslagen en kon niet wachten om een stuk prooi te verslinden. Hij stapte op de prooistapel af, net toen hij een klein konijn wou pakken herkende hij een grijs witte vacht tussen de prooi. Was dat? Nee, dat kon niet. Hij liet het konijn vallen draaide zich naar de pluizige vacht. Ja! Hij proesten het bijna uit maar hield zich in. "Eh... Oceankit?" miauwde hij zachtjes. Hij probeerde zijn lach te onderdrukken. De kitten van Oceanstar was in slaap gevallen. Mottleshroud gaf haar een klein duwtje met zijn neus. "Hé slaapkop." miauwde hij weer zachtjes
Onderwerp: Re: I am not sleepy... [Ganzenopdracht & Open] wo 9 okt 2019 - 20:36
hear me sing
with the voices of the sea
The sea is emotion incarnate. It loves, hates, and weeps. It defies all attempts to capture it with words and rejects all shackles.
Een nog niet zo bekende stem haalde haar uit haar dromen. Waardoor de kitten verward murmelde. "Eh... Oceankit?" De stem klonk zacht en vriendelijk. Waardoor ze slaperig bleef liggen, ze wilde nog niet op staan, ze lag lekker zacht met haar kopje op een van haar nestgenoten. De grijzige kitten had nog helemaal niet door dat het een muis was en geen kitten. Dat ze niet in de Nursery lag. De slanke kater gaf haar een duwtje met zijn neus. "Hé slaapkop." mauwde hij zachtjes. De kitten opende haar blauwe ogen wat meer terwijl ze verward naar haar clangenoot keek en een gaap onderdrukte. "Mmm.." Piepte de kitten zacht haar stem kraakte door de slaap. Onhandig kwam ze overeind en zette ze een slaapdronken stapje naar de grote kater en drukte ze zich tegen hem aan. Kon ze weer terug naar de mooie droom of had hij haar nodig?
Onderwerp: Re: I am not sleepy... [Ganzenopdracht & Open] wo 16 okt 2019 - 18:39
De grijs witte kitten opende haar felle blauwe ogen. "Hmm..." ze stond moeizaam op en drukte zich tegen hem aan. Mottleshroud keek verbaasd naar het kleintje, natuurlijk kende hij Oceankit, net als alle andere Windclanners. Maar hij had nooit echt met haar gepraat tot nu en nu drukte de kitten plots haar pluizige vacht tegen de zijne, die vele male korter was. Hij had nooit echt het idee gehad dat hij een goede indruk maakte op jongere katten vanwege zijn wat, eh, bijzondere uiterlijk. Ach, waarschijnlijk kwam het gewoon door de slaap. "Zeg, wat deed je daar? De prooistapel is geen bed hoor." miauwde hij zachtjes en hij glimlachte terwijl hij zijn groene ogen op de hare richte.
Onderwerp: Re: I am not sleepy... [Ganzenopdracht & Open] wo 16 okt 2019 - 20:34
hear me sing
with the voices of the sea
The sea is emotion incarnate. It loves, hates, and weeps. It defies all attempts to capture it with words and rejects all shackles.
Het was een wonder dat ze zo aanhankelijk was. Normaal gesproken hield ze er niet van om meteen tegen iemand aan te kruipen, maar ze had het ietwat koud doordat ze in de buitenlucht had liggen slapen, en was nog steeds slaperig genoeg om zich niet te schamen. "Zeg, wat deed je daar? De prooistapel is geen bed hoor." Verklaarde de kater waardoor ze haar kopje schudde en een gaap onderdrukte. "Prooi, Elder," Klonk er krakerig en slaperig terwijl ze haar ogen weer sloot. Slapen.. ze wilde slapen.
Onderwerp: Re: I am not sleepy... [Ganzenopdracht & Open] do 17 okt 2019 - 18:07
De grijze kitten schudde haar koppie en miauwde "Prooi, elder" Eerst verstond Mottleshroud haar niet, maar volgens hem wou ze wat prooi gaan brengen naar de Elders, Hij glimlachte, "Dat is niet jouw taak kleintje." miauwde hij rustig en hij gaf de kitten een lik over haar oren. Ze was echt te schattig, dacht hij. "Kom, dan breng ik je naar je echte bedje." hij stond langzaam op en pakte de pluizige kitten op bij haar nekvel, om haar vervolgens naar de Nursery te brengen.
Onderwerp: Re: I am not sleepy... [Ganzenopdracht & Open] zo 20 okt 2019 - 19:55
hear me sing
with the voices of the sea
The sea is emotion incarnate. It loves, hates, and weeps. It defies all attempts to capture it with words and rejects all shackles.
De kater had waarschijnlijk andere gedachten dan de jonge kitten. Immers wilde ze niet naar de Nursery toe, ze wilde naar de Elders met eten, wellicht dat ze dan wel een verhaal wilden vertellen waar ze naar kon luisteren. Ze hield van verhalen. "Dat is niet jouw taak kleintje." Verklaarde de oudere kat, waarna hij haar tussen haar oren likte zoals haar papa ook wel eens deed. "Kom dan breng ik je naar je echte bedje." Hij stond met deze woorden op, waardoor hij boven haar uit torende; voordat hij haar voorzichtig bij haar nekvel op pakte en richting de Nursery stapte. Nee, ze wilde niet naar de Nursery. Ze knipperde even de vermoeidheid en slaperigheid weg waarna ze kalm nog maals piepte. "Elders, ik verhaal!" Dan hoefde ze niet haar broers af te weren en kon ze weg dutten bij de vriendelijke stemmen van de oudste katten.
Onderwerp: Re: I am not sleepy... [Ganzenopdracht & Open] do 24 okt 2019 - 13:10
"Elders, ik verhaal!" protesteerde Oceankit. Een zucht verliet Mottleshroud's mond, en voorzichtig zette hij de kitten weer op de grond. Hij draaide zich weer om naar de prooistapel en pakte een muis, "Kom maar mee dan." miauwde hij, zijn stem gedempt door het wezen in zijn bek. De kitten ging echt niet meewerken, ze kon net zo goed bij de elders wat prooi brengen en naar hun verhalen luisteren dan nog langer zitten mokken. Anders ging ze misschien helemaal niet slapen.
Onderwerp: Re: I am not sleepy... [Ganzenopdracht & Open] vr 1 nov 2019 - 21:35
hear me sing
with the voices of the sea
The sea is emotion incarnate. It loves, hates, and weeps. It defies all attempts to capture it with words and rejects all shackles.
Oceankit protesteerde niet zo heel vaak. Meestal deed ze wel wat haar papa haar vroeg, zelfs als ze er geen zin in had. Echter was de Nursery niet de plek om te slapen, het was daar vaak iets te druk en dus wilde ze er niet heen. Een zucht verliet de mond van de apart gekleurde kater voordat hij de jonge kitten weer neer zette. "Kom maar mee dan." Mauwde hij met een gedempte stem, nadat hij een muisje voor de Elders had gepakt. De kitten keek hem verrast aan, dat was makkelijker dan ze had verwacht. Nog een tikkeltje slaapdronken, maar ergens ook enthousiast volgde ze de oudere kater in de richting van de Elder's den.
Onderwerp: Re: I am not sleepy... [Ganzenopdracht & Open] di 5 nov 2019 - 21:57
De kitten was verrast, en leek plots helemaal niet zo sleepy meer. Maar nog steeds een beetje wankelend stapte ze achter hem aan. "Waarom wil je naar de elders? Ik kan ook wel verhaaltjes vertellen?" miauwde hij geamuseerd met een trek van zijn snorharen. Veel kits vergaten dat ook warriors verhalen kende. De meeste stapte meteen op de grumpy elders af, niet dat de oudjes het erg vonden. Ze vonden het meestal wel leuk dat ze wat afleiding hadden. En de warriors hadden het meestal veelste druk voor lastige kittens. Mottle niet, hij had zijn krijgers taken al klaar van de dag, en hoefde overmorgen pas weer op patrouille.
Onderwerp: Re: I am not sleepy... [Ganzenopdracht & Open] wo 13 nov 2019 - 20:25
hear me sing
with the voices of the sea
The sea is emotion incarnate. It loves, hates, and weeps. It defies all attempts to capture it with words and rejects all shackles.
Oceankit wist dat de Elders weinig voor de Clan konden doen. Behalve verhalen en wijsheid delen, wat betekende dat het daar vaak rustig was en ze enkel hoefde te luisteren zonder dat er meer van de kitten verwacht werd. "Waarom wil je naar de elders? Ik kan ook wel verhaaltjes vertellen?" Verklaarde de Warrior vriendelijk. Geamusseerd trok hij met zijn snorharen waardoor de slaperige kitten haar kopje even schuin hield. "Elders, rustig," Legde ze met twee woorden uit. Ze was een kitten die van rust hield, het beter deed zonder druk op haar schouders.