I don't like thorns. {Goose assignment}

Turtle was ondertussen oud genoeg om haar eerste pootstapjes in het Camp te zetten. Want immers was 2 moons al bijna volwassen! Of toch in haar oogjes, en misschien ook fantasie. Met een klein drafje, draafde het grijze poesje de nursery uit. Oogjes wagenwijd open toen ze werd begroet door een super grote Camp met super veel katten! Een vrolijk piepje ontsnapte uit haar keel. "Hawlo!" Zei ze trots tegen eender wie die ze tegen kwam. Want met of zonder spraakgebrek, hallo zeggen was super makkelijk! Ze draafde verder tot ze bij de reusachtige doornwand kwam. Weer slaakte ze een vrolijk piepje en kroop op haar buik dichterbij. Ze zag een kleine holte en nieuwsgierigheid leidde de kitten er naar toe totdat plots...oeps! Ze zat vast! De dorens wouden haar niet laten gaan! En ondanks ze van knuffels hield, waren de doorns niet fijn om mee te knuffelen. Haar kontje wiegde heen en weer. Furieus proberend haarzelf eruit te krijgen, maar er kwam niet veel beweging. Een teleurstellend piepje klonk en al wat ze kon doen was schudden met haar kontje en hopen dat de dorens haar snel wouden loslaten.

~ Goose assigbment. Iedereen is welkom om arme Turtle te helpen. :")

Saffronpaw slaakte een enorme geeuw terwijl hij richting het kamp aan het sjokken was. Hij had de hele ochtend getraind en was bekaf. Onderweg zag hij een muis langs schieten, maar hij deed niet eens moeite om die te vangen, zo moe was hij. Vlak bij het kamp aangekomen hoorde hij gepiep. Niet zomaar gepiep, nee, het gepiep van een jonge kitten. Hij sperde zijn oogjes wijd open en draaide zijn oren in de richting van het gepiep. Haastig rende hij richting het gepiep, alleen maar om een grijs kontje uit de doornwand te zien steken. Lachend vertraagde de rosse kater zijn pas tot naast het schuddende kontje tot stilstand kwam. "Kun je stoppen met schudden" vroeg het katertje liefelijk aan Ms shakebutt. "Dan kan ik je helpen door de takken aan de kant te halen”

Het poesje schrok zich een ongeluk toen ze plots gelach hoorde. Wat resulteerde dat ze een klein, pijnlijk, sprongetje maakte waardoor ook haar rugje even door de doorns werden gekust. En dat was niet fijn. "Kun je stoppen met schudden" Ze liet even een verontwaardigd piepje voor ze toch stopte met het schudden van haar achterwerk. "Dan kan ik je helpen door de takken aan de kant te halen" Haar oortjes spitste. "Owkwe!" Miauwde ze. "Ik kwuffel nooit mweer met stjuiken. Ze djoen pijn." Miauwde ze met een zielig toontje en een pruillipje. Al kon de kat dat natuurlijk niet zien. Die kon enkel haar achterwerk aanschouwen.

Toen Ms Shakebutt schrok kwam er een golf van schuldgevoel over de jonge apprentice heen. Hij wilde de kitten alleen maar helpen, niet nog meer pijn bezorgen. Vanaf nu zou hij wat rustiger proberen te praten om de kitten minder te laten schrikken. Toen de kitten wat uitbrabbelde duurde het een paar seconde tot de rosse apprentice doorhad wat de jonge kitten had gezegd. "Nee, je kunt beter een andere kitten knuffelen de volgende keer," zei het katertje zachtjes terwijl hij zijn pootje langs de kitten probeerde te halen. Een paar doorns staken in zijn pootje, maar dat was een zorg voor later, eerst de kitten helpen te ontsnappen. Toen zijn pootje links naast het gezichte van de kitten hing, duwde hij de takken opzij, terwijl hij zich inhield om niet ook te gaan jammeren. Een paar doorns dachten blijkbaar dat het een goed idee was om in zijn pootje te gaan hangen. "leun tegen mijn poot en loop dan naar achteren" droeg hij de kitten op. "Je zou dan geen last moeten hebben van de struik.

Het duurde even voor Turtle weer een stem hoorde en ze was dan ook even bang dat de kat haar had verlaten. Maar gelukkig hoorde ze zijn stem weer. "Wja kjittens zijn zwacht" Miauwde ze beaamend. Een ros pootje verscheen en de kat instructeerde haar wat ze moet doen. Ze drukte haar kleine lijfje tegen de kater aan. De dorens trokken uit haar velletje en uit haar vachtje en ze drukte zich nog iets meer tegen de kat aan en liep er achterwaarts uit. Dwankjewel!" Miauwde ze en drukte haar kopje tegen de borst van de kat.

De doorns waren scherp, heel scherp. Terwijl de kitten tegen zijn pootje aanleunde zodat ze zelf weer veilig de doornstruik uit kon kruipen, boorde de doorns dieper in de huid van de jonge apprentice. Toen de kitten de struik weer uit was gekomen, haalde Saffronpaw zijn pootje voorzichtig tussen de takken vandaan. Een paar doorns hadden zich echter te diep in zijn huid weten te steken. Een bezoekje aan de Medicinecat brengen klonk niet als een verkeerd plan. De kitten wist dankjewel uit te brengen, waarna ze hem een kopje gaf. De rosse kater gaf een likje over het hoofd van de kitten en begon met een zachte stem te praten. "Zullen we samen langs de medicinecat's den gaan om er zeker van te zijn dat de gemene struik ons alleen maar prikte?